Een blik in de afgrond
“…als ik plus een paar alleraardigste en allerredelijkste mensen uit mijn omgeving, zichzelf structureel dagelijks betrappen op geweldsfantasiën waarbij hele legers van islamofiele en anti-Zionistische Gutmenschen tot bloedpap worden vermalen, dan is er iets raars aan de hand.”
Hier spreekt een man die elk besef van redelijkheid heeft verloren, die elk vermogen om andere meningen te accepteren voor wat ze zijn – uitingen van democratische, individuele vrijheid – kwijt is. Hier spreekt het gevolg van een jarenlange obsessie. Jaren, doorgebracht in kringen van gelijkgestemden met niemand die eens een keertje aan de rem trok. Ook nu niet – lees de reacties er maar op na.
Het doet me niet eens meteen denken aan Geert Wilders of de PVV. Eerder aan sites waar samenzweringstheoriën worden bedacht waar je bij staat. Zonder bewijzen, zonder onderbouwing, zonder ook maar iets dat onder kritische observatie langer van vijf minuten overeind blijft. Je hoort mij niet zeggen dat Martien Pennings een produkt is van Geert Wilders.
Het is namelijk nog veel erger.
Zowel Martien Pennings als Geert Wilders zijn het produkt van een serie samenzweringstheorieën rond de islam en de linkse politiek. Theorieën zoals Eurabia van Batshit Ye’or. Nachtmerries die de mens al plagen sinds de dageraad der beschaving: straks komen die anderen en slopen ze onze samenleving. De barbaarse horden uit het oosten, het zuiden, het westen of het noorden. De Kanninefaten, de Noormannen, de Joden, de calvinisten, de Hollanders en nu dus de moslims.