De opperspeurneuzen van enkele bovenregionale rechercheteams hebben een plannetje opgesteld. Wat zou er moeten gebeuren zodat zij effectief boeven kunnen vangen? Je weet wel, dat gedoe met criminelen dat zij in hun functieomschrijvingen hebben staan. Anoniem internetten, bellen en transacties doen zouden ze sowieso willen verbieden, volgende stap is natuurlijk de onderhuidse GPS chip die alles en iedereen in Nederland moet controleren. Liefst natuurlijk aangevuld met actieve camera’s in elke ruimte. Dit alles om opsporing van enkele Afrikaanse oplichterbendes makkelijker te maken.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Aldus Gert Onne Klashorst, CBP Als je criminelen wilt vangen, moet je soms onorthodoxe methoden gebruik- en. Privacy is belangrijk, maar in dit geval is die gewaarborgd.
Aldus Minister Ter Horst
Camera´s op de snelwegen rondom Zwolle registreren de kentekens van alle langsrijdende auto´s. De gegevens worden voor drie dagen bewaard en daarna vernietigd. Met het verzamelen van deze gegevens wil de “inzicht krijgen in de gangen van criminelen”.
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Ditmaal voor P.J. Cokema, die op zijn eigen weblog een artikel over hetzelfde onderwerp heeft staan, maar met een geheel andere strekking.
Hoe moet de overheid sturing moet geven aan een samenleving in de gevarenzone? Het Congres der Bestuurskunde, meent dat technologische ontwikkelingen niet alleen veel moois oplevert, maar dat ze ook risico’s met zich meebrengen. Dit moderniseringstraject, zoals de bestuurskundigen het noemen, heeft geleid tot een risico- maatschappij. Reden om een tweedaags congres te starten, waarbij drie vragen aan de orde komen:
1. In hoeverre hoort de overheid of de burger verantwoordelijk te zijn tot het beperken of wegnemen van de risico’s?
2. De meeste risico’s zijn tamelijk complex. Is de overheid wel in staat risico’s uit te sluiten of te beperken?
3. Bepaalde maatregelen kunnen ten koste gaan van de vrijheid van de burger. Hoever mag een overheid hierin gaan?
Laten we dat congres eens een handje helpen. Om een goed antwoord op de vragen te kunnen geven, moet je wel weten over welke risico’s het gaat. Als moderne technologie een Apache-helikopter oplevert, die een hele polder van de stroom afsluit, dan is het antwoord op vraag 1: ja, de overheid is verantwoordelijk. Als een autobestuurder meer op zijn TomTom zit te turen dan op de weg, dan is die burger natuurlijk verantwoordelijk.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Een paar weken geleden schreef ik al op mijn blog over de OV-chip farce als ‘een geloof in de platte Aarde’. De werkelijkheid is echter nog erger dan een 21ste-eeuwse staatssecretaris die Middeleeuwse denkbeelden aanhangt. De OV-chipkaart is net een zombie in een low-budget film. Iedere keer als je denkt dat hij nu écht dood is omdat het niet meer lachwekkender en ongeloofwaardiger kan, staat de bloederige vleesklomp toch weer op om grommend nog een wannabe-acteur te lijf te gaan.
Het is opvallend dat de afgelopen dagen vrijwel niemand heeft bericht over het verschijnen van een rapport (PDF) van Inno-V, een adviesbureau voor duurzame mobiliteit. Alleen Kassa en Webwereld besteedden er aandacht aan. Of zou het zijn dat werkelijk niemand deze ‘gebakken lucht’ nog serieus genoeg neemt? Of heeft de meerderheid zich inmiddels neergelegd bij de overwinning van de OV-zombies?
Het rapport is een oefening in bestuurlijk doordouwen van iets dat niemand meer wil. Legitieme problemen worden gebagatelliseerd of genegeerd. Privacy- en veiligheidsissues worden afgedaan als ‘media-hypes’. Hoewel het rapport de laatste TNO-uitspraken zonder meer overneemt, wordt het Britse contra-expertiserapport genegeerd ‘omdat het nog niet beschikbaar was’. Curieus, want het Britse rapport, dat vriendelijk doch kordaat gehakt maakt van eerdere TNO-studies, was publiekelijk beschikbaar op 15 april. Het persbericht van OV-ambassadeur Jeltje van Nieuwenhoven over het rapport is van 17 april en het bestand op de site van Inno-V dateert van 21 april. Als je in de 6 dagen tussen de Britse studie en het uitbrengen van het rapport de nieuwe inzichten had meegenomen in de overwegingen, was er wellicht nog een spoortje van geloofwaardigheid te bekennen geweest. Nu komt het rapport op mij op z’n best over als geklungel en op z’n slechts als moedwillige selectieve informatievoorziening. En dat op een dossier waar TNO al keer op keer de plank volkomen missloeg.
Huub en Claire zijn getrouwd. Wie? Nou, Huub en Claire uit de Gouden Kooi. De serie komt binnenkort tot een einde. De winnaar krijgt een villa en het mag duidelijk zijn dat Huub en Claire zich nadrukkelijk in de kijker spelen.
De deelnemers van de Gouden Kooi hebben twee jaar lang hun privacy opgegeven. Dat wil zeggen, als ze privacy wilden, moesten ze die expliciet opzoeken (voor zover je sex onder een dekbed privacy kunt noemen – u weet het filmpje zelf wel te vinden, hè?). Privacy is een keuze, iets dat je opzoekt als je wat te verbergen hebt. Zo slaapwandelen we de surveillance society binnen.
Een interessante vraag is waarom mensen dat niet erg lijken te vinden. Volgens de Britse filosoof John McGrath komt dat omdat camera’s de beleving intensiveren. McGrath onderzocht vooral kunstenaars, omdat die heel bewust bezig zijn met de effecten van hun expressies. Choreografen, bijvoorbeeld, projecteren beelden van de dansers tijdens de voorstelling, omdat ze gemerkt hebben dat zowel dansers als toeschouwers er een diepere beleving aan overhouden.
De youtube-generatie probeert actief haar privacy op te heffen. Mensen maken sextapes van zichzelf en zetten die op internet. Sommigen zetten hun webcam aan om hun zelfmoord vast te leggen, stelt McGrath tot zijn verbazing vast. Het hele hebben en houden mag op hyves, myspace en facebook. Niet langer is privacy de norm, maar openbaarheid.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Is het doorzoeken (zeg maar gerust kopiëren) van de opslag van mobiele telefoons en laptops op luchthavens een acceptabel middel in de strijd tegen de kinderporno?