De rechtsstaat en Yesilgöz: wanneer ‘mening’ een handig schild wordt

Het begint bijna routine te worden in de Nederlandse politiek: zodra een onafhankelijke instantie iets kritisch zegt over plannen die fundamentele rechten raken, wordt er niet inhoudelijk gereageerd, maar wordt de boodschapper verdacht gemaakt. Dilan Yesilgöz doet er nog een schep bovenop door een rapport van de Nederlandse orde van advocaten weg te zetten als “hun mening”. Je hoeft geen staatsrechtgeleerde te zijn om te snappen dat dit gemakzuchtig, misleidend én gevaarlijk is. De rechtsstaat is geen moodboard De NOvA verzon dit rapport niet tijdens de vrijdagmiddagborrel. Een onafhankelijke commissie toetste verkiezingsprogramma’s aan drie kernpunten van de rechtsstaat: betrouwbaarheid van de overheid, bescherming van fundamentele rechten, en toegang tot het recht. Dat zijn geen subjectieve voorkeuren, maar de basisvoorwaarden van een democratische samenleving. Alsof je zegt dat verkeersregels slechts een “mening” zijn van het CBR. Het is ironisch dat Yesilgöz zegt dat haar voorstellen bedoeld zijn om de rechtsstaat te beschermen, terwijl een commissie van deskundigen precies uitlegt hoe diezelfde voorstellen die rechtsstaat ondermijnen. Van kritiek naar slachtofferschap Yesilgöz “wordt pissig” van de stempel “antirechtsstatelijk”. Dat mag, emoties zijn menselijk. Maar politici krijgen geen vrijstelling van kritiek omdat ze er chagrijnig van worden. In plaats van uit te leggen waarom de analyse van de commissie fout zou zijn, kiest ze voor de klassieker: framen alsof het een politiek spelletje is. “Ze noemen ons antirechtsstatelijk, dus ze zijn partijdig.” Het is dezelfde strategie die we kennen van partijen als PVV en FVD: draai de zaak om, speel slachtoffer, en vermijd inhoud. Rode vlaggen zwaaien niet uit zichzelf Het rapport laat zien dat met name PVV en FVD de meeste rode vlaggen kregen. Niet omdat de commissie ze niet leuk vindt, maar omdat hun plannen fundamentele rechten negeren, rechters buitenspel zetten en discriminatie legaliseren. Dat Yesilgöz dit bagatelliseert, is pijnlijk. Juist als VVD-leider zou ze moeten erkennen dat de rechtsstaat niet optioneel is. Maar blijkbaar is electoraal gewin belangrijker dan juridische principes. De normalisering van het wegwuiven Dit is het echte probleem: steeds vaker worden instituties die de rechtsstaat bewaken neergezet als “mening”, “activistisch”, of “politiek gemotiveerd”. Vandaag de advocaten, gisteren de rechters, morgen de Raad van State (oh nee, ook al vandaag). Zo verschuift de norm. Steeds een millimeter. Tot er niets meer over is van het idee dat er grenzen zijn aan macht. De rechtsstaat is geen mening. Het is de spelregel die voorkomt dat de sterkste wint door het hardst te schreeuwen. Wie dat niet begrijpt, hoort niet aan het roer van een democratie te staan. En zeker niet te roepen dat ze de rechtsstaat wil beschermen, terwijl ze haar ondertussen uitkleedt. Misschien is dat de belangrijkste rode vlag van allemaal.

Door: Foto: Dilan Yeşilgöz, De Balie, 2022, via Wikimedia Commons.
Foto: Tom Jutte (cc)

Mooie woorden

, door

COLUMN - Het regeerprogram van het kabinet Schoof bevat veel mooie woorden. Vage woorden vooral waarbij je je kunt afvragen of ze dat allemaal waar gaan maken. Hoofdstuk 7 ‘Goed bestuur en sterke rechtsstaat‘ spant wat mij betreft de kroon: ‘Nu is het moment om de weg vrij te maken voor herstel en verandering. Dit kabinet presenteert daarom een agenda voor vernieuwing van de democratie en versterking van de rechtsstaat, het bestuur en de controle daarop.’ Gaat dit kabinet dan eindelijk waarmaken wat Rutte IV met zijn streven naar bestuurlijke vernieuwing en een andere bestuurscultuur niet is gelukt?

Wat mogen we verwachten van deze zoveelste vernieuwingsagenda? ‘Een lerende overheid: een overheid die beleid en regelgeving evalueert, blijft verbeteren en altijd op zoek gaat naar de meest passende oplossing.’ Ahum. Moet dat nog zo expliciet gezegd worden? Hieronder een tiental punten om de -relatieve- vernieuwingsdrang van Schoof c.s. de komende tijd aan te toetsen.

  • Constitutionele toetsing staat opnieuw op de agenda. Alsmede verzelfstandiging van de afdeling Rechtspraak van de Raad van State. Het kabinet ‘versterkt de toegang tot de rechtsketen’. Maar niet voor maatschappelijke organisaties die niet aan de vereiste voorwaarden voldoen. Een VVD-wens gaat in vervulling: minder rechtszaken van maatschappelijke clubs die de staat aanklagen vanwege schending van het algemeen belang. ‘Ook investeert het kabinet in het Juridisch Loket, waar burgers met een laag inkomen terechtkunnen voor persoonlijk advies en hulp.’ Zou het niet beter zijn de bezuinigingen op de sociale advocatuur terug te draaien?

    • Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

    Mededeling

    Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

    Waan van de dag

    Fred Teeven: Als we de rechtsgang niet rechtsom kunnen slopen, dan maar linksom

    , door

    Ontluisterende uitspraken van Fred Teeven in de Groene Amsterdammer.

    Van alle landen in Europa stopt Nederland het snelst en het vaakst mensen in voorlopige hechtenis, ook steeds vaker ten onrechte. ‘Ik lig daar niet wakker van’, zegt Fred Teeven

    Maar de echte bombshell zit hier:

    (….) toen de vvd mede dankzij het harde veiligheidsbeleid van Opstelten en Teeven weliswaar tien zetels had gewonnen maar toch met de pvda moest gaan regeren. En de pvda was tegen minimumstraffen. ‘Verdere verstrenging van het strafrecht zat er nu niet meer in’, zegt Teeven. ‘Toen heb ik me toegelegd op de bezuiniging op de advocatuur. Het is een andere manier om hetzelfde effect te bereiken. Als je aan een advocaat niet al te veel tijd geeft om aan een verdachte te besteden, dan wordt het ook niet zo veel, die verdediging.’

    Foto: Naar risastla op Flickr

    Democratisch Discours: Hyperpartijdigheid

    , door

    ANALYSE - DDR-66, Forum voor Demagogie en de Partij van de Allochtonen. De Nederlandse politiek raakt verhit. Steeds meer krijgt men een afkeer van ‘de andere kant’. Hoeveel begrip heeft u als GroenLinks/D66 kiezer voor de standpunten van de PVV/FvD en vice versa?

    Polarisatie

    In Amerika is duidelijk een tweedeling te zien tussen de Democratische en Republikeinse partij. Beide kampen hebben in de regel niet alleen een hekel aan elkaar, maar ook een verdraaid beeld van de ander.

    De polarisatie slaat ook in mindere mate over naar Nederland. Nederland heeft geen tweepartijenstelsel, de kloof ligt eerder tussen ‘establishment’ versus ‘anti-establishment’ of ‘elite’ versus ‘populisme’.

    Welstand en opleiding

    Parallel aan deze scheiding ligt een gat tussen de hoogopgeleide Nederlanders en laagopgeleiden. Uitzonderingen daargelaten, stemmen hoogopgeleiden op het ‘establishment’ en laagopgeleiden op ‘anti-establishment’.

    Enerzijds is dit logisch: een hoge opleiding staat in verband met een (betere) baan en een hoger inkomen. ‘Het systeem’ werkt in hun voordeel. Anderzijds kan men dan weer vraagtekens zetten bij het feit dat laagopgeleiden naast de SP of de PvdA ook op rechts-populistische partijen stemmen. Kennelijk vertroebelen kwesties als migratie de meer voor de hand liggende keuze voor financieel eigenbelang.

    Foto: Minister-president Rutte (cc)

    Een groot probleem

    , door

    COLUMN - Wereldwijd zijn steeds meer landen een democratische rechtstaat geworden de laatste decennia. Soms volgt terugval tot dictatuur, zoals momenteel in Turkije. Mede dankzij de stem van honderdduizenden mensen die in West-Europa wonen. Hoe wordt die stem geïnterpreteerd?

    “Nederland heeft een groot probleem.” Dit probleem, zo schreef Özcan Akyol vorige week in het AD, is dat tienduizenden mensen in ons land “het geen probleem vinden dat een autocratische leider de vrijheden van mensen inperkt, tegenstanders uitschakelt en mediabedrijven intimideert en opdoekt. Ze zijn zelfs trots op een leider die zich bedient van dit soort praktijken. Dat is angstaanjagend.”

    Aanleiding voor Akyols zorg: een rapport dat de Turkse president Recep Erdogan afgelopen week 73% van de in ons land uitgebrachte stemmen zou hebben ontvangen, bij een opkomst ergens tussen de 33 en 47%. Dus 60.000 tot 90.000 kiesgerechtigde Turkse Nederlanders zou de moeite hebben genomen om te stemmen op een man die “andersdenkenden de mond snoert, treitert en (…) opsluit.”

    Dit strookt met de uitslag van het referendum over wijziging van het Turkse presidentiele stelsel vorig jaar – en met analyses van de stem op Denk, een partij die Erdogans politiek regelmatig verdedigt. Bijvoorbeeld: bij het debuut van Denk bij lokale verkiezingen in maart steeg de opkomst onder Turkse Amsterdammers van 34% (in 2014) naar 48%. Denk kreeg 74% van de stemmen in die groep.

    Doe het veilig met NordVPN

    Mededeling

    Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

    Waan van de dag

    ChristenUnie nieuwe hoeder van onze rechtstaat?

    , door

    Gert-Jan Segers, voorzitter van de ChristenUnie spreekt Geert Wilders aan op zijn frontale aanval op de Nederlandse rechters.

    Ik ben bezorgd over een land waarin politici menen sterker te zijn dan rechters, omdat ik in zo’n land heb gewoond.

    Verwijzend naar de zeven jaar die hij in Egypte heeft gewoond meldt Segers

    Als het gaat over de toegankelijkheid tot de rechter en de vraag in hoeverre rechtspraak vrij is van discriminatie, corruptie en politieke invloed, staat Nederland zelfs op plek 1 van de wereldwijde Rule of Law Index. Wij wonen in een land waarin mijn kinderen kunnen vertrouwen op de rechtspraak.

    Foto: jessica mullen (cc)

    Burgerkracht vraagt om andere instituties

    , door

    ACHTERGROND - Piet-Hein Donner beloofde een burgerschapsagenda, die er nooit kwam. Volgens cultuurpsycholoog en journalist/publicist Jos van der Lans is dat maar goed ook. We hebben geen agenda nodig voor actief burgerschap, maar een agenda voor een andere institutionele orde. 

    In de zomer van 2011 beloofde de toenmalige minister van Binnenlandse Zaken, Piet-Hein Donner, nog dat jaar te komen met een ‘agenda voor hedendaags burgerschap’. Vol verwachting klopten sindsdien vele harten, maar de agenda is er nooit gekomen. Niet in 2011, niet in 2012. Ja, de goede verstaander heeft een glimp van het gedachtegoed van het ministerie van Binnenlandse Zaken kunnen opvangen in de reactie van de regering op het rapport van de WRR, lees Pieter Winsemius, overVertrouwen in burgers, maar een echte officiële burgerschapsagenda is uitgebleven.

    En misschien is dat maar goed ook. De verantwoordelijke ambtenaren waren welbeschouwd met een onmogelijke politieke klus opgezadeld. Hun opdracht was om beleid op gang te brengen waarin meer ruimte komt voor de eigen kracht van burgers. Maar dat heeft meteen al iets paradoxaals. Want komt die ruimte er als je dat van een Haagse beleidskansel verkondigt? Kan je burgers meer burgerschap voorschrijven? Nou nee, en als ze dat toch zouden opschrijven, dan was de kritiek te voorspellen: ‘Hallo, dank je de koekoek, nu er stevig bezuinigd moet worden, geeft de overheid ineens niet thuis en begint ie te verkondigen dat burgers het dan maar zelf moeten doen. Da’s makkelijk!’ Dat dilemma los je niet snel op, zelfs niet op papier. Dus werd de agenda uitgesteld, en uitgesteld, en weer uitgesteld, tot de val van het kabinet Rutte van uitstel definitief afstel maakte.

    Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

    Welke vereniging zullen we nu eens verbieden?

    , door

    De rechter in Zwolle heeft besloten dat pedofielenvereniging Martijn ontbonden moet worden, omdat de vereniging een gevaar is voor de openbare orde. De meeste lezers hier op Sargasso zijn het er niet mee eens. Wat ze over het hoofd zien is dat elk nadeel zijn voordeel heeft. Deze uitspraak opent namelijk wel mogelijkheden om eens grote schoonmaak te houden onder de vele foute clubs die ons land rijk is.

    Neem nu de Koninklijke Vereniging Homeopathie Nederland. Wat citaten vanaf de website:

    “Mochten er bepaalde negatieve reacties zijn op een vaccinatie – eczeem, verkoudheden, epilepsie en vormen van autisme –, dan zijn er mogelijkheden om deze met passende homeopathische geneesmiddelen te behandelen, ook al heeft de vaccinatie lang geleden plaatsgevonden.”

    “Er is voldoende wetenschappelijk onderzoek gedaan dat aantoont dat homeopathie een effectieve methode is om luchtweginfecties bij kinderen te behandelen. Kinderen kunnen dan nog wel verkouden worden – dat is goed voor de ontwikkeling van het afweersysteem –, maar na een passend homeopathisch geneesmiddel zullen verkoudheden minder vaak voorkomen. Bovendien knappen ze eerder op.”

    “Mensen die hun hele leven homeopathie hebben gebruikt, gebruiken over het algemeen minder reguliere geneesmiddelen. Als ze goed zijn behandeld, zijn ze ook gezonder.”

    Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

    Mededeling

    Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

    Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

    Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

    Mededeling

    Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

    Volgende