Kiezers keren de PVV massaal de rug toe sinds de lancering van de linkskritische opiniesite DeJoop.nl. Gisteren, op de eerste dag van DeJoop.nl publiceerde de site maar liefst drie vlijmscherpe opinies tegen de PVV. En dat kwam hard aan bij het hoogblonde electoraat. Talloze kiezers uit volkswijken en vinex-locaties zijn na het lezen van de website definitief om: "Poeh, daar hadden wij even niet van terug", meldt een ex-PVV'er vandaag in De Telegraaf na een bezoek aan DeJoop. DeJoop is volgens initiatiefnemer Fransisco van Jole vooral bedoeld als forum waar fatsoenlijke mensen met elkaar in debat kunnen gaan over de mate waarin zij verschillen van mening over de mate waarin zij verschillen van mening met Geert Wilders. "Een GroenLinkser verschilt anders van mening met Geert Wilders dan een SP'er verschilt van mening met Geert Wilders", zo lichtte Van Jole gisteravond bij Pauw en Witteman toe. "En daarom publiceren wij dagelijks drie columns tegen Geert Wilders, zodat die verschillen in verschillen aan het licht komen." Die aanpak slaagt. Al na één dag verschilligheid bij DeJoop is de PVV vandaag in de peilingen gedecimeerd tot drie zetels. Dat terwijl de partij dinsdagmorgen
PVV: Wilders: Linkse elite intimideert de kiezers
DEN HAAG – De kiezer wordt geïntimideerd om bij de komende gemeenteraads- en Kamerverkiezingen geen PVV te stemmen. Dat zegt Geert Wilders na een week waarin hij en zijn partij door de ‘linkse elite’ zijn uitgemaakt voor rechtsextremisten, racisten en staatsgevaarlijk.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Het lijkt de laatste tijd wel alsof wetenschap steeds meer als mening wordt gezien. Er wordt niet eerst gekeken naar wát een wetenschapper claimt over een (al dan niet controversieel) onderwerp, maar vooral wat zijn achtergrond is en waar mogelijk zijn grootste sympathieën liggen.
Op basis hiervan kan dan het bijbehorende onderzoek ongezien afgeserveerd worden als ‘milieumaffia’, ‘linkse kliek’ of eender welke drogreden die goed uitkomt. Zie de eerder uitgelekte onderzoeksresultaten over het extremisme van de PVV, of een willekeurig milieurapport. Aan de andere kant zijn overheden het steeds vaker oneens met wetenschappelijke uitslagen en publiceren deze gewoonweg niet, of verdraaien de uitkomsten. Je ziet het in het Verenigd Koninkrijk, waar een wetenschappelijk adviseur op basis van onderzoek de regering adviseerde het gebruik van cannabis niet zwaarder te gaan bestraffen. De regering paste de conclusies van zijn rapport aan en toen de onderzoeker daar kritiek op had werd hij ontslagen.
In Nederland wilde de regering de uitkomsten van het al eerder genoemde onderzoek over radicalisering in Nederland onder de pet houden of afzwakken, omdat de uitkomsten politiek gezien niet uitkwamen. Het zou de PVV in de kaart spelen.
Wetenschappelijk onderzoek kan alleen afgeserveerd worden op de inhoud van het werk. Als daar geen gaten ingeschoten kunnen worden, dan houdt het op voor de critici. Natuurlijk, elke onderzoeker heeft zijn eigen voorkeuren, en die voorkeuren kunnen aanleiding geven tot het nét iets nauwkeuriger controleren van de conclusies van zijn werk.
“Hij creëert een zekere mate van dreiging. Niet alleen in het buitenland met Fitna, maar ook omdat hij angst mobiliseert in Nederland. Wilders is een gevaar voor de staatsveiligheid.”
In een aan de Tweede Kamer beloofd onderzoek over radicalisering zijn de onderzoekers opvallend hard voor de PVV. De partij zou de sociale cohesie en de democratie in het land ondermijnen. Ondanks dat het land nu veel beter is voorbereid op een aanslag dan vijf jaar geleden is de samenleving, onder andere door de PVV nu veel kwetsbaarder. Bij een nieuwe aanslag is de kans op maatschappelijke ontwrichting nu veel groter geworden.
Volgens de Volkskrant wil de regering dat de conclusies in het rapport worden afgezwakt, om Wilders niet nog een stok te geven om mee te slaan. Hij zou er wel eens politieke munt uit kunnen slaan door te beweren dat men hem monddood maakt.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
PVV start counterblog tegen milieuminister Cramer
PVV-Kamerlid en klimaatwoordvoerder Richard de Mos start een counterblog tegen minister Jacqueline Cramer van VROM. Hij betoogt in zijn eerste blog dat Cramer angst zaait met haar paniekverhaal over het smeltende ijs langs de top van de Afrikaanse berg Kilimanjaro.
Klik hier om het artikel op Telegraaf.nl te lezen. (http://www.telegraaf.nl/binnenland/5256862/___Minister_Cramer_zaait_angst___.html?p=4,1)
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
“Als er ooit wat gewelddadigs gebeurt tegen mij of de PVV en haar aanhangers dan weet iedereen vanaf nu dat Pechtold en Van der Laan aan een klimaat hebben bijgedragen waarin dat voor sommige gekken mede op grond van hun demoniserende opmerkingen gerechtvaardigd leek.”
Wilders gebruikt de vijfde sterfdag van Theo van Gogh om weer eens heel hard ‘de kogel komt van links‘ te roepen.
(Meer op Adriaan’s eigen webstek, volg hem ook op twitter!)
PVV: Wilders ziedend door etiket ‘extreem-rechts’
Geert Wilders is woedend op drie wetenschappers die zijn PVV zouden typeren als een extreem-rechtse partij die de democratie ondermijnt.
”Ik ben echt ziedend. Ze zijn knettergek geworden. Wat een idiotie. Wij zijn democraten in hart en nieren”, stelde hij zaterdag.
PVV: fosforfabriek in handen criminelen ontoelaatbaar
PVV-justitiewoordvoerder Raymond de Roon zal in een spoeddebat met de minister van Justitie aan de orde stellen, hoe het mogelijk is dat de nederlandse overheid niet heeft ingegrepen, terwijl een fosforfabriek in Zeeland in handen is geraakt van een vermoedelijke stroman van de russische maffia.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.