Handen af van de advocaat, Peter R. de Vries!

Vorige week toverde Peter R. de Vries een glimlach op het gezicht van menig Wilders-criticus, door uit onverwachte hoek te roepen dat Geert Wilders een gevaarlijk man, een demagoog met de potentie van een volksmenner en ronduit kwaadaardig is. Daarbij deed hij nog iets opvallends. Hij viel de advocaat van Wilders, Abraham Moszkowicz, aan. De Vries vindt wel dat Wilders recht heeft op een uitstekende advocaat, maar noemt het onbegrijpelijk dat Moszkowicz Wilders wilde verdedigen. Voor mijn gevoel een psychologische spagaat, en een gevaarlijke. Je kan niet aan de ene kant zeggen dat iemand recht heeft op een advocaat, en tegelijkertijd een moreel appel op die advocaat doen om iemand niet te verdedigen als je vindt dat hij schuldig is, of 'fout', zoals De Vries het omschreef. Sterker nog, dat kan zelfs niet als je wéét dat iemand schuldig is. Een advocaat waakt niet alleen over de schuld of onschuld, maar ook over de strafmaat. Hij of zij houdt in de gaten of de schuldige een redelijke straf krijgt, en maakt zo een onmisbaar deel uit van de checks & balances in ons rechtsysteem. Wat De Vries nu doet is een stuk van de (potentiële) schuld van een verdachte verplaatsen naar de persoon die hem verdedigt. Je hoeft alleen maar te kijken naar de zaken van mensen die worden beschuldigd van (kinder)verkrachting om je te realiseren dat dit gevaarlijk is, zeker als je dit in het openbaar uit. Iedereen heeft recht op een advocaat en die advocaat heeft recht op onze onvoorwaardelijke steun, ongeacht de persoon die hij of zij verdedigt. Als je die steun wegneemt, dan kan je het recht van verdachten op een advocaat, en dus een eerlijk proces, ook niet meer garanderen. En juist Peter R. de Vries zou beter moeten weten.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Saban B. is excuus voor aanval op rechtstaat

, door
Ernst Hirsch Ballin (Foto: Flickr/Erik van Roekel)

De Nederlandse politiek lijkt pas echt snel dingen te kunnen regelen op het moment dat er iets gebeurt. Helaas is het effect dat men dan meestal een beetje doorschiet. De recente ontsnapping van Saban B., die de benen nam tijdens een verlof van zijn voorarrest is daar een goed voorbeeld van.

B., die weliswaar veroordeeld was, maar in afwachting van zijn hoger beroep (wederom) in voorarrest zat, had natuurlijk nooit die vrijheid mogen krijgen. Maar aan de andere kant, hij zat nog wel in voorarrest, wat betekent dat hij in onze rechtsspraak nog steeds als onschuldig wordt gezien. En volgens de Europese regels moet in dat geval de hechtenis tot een minimum beperkt worden.

Dat neemt niet weg dat er wel mogelijkheden zijn om streng met verloven om te gaan, als er bijvoorbeeld gevaar op ontsnapping is. Daarom werden twee eerdere verzoeken van B. ook afgewezen. Maar de rechters baseren dat oordeel altijd op het materiaal dat het OM heeft aangeleverd. Het lijkt er hier op dat het OM ook wat steekjes heeft laten vallen.

Een goede reactie zou nu zijn om het proces van het toekenen van verloven te verbeteren, en er voor te zorgen dat de rechters al het beschikbare materiaal hebben en dat de zaak zo goed mogelijk wordt bepleit door het OM. Daarnaast zou het verlovensysteem voor mensen die al veroordeeld zijn, maar in hoger beroep zitten kunnen worden aangescherpt. De kans dat zij ook daadwerkelijk gedaan hebben wat ze wordt verweten is immers al een stuk groter.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige