Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Q&A: Hoe Facebook alle internetters volgt
Vorige week bracht Sargasso het verhaal over de Like Button van Facebook. Volgens onderzoeker Arnold Roosendaal, onderzoeker aan het Tilburg Institute for Law, Technology and Society, kan Facebook ook het surfgedrag van niet-leden hiermee volgen. Vandaag gaan we hierop door met een Q&A met de auteur.
We krijgen nog steeds vragen over hoe Facebook het gedrag van niet-leden monitort. Kun je dat nog eens uitleggen?
Niet-leden hebben geen cookie met gebruikers-ID van Facebook. Veel sites hebben echter Facebook Connect geïmplementeerd (en er komen er dagelijks 10.000 bij). Bij het laden van een website wordt de content voor Facebook Connect opgevraagd door middel van een http request. In de reply (het leveren van de content) wordt een cookie meegestuurd en geïnstalleerd op de computer van de gebruiker. Vanaf dat moment wordt deze cookie (met uniek nummer) meegestuurd naar de Facebook servers elke keer dat content daarvan gevraagd wordt, dus ook de Like Button.
Niet-leden krijgen dus via een omweg een unieke cookie die het volgen mogelijk maakt. Omdat de cookie steeds dezelfde is kunnen websitebezoeken gekoppeld worden als afkomstig van één computer. Dat is dus geen unieke gebruiker, maar gezien de personalisatie van devices met laptops, smartphones, etcetara, zijn steeds meer apparaten gekoppeld aan een unieke gebruiker.
Black Box Brussel
Er is goed en slecht privacynieuws uit Brussel. Hoewel, eigenlijk is er geen nieuws. Brussel is nooit een populair media-onderwerp geweest. Redacties halen er journalisten weg. De enige krant in Nederland die gestructureerd over de EU berichtte, NRC Handelsblad, heeft zijn Europapagina stilletjes uit de krant verdreven. En ook Joris Luyendijk steekt zijn verbazing over de Haagse drukte versus de Brusselse stilte niet onder stoelen of banken.En dat terwijl de afgelopen dagen weer een paar nieuwtjes boven tafel komen, die het belang van goede verslaggeving illustreren. Het nieuws gaat over privacy – en dus over burgerrechten.
Het eerste nieuws is gebracht door Webwereld (hier in de waanlink). In een uitstekend stuk doet Webwereld uit de doeken hoe Amerikaanse bedrijven en overheidsinstellingen een zeer belangrijke transatlantische privacyregeling, Safe Harbor, misbruiken of gewoon negeren. Safe Harbor is een serie afspraken waarbij Amerikaanse bedrijven zich aan Europese richtlijnen voor het gebruik van persoonsgegevens committeren.
Dat is hard nodig. De VS gelden als een ‘derde land’ waar persoonsgegevens onvoldoende beschermd worden. Dat komt mede door een andere opvatting over eigenaarschap van persoonsgegevens. In de EU blijven gegevens altijd van jou. In de VS zijn ze bezit van degene die ze verzameld. Amerikaanse bedrijven kunnen er dus zo’n beetje alles mee doen. Ook aan opsporings- en veiligheidsdiensten geven, zoals volgens Webwereld geregeld gebeurt. Als op basis daarvan een verdenking ontstaat jegens een Europese burger, komt die burger daar pas achter zodra hij op Amerikaanse bodem wordt aangehouden. Als non-citizen, hoef je overigens niet op dezelfde rechten te rekenen als Amerikanen hebben.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Kans op schuld
Een jongeman komt na vier jaar gevangenschap voor een gewelddadige beroving vrij. Hij wil oprecht zijn leven beteren en keert terug naar zijn woonplaats Philadelphia. Daar ontdekt hij al snel dat de politie dagelijks langs zijn huis rijdt en een tijdje stopt. Ook moet hij zich vaker bij de reclassering melden dan zijn een paar oudere vrienden die zich vooral met diefstal hebben beziggehouden. Hij heeft die extra aandacht niet alleen aan zijn vroegere gedrag te danken, maar ook aan een algoritme. Steeds meer politiekorpsen in de VS maken gebruik van het zogenoemde predictive policing, voorspellend politiewerk. Het idee erachter is simpel: waarom zou je reeds gepleegde misdrijven oplossen als je ze ook kan voorspellen en dus voorkomen?
Politiekorpsen, ook in Nederland, hebben steeds meer data en informatie tot hun beschikking. Processen-verbaal, strafdossiers, incidentenregisters, demografische informatie, weergegevens zijn makkelijker te combineren en te doorzoeken. Door middel van datamining komen zo patronen bovendrijven die ook voorspellende waarde hebben.
Zo kunnen politiekorpsen inmiddels al redelijk goed voorspellen waar en wanneer in een stad of streek extra politie-inzet nodig is. Het korps Midden- en West-Brabant baseert zijn politie-inzet met Oud en Nieuw bijvoorbeeld op analyses die met het programma DataDetective worden gemaakt. Er wordt daarbij gekeken naar eerdere incidenten, welke personen daarbij betrokken waren, waar die personen zich nu bevinden. Het programma maakt dan voorspellingen waar de problemen dit jaar te verwachten zijn. De Amsterdamse politie bepaalt met het programma waar preventieve fouilleeracties plaatsvinden.