Hedendaagse fascisten

De vraag of een persoon of partij al dan niet fascistisch of nationaal-socialistisch genoemd kan worden, kan niet echt worden beantwoord aan de hand van Mussolini of Hitler. Zij kwamen beide voort uit de Eerste Wereldoorlog; hun radicaliteit ontsproot aan die oorlog en hun bewegingen werden gedragen door andere veteranen uit die oorlog. Rudolf Hess, Hermann Goering, Italo Balbo, Emilio de Bono – zomaar vier van de vele oudstrijders die tot de vroegste aanhangers van NSDAP of PNF behoorden. Wij leven in een tijd waarin de veteranen van de Tweede Wereldoorlog langzaam uitsterven. Een historische vergelijking tussen 2012 en 1922 gaat altijd mank. Een poging om een hedendaagse partij aan fascisme te koppelen, moet dan ook het hedendaagse fascisme omvatten in plaats van het historische. Fascisten zijn er nog genoeg en dan bedoel ik niet zomaar xenofobe figuren maar mensen die zich letterlijk bewonderaars of volgelingen van of Mussolini noemen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De Hoge Raad over de benoeming die niet doorging

Ter gelegenheid van de installatie van drie nieuwe vice-presidenten stak de president van de Hoge Raad, Corstens, een gloedvolle rede af over de betekenis van de rechtsstaat. De kwestbaarheid van de rechtsstaat en met name de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht liet zich makkelijk illustreren met de muilkorving van de rechterlijke macht, zoals die in Hongarije steeds openlijker plaatsvindt. Tegen die achtergrond deed Corstens ook even de luiken open over de recente commotie omtrent de afgeketste benoeming van mr. Aben in de Hoge Raad.

Aben kwam volgens de tot nog toe gebruikelijke procedures in aanmerking voor een benoeming, maar werd tijdens een besloten commissievergadering van de Tweede Kamer getorpedeerd door de PVV (mede mogelijk gemaakt door CDA en VVD). De Hoge Raad schrapte toen zelf de naam en niemand wist er iets van totdat Folkert Jensma de kwestie in de openbaarheid bracht. Corstens daarover:

Ook in de benoemingsprocedure voor raadsheren in de Hoge Raad die in de media de laatste tijd enige aandacht kreeg, komt het machtsevenwicht tot uitdrukking. De Hoge Raad is verantwoordelijk voor het opstellen van een aanbeveling van kandidaten, de Tweede Kamer is verantwoordelijk voor de voordracht en uiteindelijk is de regering de voor benoeming verantwoordelijke instantie. De aanbeveling van de Hoge Raad is uitsluitend gebaseerd op de inhoudelijke kwaliteiten en specialismen van de kandidaten en is afgestemd op de behoeften in dit verband van de Hoge Raad. Gelukkig wordt de aanbeveling meestal unaniem gevolgd door de Tweede Kamer en de regering. In het recente verleden liepen de hazen in dit verband soms anders. Dan rijst de vraag wat wijsheid is. In het ene geval kan de tegenwind overwonnen worden, dan is het goed standvastig te zijn. Maar, om een op deze stormachtige januaridag passende metafoor te gebruiken: welbewust het oog van een orkaan instappen in de aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid dat de kandidaat daaruit ernstig beschadigd van de radar zal worden weggeslingerd zou niet van wijsheid getuigen. Het te verwachten resultaat en de te verwachten schade aan de institutie zijn ook belangrijke elementen bij deze afweging.

Foto: copyright ok. Gecheckt 25-10-2022

Wat GeenStijl niet begrijpt

Op GeenStijl verscheen een bejubeld blogje over de Europese PVV-fractie en hun gedrag tijdens de uitreiking van de Sacharovprijs aan opstandelingen van de Arabische Lente. De uitsmijter ervan wil ik u niet onthouden: Totdat Geert Wilders zich van zijn EU-fractie distantieert, zijn PVV’ers racisten. Allemaal.

Gejubeld werd er natuurlijk omdat er, GeenStijl-typisch, korte metten wordt gemaakt met Madlener en de zijnen, in niet mis te verstane woorden. Maar Johnny Quid – Matthijs van den Beukel – heeft er niets van begrepen. Wat natuurlijk ook GeenStijl-typisch is.

De Europese PVV-fractie gedraagt zich namelijk precies volgens de lijn die Wilders heeft uitgezet. De Arabische Lente is het ergste wat de PVV kan overkomen, omdat deze de grondslagen onder de partij volledig weg slaat. Die luidt immers dat de islam een verschrikkelijke onderdrukkersgodsdienst is, dat er nooit democratie kan bestaan in een islamitisch land en dat islamieten onze vrijheid haten. Daarom wordt de opstand weggezet als “burgeroorlog”, kunnen “vrijheidsstrijders” niet bestaan en wordt de nadruk constant gelegd op islamitische partijen die aan verkiezingen meedoen. En dat terwijl het niemand kan verbazen dat in islamitische landen islamitische partijen bestaan.

Israël, frontlinie in de strijd tegen islamisering volgens de PVV, is ook al niet gelukkig met de Arabische lente. Een democratisch Egypte gaat zijn eigen gang en dat moeten we niet willen met z’n allen. We zagen dat al aan de grens met Gaza, aan de weigering van een visum aan De Roon en aan het gesprek dat de militaire autoriteiten hebben gehad met onze ambassadeur naar aanleiding van het aangekondigde boek van Wilders. Die zwartjes krijgen ineens spatjes!

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Barry Madlener PVV heeft slecht geslapen

Ook wakkere Nederlanders hebben wel eens een zwak momentje. PVV’er Barry Madlener reageerde vandaag in het Europarlement op de uitkomst van de eurotop. Maar Barry had vannacht duidelijk wat weinig slaap gehad. Zou het iets te maken hebben met de problemen rondom de terugkeer van de dronken PVV’er Daniël van der Stoep naar Brussel? Slaapdronken oreerde bedroom Barry een oer-Hollandse woordenbrei over een werkloosheidsunie die een schuldenunie is en Roemenen die Grieken worden. FILMPJE! U vindt dat we dit niet moeten doen? Hier neem een watermeloen!

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het selectieve geheugen van Bosma

Twee weken geleden schreef Folkert Jensma een bevlogen betoog over de rechtsstaat, waarin hij zijn oprechte zorgen uitte over de stilte rond de dagelijkse schending van rechtsstatelijke beginselen door de PVV.  Op basis van meer dan tien op zichzelf staande gebeurtenissen poneerde hij dat een ‘pluriforme, vrije samenleving, gebaseerd op de rule of law, gelijkheid, respect, vrijheid, debat en compromis’ door de PVV niet gewenst is.

Eén van de argumenten in zijn column was het bijhouden van lijstjes van politieke andersdenkenden, zoals -aldus Jensma- door PVV-Kamerlid Bosma gesuggereerd wordt in zijn boek Schijn-elite van de valsemunters. En laat nou juist dat laatste idee niet (rechtstreeks) uit de koker van Bosma komen. In een ingezonden brief verwijt Bosma zaterdag de oud-hoofdredacteur van NRC Handelsblad ‘puur populisme’ en fact free journalism te bedrijven. Maar vervolgens schiet hij weer zover uit de bocht dat de stelling van Jensma alleen maar meer aan waarde wint. Die ene onterechte toewijzing ten spijt.

Het boek van Bosma mag dan misschien niet zo expliciet tot de lijsten oproepen, maar de suggestie ervan ligt elders voor de hand. Zo verklaart hij op Artikel7.nu:  “Zwarte lijsten” klinkt een beetje eng. Ik houd niet zo van lijstjes. Maar ik denk dat het altijd gezond is in een democratie te kijken naar wat gekozen politici uitvoeren. Het is dan aan de kiezer om daar mee af te rekenen. Op veel internetsites worden politici zeer kritisch gevolgd. Een goede zaak (…).”  En zoals Jensma terecht opmerkt, wordt het initiatief van de lijstjes dan ook op diverse plekken enthousiast opgepakt.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Een nieuw gedoogakkoord zonder verkiezingen?

Nu de spanning in de gedoogconstructie toeneemt, wordt het tijd om de staatsrechtelijke kaarten te schudden. Kan er een nieuw gedoogblok onder het kabinet Rutte worden gezet? Of is het woord meteen aan de kiezer, als de PVV het gedoogakkoord opzegt?

Staatsrechtelijk gebeurt er eigenlijk niets als de PVV het voor gezien houdt. Alleen als de Tweede Kamer een motie van wantrouwen tegen het kabinet aanneemt, dan moet er ontslag worden aangeboden en schrijft de ‘Conventie van 1966′ (Maximaal één volwaardig kabinet per verkiezingsuitslag) voor dat in beginsel nieuwe verkiezingen moeten volgen. Maar tot die tijd lijkt er staatsrechtelijk niet zoveel te verhapstukken. Er zijn geen PVV-ministers die het kabinet in hun val zouden kunnen meetrekken.

Het zou een mooi experiment zijn om het minderheidskabinet gewoon te laten zitten. Dat kan als de andere partijen (of misschien de PVV ook wel) besluiten het wantrouwensvotum in de binnenzak te houden. Het kabinet, op zijn beurt, zal dan moeten accepteren dat wetgeving ter uitvoering van het gedoogakkoord stokt. Het ligt niet voor de hand dat partijen die zich nu fel tegen die plannen hebben uitgesproken, zich alsnog laten verleiden de plannen te steunen. In de politiek wordt vaak in linzenmoes gehandeld, maar zo openlijk dat de PvdA de absurde verhoging van het griffierecht opeens wel zou steunen onder verwijzing naar de schrapping van de JSF – dat wordt wel heel gortig. Als er nieuwe voorstanders worden gezocht voor de bezuinigingsoperatie zal het kabinet moeten bewegen om het ook voor nieuwe voorstanders verkoopbaar te houden. Misschien is het wel realistisch om de Kunduz-combinatie het genoegen te gunnen om plannen uit het gedoogakkoord door de shredder te mogen halen, om vervolgens de onderhandelingen te beginnen over de begroting van 2013.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Vorige Volgende