Tijdens Prinsjesdag wordt de begroting van de overheid voor volgend jaar gepresenteerd. Zoals altijd zal er weer veel met miljarden worden gegoocheld. In de politiek gaat het om ‘keuzes maken in schaarste’ zoals Mark Rutte het onlangs in Zomergasten uitdrukte. Over welke schaarste heeft hij het, en waar gaat het bij Prinsjesdag werkelijk om? Ondanks zijn hoge functie is Mark Rutte een bescheiden en keurige liberaal. Wie hem in Zomergasten heeft gezien weet dat hij niet machtshongerig is en dat hij het als zijn taak ziet schaarse middelen zo goed mogelijk te verdelen. Ook zijn collega’s denken er zo over. Sander Dekker bijvoorbeeld weigerde onlangs in te gaan op een verzoek van de nieuwe omroepbaas Shula Rijxman om het budget voor de omroep met vijftig miljoen te verhogen. Zijn motivatie : Het is niet reëel […] De publieke omroep is natuurlijk belangrijk, maar we hebben het hier niet over de nationale veiligheid of [over] onderwijs voor onze kinderen. Het is dus een soort triage: bij een gegeven budget bepalen politici welke overheidstaken prioriteit hebben. Niet alles kan doorgang vinden en ze moeten daarom vaak pijnlijke keuzes maken. Het publiek van informatie voorzien - hoe belangrijk ook - heeft volgens Dekker een lagere prioriteit dan veiligheid en onderwijs [1]. Hij moet woekeren met schaarse middelen. Mij gaat het nu niet om de vraag of dit een terechte keuze is – ik denk het niet – maar om een andere vraag: wat zijn die schaarse middelen?
Als hardwerkende Nederland heeft u natuurlijk helemaal geen tijd om te volgen wat het circus in Den Haag u vandaag voorschotelt. Maar wellicht is het u vergunt om een korte wijle uw werk in de steek te laten en uw licht te laten schijnen op de preek van den Koning en de begroting voor 2018. Wij heten u welkom alhier.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
De American Dream kent verscheidene gedrochten van uitwassen, maar de walgelijkste van al is misschien wel de Beauty Pageant. Deze pseudo-vleeskeuring is de vleesgeworden escalatie van de competitieve aard van de Amerikaanse maatschappij en ontkracht elke claim tot emancipatie of fatsoen. Nu wil ik niet per se pleiten voor een fatsoensmaatschappij, maar zo lang de vrouwen niet écht mooi zijn, en de verkiezing blijft verzanden in statementpolitiek en de nodige bende van gevolgen, heeft de missverkiezing deze wereld niets te bieden.
Ik neem het je geenszins kwalijk als je geen idee hebt waarover ik het heb. In Nederland blijft deze vorm van primitiviteit ons gelukkig grotendeels bespaard. Om u toch een beeld te geven, het is een soort Prinsjesdag, maar dan zonder hoedjes. De bezoekers trekken hun mooiste kloffie uit de kast, er is een hoop ceremonieel gelul in de ruimte en na afloop is eigenlijk iedereen ontevreden. We mogen ons gelukkig prijzen dat het niet exact hetzelfde is, ik had Willem-Alexander niet graag in badpak zijn troonrede zien doen.
De traditionele schoonheidsverkiezing bestaat uit vijf rondes, waarin het achtereenvolgend draait om haar & make-up, jurken, badpakken, talent en intelligentie. De meeste kritiek wordt vaak geleverd op de badpakkenronde, die volgens feministen het toonbeeld is van de objectificering van vrouwen. Dat de laatste twee rondes later slechts zijn toegevoegd om deze claims tegen te gaan vind ik eigenlijk nog niet eens zo stuitend.
COLUMN - Een nieuwe monarch, een nieuwe troonrede? De troonrede is niets meer dan een presentatie van de “missie en visie” en het jaarplan van het kabinet. In bedrijven en organisaties worden die presentaties doorgaans gebracht met flitsende sheets op interactieve schermen. De zaal leest mee op hand-outs, zodat men kan inschatten of de koffiepauze nabij is. Aan het einde van de presentatie is er meestal gelegenheid tot het stellen van vragen.
De troonrede werd ook dit jaar in een sprookjesachtige setting voorgelezen van een paar vellen papier. Geen multimediascherm, geen overzichtelijke schema’s, geen beeld en geluid om de presentatie te verluchtigen.
Het gesproken woord is vluchtig, maar de boodschap is vastgelegd en op internet na te slaan. Het programma voorzag niet in een vragenrondje. We stellen hier dan maar een paar vragen, om die eveneens op het internet te verspreiden.
De kersverse vorst herinnert in dankbaarheid aan het feestje rond zijn kroning.
Die dankbaarheid betreft in de eerste plaats mijn moeder.
Hoelang denkt de vorst bij spreekbeurten voor land en volk zijn moeder te bedanken? Heeft de vorst moeite zich van zijn moeder los te maken?
Er is in onze samenleving veel dat een gezond vertrouwen in eigen kunnen rechtvaardigt.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
DATA - Het is inmiddels traditie. Op prinsjesdag pluizen we de begroting van Binnenlandse Zaken door om de meest recente aanpassingen te vinden in het budget voor de AIVD. En wat blijkt dit jaar, weer een opwaartse correctie voor de komende jaren.
Ten opzichte van de begroting van 2015 komt er voor de jaren 2016 tot en met 2019 maar liefst € 100.000.000 bij.
Hier de cijfers op een rijtje:
Ze hebben al dat extra geld waarschijnlijk nodig om straks iedereen te kunnen afluisteren.
Deze week zijn er niet alleen Prinsjesdag en de Algemene Beschouwingen, maar ook de dag dat ‘Don’t Ask, Don’t Tell’ is afgeschaft, de regeling waaronder homoseksuelen wel in het leger mochten dienen, als ze maar in de kast bleven.
Er lijkt weinig verband tussen de twee zaken zijn, maar toch zie ik er één. Dat komt door Jon Stewart. De Amerikaanse komiek maakte een paar maanden terug dit filmpje over senator John McCain, die met steeds vreemdere argumenten bleef vasthouden aan ‘Don’t Ask, Don’t Tell’, terwijl zelfs zijn vrouw zich er tegen uitsprak. Kijk het filmpje vooral af, het venijn zit hem in de staart:
Precies dat ‘It Gets Worse’-scenario is waar de Nederlandse politiek in zijn geheel en de regering nog een beetje meer zich lijkt te bevinden. Wat denken we in 2031 over politici die in een economische crisis dachten te kunnen bezuinigen? Over politici die het nog nodig vonden steenkolencentrales te bouwen? Over politici die ijzerheinig de hypotheekrenteaftrek bleven verdedigen met steeds surrealistischere argumenten? De klimaatveranderingsontkenners, de allesprivatiseerders, de files-met-steeds-meer-asfalt-bestrijders, de kinderopvangontmantelaars?
Nu was ik dit weekend op een overgesubsideerd, elitair feestje in Tilburg en daar zag ik de grindcoreband Maruta uit Florida het antwoord geven. Dit is wat je voelt als je de Nederlandse politiek beschouwt anno 2011: March Forward (into Regression).
De gehele oppositie biedt met tegenbegrotingen alternatieven voor de Miljoenennota van Rutte I. Al enige dagen staan de tegenbegrotingen on-line. GroenLinks sluit vandaag de rijen. Hoewel, van gesloten rijen is geen sprake. Eén krachtige tegenbegroting zit er niet in, dus moet de oppositie elkaar op onderdelen zien te vinden in de komende begrotingsdebatten.
De tegenbegrotingen van D66 (Worddocument), de PvdA, de SP, GroenLinks en de CU (allen in pdf) hebben één ding gemeenschappelijk: de boodschap van het kabinet. Het begrotingstekort en de staatsschuld moet binnen de perken blijven. De SP komt als enige op een wat hogere staatsschuld uit dan kabinet en de andere partijen.
Om de staatsschuld een beetje onder controle te houden, moet ook de oppositie dus net zozeer schuiven met postjes als het kabinet dat doet. Het mag er wat vriendelijker uitzien, ook in de tegenbegrotingen worden alle voordeeltjes gecompenseerd door nadeeltjes, waar niet iedereen even blij mee zal zijn. Dat is ook niet te doen, als je er vanuit gaat dat we allemaal verantwoordelijk zijn voor de staatsschuld.
D66 is het helder over de schuldvraag: “Zowel banken (te veel risico genomen), als overheden (te grote overheidsschulden), als individuele burgers en bedrijven (te veel schulden in hypotheken en leningen) hebben een aandeel in de oorzaken van deze crisis”. Met die stelling schurkt D66 dicht tegen de visie van het kabinet aan. Allemaal schuld, dus moeten we er allemaal wat van voelen, volgens Rutte I. En daar is het kabinet eigenlijk nog veel te laks mee, vindt Pechtold, die het crisisverhaal verder overslaat en de vergrijzing als belangrijkste risicofactor opvoert.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Werkloosheid naar 9,25%! Hier de CPB stukken.
De blogstemmen zijn tamelijk mild. Gebrek aan visie, teveel aandacht voor economie, veel zuur, weinig zoet, dat zijn zo’n beetje de commentaren. Hieronder een bloemlezing van het web.
ABN Amro is teleurgesteld in het kabinet.
Thomas Colignatus geeft op Frontaal Naakt de lezer twee cadeautjes op Prinsjesdag:
,,(1) Voor de collega-economen is er mijn analyse en oplossingsvoorstel voor de euro crisis.
(2) Voor burgers van Nederland een internet intekenlijst voor een burgerinitiatief tot een parlementaire enquête naar de werkloosheid en het Centraal Planbureau (CPB) en nu ook de euro.
Op deze Prinsjesdag in 2011 hangt de dreiging van een nieuwe economische crisis in de lucht. Het praten over koopkrachtplaatjes doet onwezenlijk aan. Het consumentenvertrouwen is sterk gedaald, bericht het CBS heel trouw. Dat blijft toch altijd experimentele statistiek en je kunt je erover verwonderen dat er met alle berichten over crises überhaupt nog vertrouwen is.”
iamzero neemt het discours op de hak in zijn stuk Gedogende koppen en koppige gedogers:
,,Het was een zonovergoten nazomerdag in het Gedogerdorp. De derde doogdag van tolerember: traditioneel de dag waarop alle Gedogers hun mooiste mutsjes uit de kast trokken om weer eens gezellig met elkaar te gaan keuvelen over alle ellende die Gedogerland het komende jaar weer te wachten stond.”
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.