Vlaams Blok (B) plagieert PVV (NL) in kamervragen
Vlaams Blok (B) plagieert PVV (NL) in kamervragen
Op GeenStijl verscheen een bejubeld blogje over de Europese PVV-fractie en hun gedrag tijdens de uitreiking van de Sacharovprijs aan opstandelingen van de Arabische Lente. De uitsmijter ervan wil ik u niet onthouden: Totdat Geert Wilders zich van zijn EU-fractie distantieert, zijn PVV’ers racisten. Allemaal. Gejubeld werd er natuurlijk omdat er, GeenStijl-typisch, korte metten wordt gemaakt met Madlener en de zijnen, in niet mis te verstane woorden. Maar Johnny Quid – Matthijs van den Beukel – heeft er niets van begrepen. Wat natuurlijk ook GeenStijl-typisch is.
Vlaams Blok (B) plagieert PVV (NL) in kamervragen
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Ook wakkere Nederlanders hebben wel eens een zwak momentje. PVV’er Barry Madlener reageerde vandaag in het Europarlement op de uitkomst van de eurotop. Maar Barry had vannacht duidelijk wat weinig slaap gehad. Zou het iets te maken hebben met de problemen rondom de terugkeer van de dronken PVV’er Daniël van der Stoep naar Brussel? Slaapdronken oreerde bedroom Barry een oer-Hollandse woordenbrei over een werkloosheidsunie die een schuldenunie is en Roemenen die Grieken worden. FILMPJE! U vindt dat we dit niet moeten doen? Hier neem een watermeloen!
Twee weken geleden schreef Folkert Jensma een bevlogen betoog over de rechtsstaat, waarin hij zijn oprechte zorgen uitte over de stilte rond de dagelijkse schending van rechtsstatelijke beginselen door de PVV. Op basis van meer dan tien op zichzelf staande gebeurtenissen poneerde hij dat een ‘pluriforme, vrije samenleving, gebaseerd op de rule of law, gelijkheid, respect, vrijheid, debat en compromis’ door de PVV niet gewenst is.
Eén van de argumenten in zijn column was het bijhouden van lijstjes van politieke andersdenkenden, zoals -aldus Jensma- door PVV-Kamerlid Bosma gesuggereerd wordt in zijn boek Schijn-elite van de valsemunters. En laat nou juist dat laatste idee niet (rechtstreeks) uit de koker van Bosma komen. In een ingezonden brief verwijt Bosma zaterdag de oud-hoofdredacteur van NRC Handelsblad ‘puur populisme’ en fact free journalism te bedrijven. Maar vervolgens schiet hij weer zover uit de bocht dat de stelling van Jensma alleen maar meer aan waarde wint. Die ene onterechte toewijzing ten spijt.
Het boek van Bosma mag dan misschien niet zo expliciet tot de lijsten oproepen, maar de suggestie ervan ligt elders voor de hand. Zo verklaart hij op Artikel7.nu: “Zwarte lijsten” klinkt een beetje eng. Ik houd niet zo van lijstjes. Maar ik denk dat het altijd gezond is in een democratie te kijken naar wat gekozen politici uitvoeren. Het is dan aan de kiezer om daar mee af te rekenen. Op veel internetsites worden politici zeer kritisch gevolgd. Een goede zaak (…).” En zoals Jensma terecht opmerkt, wordt het initiatief van de lijstjes dan ook op diverse plekken enthousiast opgepakt.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Nu de spanning in de gedoogconstructie toeneemt, wordt het tijd om de staatsrechtelijke kaarten te schudden. Kan er een nieuw gedoogblok onder het kabinet Rutte worden gezet? Of is het woord meteen aan de kiezer, als de PVV het gedoogakkoord opzegt?
Staatsrechtelijk gebeurt er eigenlijk niets als de PVV het voor gezien houdt. Alleen als de Tweede Kamer een motie van wantrouwen tegen het kabinet aanneemt, dan moet er ontslag worden aangeboden en schrijft de ‘Conventie van 1966′ (Maximaal één volwaardig kabinet per verkiezingsuitslag) voor dat in beginsel nieuwe verkiezingen moeten volgen. Maar tot die tijd lijkt er staatsrechtelijk niet zoveel te verhapstukken. Er zijn geen PVV-ministers die het kabinet in hun val zouden kunnen meetrekken.
Het zou een mooi experiment zijn om het minderheidskabinet gewoon te laten zitten. Dat kan als de andere partijen (of misschien de PVV ook wel) besluiten het wantrouwensvotum in de binnenzak te houden. Het kabinet, op zijn beurt, zal dan moeten accepteren dat wetgeving ter uitvoering van het gedoogakkoord stokt. Het ligt niet voor de hand dat partijen die zich nu fel tegen die plannen hebben uitgesproken, zich alsnog laten verleiden de plannen te steunen. In de politiek wordt vaak in linzenmoes gehandeld, maar zo openlijk dat de PvdA de absurde verhoging van het griffierecht opeens wel zou steunen onder verwijzing naar de schrapping van de JSF – dat wordt wel heel gortig. Als er nieuwe voorstanders worden gezocht voor de bezuinigingsoperatie zal het kabinet moeten bewegen om het ook voor nieuwe voorstanders verkoopbaar te houden. Misschien is het wel realistisch om de Kunduz-combinatie het genoegen te gunnen om plannen uit het gedoogakkoord door de shredder te mogen halen, om vervolgens de onderhandelingen te beginnen over de begroting van 2013.
Al tien jaar lang willen al die mensen die moord en brand schreeuwden wegens de prijsstijgingen na de overgang op de euro, terug naar de gulden. Het is een schoolvoorbeeld van de naïeve sentimentaliteit die het politieke denken in Nederland overheerst. Het soort denken dat één stap zet en vervolgens niet doordenkt.
Sta mij toe een stap verder te denken. Wat was ook alweer het probleem met die euro? Was dat niet dat winkeliers wel heel erg naar zichzelf toe rekenden en alles ineens duurder werd? Dan lijkt het natuurlijk logisch om te denken dat het omgekeerde gebeurt als je dezelfde weg weer terug volgt. Alleen is dat niet zo.
Laat ik een eenvoudig voorbeeld geven. Afgelopen zomer reed ik op ons onvolprezen geitenpad, de Autostrada A3, langs een beginnende bermbrand en ik kan u vertellen: dat is best eng. Wat denkt u dat er gebeurde toen ik weer terug naar huis ging? Ging de brand als vanzelf weer uit? Werd de tijd teruggedraaid zoals in Superman? Eh… nee. In tegendeel. Ik moest nóg een keer langs de vlammen, die nu, aan de andere kant, hoog over de vangrail sloegen.
Dat gebeurt er dus als u weer op de gulden over moet. U moet opnieuw langs de vlammen en met dereguleringspartij VVD aan de macht, wordt de winkelier vast niets in de weg gelegd om hetzelfde geintje nog een keer te flikken. Maar dan beter. Het terugrekenen naar de gulden gaat u dus geld kosten en het excuus luidt natuurlijk dat de winkelier “enorm veel extra kosten” moet maken. Net als toen. Drie zwaar onderbetaalde vakkenvullers, een prijstang en een avondje tot een uur of elf. En daar gaat u nog jaren voor schokken.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Met UPDATE onderaan
Nederland is behoorlijk onvindbaar bij de VN-klimaattop in Durban, die vrijdag zijn laatste uren heeft ingezet. De Nederlandse delegatie behoort tot de kleinste van alle deelnemende landen. De 21 delegatieleden, onder wie consultants en een student, vormen een kleinere groep dan bijvoorbeeld die van België. Dat heeft 73 deskundigen gestuurd. Zelfs kleinere landen als Luxemburg, Zwitserland, Oostenrijk en Portugal hebben meer leden gestuurd. Dat blijkt uit een analyse vrijdag door weblog Sargasso en het ANP.
PVV-Kamerlid Richard de Mos had er eerder op aangedrongen dat de regering minder geld uitgeeft voor delegaties naar klimaatconferenties.
De Nederlandse delegatie wordt de laatste dagen geleid door staatssecretaris Joop Atsma (Milieu). Hij bezocht vrijdag echter de opening van een nieuwe voedselfabriek van Unilever, meldde hij op Twitter.
Naar de VN-klimaattop in Kopenhagen stuurde de Nederlandse regering nog 70 mensen, naar die in Cancún vorig jaar gingen 30 afgevaardigden.
,,Zo’n kleine delegatie doet me pijn”, zegt klimaatwetenschapper en Europarlementslid Bas Eickhout (GroenLinks). ,,In de jaren tachtig was het CDA/VVD-kabinet van Ruud Lubbers en Ed Nijpels een van de voortrekkers van de klimaatafspraken. Nu is Nederland bijna totaal afwezig. We spelen geen rol meer.”
Eigenlijk best begrijpelijk dat Geert Wilders vorig jaar aanstuurde op een gedoogconstructie. De ideale positie om invloed op het regeringsbeleid uit te oefenen, zonder met het CDA in één kabinet te hoeven zitten. Want het totale gebrek aan moraal van die partij moet zelfs Wilders soms te ver gaan.
Over de PVV kun je natuurlijk beweren dat de voorstellen die ze doet vaak op het randje zijn, of eroverheen gaan, maar haar politiek bestaat vooral uit taal. Woorden die erop uit zijn frontaal te confronteren, maar die minder bereiken dan de praktijken van het CDA. En waar Wilders zijn taalstrijd in de openbaarheid voert, praktiseert het CDA politiek in de uitgestrekte schemerdonkere kerkers van de christen-democratie.
Taal wordt bij het CDA gebruikt als middel om wat ze praktiseert aan het zicht te onttrekken. En geregeld glijdt ze zelfs in de hypocriete spagaat waarbij haar woorden haar daden tegenspreken, omdat die in de regel weinig met elkaar te maken hebben. De afgelopen weken leverde weer enige voorbeelden op.
Met haar optreden vorige week illustreerde Van Bijsterveld beide praktijken. Ze riep ouders op zich meer over het onderwijs van hun kinderen te bekommeren, maar moest later erkennen dat ze dat zelf ook niet had gedaan. Dat liet ze aan de oppas over. De strategie hierachter – het met dit morele appèl afleiden van de aandacht voor de 300 miljoen aan bezuinigingen op het speciaal onderwijs – illustreert die andere praktijk en had meer succes. Door het kakelend ongenoegen van hardwerkende voorlees-klaar-overs verdween die pijnlijke bezuiniging naar de achtergrond, waar ze voor het CDA minder moeilijkheden oplevert.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.