Anti-PVV wet?

De wereld is een groot complot en de linkse kerk is een en al complot. Neem nu weer de meest recente anti-PVV wet, de wet op Financiering Politieke Partijen. Die is er toch alleen maar voor bedoeld om de PVV te schaden, niet dan? En dat zijn toch alleen maar Linksche vuige plannetjes? "Links Nederland zal zich verkneukelen. De anti-PVV wet, die politieke partijen dwingt openheid van zaken te geven wat betreft hun financiering, komt er." Tja, was de wereld maar zo eenvoudig. Maar de basis voor de wet die meer openheid beoogt in de wijze waarop politieke partijen aan hun geld komen, ligt toch echt in 2000 (en mogelijk nog eerder). Dat was zelfs nog voor de opkomst van de LPF. In dat stuk werd ook duidelijk hoe ver we afwijken van wat in andere landen gebruikelijk is overigens. En in 2002 kwam de eerste aanzet op tafel. "Eén van de alternatieve financieringsbronnen wordt gevormd door giften van particuliere organisaties en vormen van partijsponsoring. Evenals een meerderheid in de Tweede Kamer3 ben ik van mening dat een ontwikkeling in deze richting niet zonder risico's is, zoals ook in de eerdere notitie partijfinanciering is uiteengezet." Kunnen we dus even gewoon over de inhoud van de wet gaan praten in plaats van de boel voor oneigenlijke doelen te gebruiken?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Parlementaire meerderheden

, door

Beste Lezer(s),

Al lang loop ik met een bepaald idee in mijn hoofd.

Naar aanleiding van de recente ontwikkelingen in België en die rare gedoogconstructie in Nederland, wil ik het ook eens uitgewerkt zien. Dit stuk gaat over de verdeling van de verschillende ministeries na de verkiezingen.

Op dit moment wordt er na de verkiezingen een coalitie gevormd, moeten er gesprekken gevoerd worden over een regeerakkoord. Zo wordt er als het ware een ‘koers uitgestippeld’ voor de komende 4 jaar op basis van een parlementaire meerderheidscoalitie. Deze coalitie gaat een ministersploeg samenstellen. Van onderstaand spectrum heeft op dit moment effectief enkel het VVD-blauw en het CDA-groen de ministeries in hun macht. Het donkerblauw keurt goed, in ruil voor ‘inspraak’. Ziekelijk…


Dit is wat ik aan de kaak wil stellen. Want een meerderheidscoalitie van 76 zetels betekent een minderheid van 74 zetels die niet mogen meeregeren. Als vervolgens een minderheidscoalitie ook nog eens zelf mag beslissen hoe de ministeries worden verdeeld, omdat een rare blonde kwast het opportuun vindt hun beleid te ‘gedogen’, begint het al verdacht veel op Animal Farm te lijken; sommige machthebbers zijn nu eenmaal meer gelijk dan anderen, als uitgangspunt van de regeringsvorming…

Doe het veilig met NordVPN

Mededeling

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ledenwinst politieke partijen: vooral kleine partijen populair

, door

De kleinere politieke partijen hebben gezamenlijk voor het eerst meer leden dan de grote drie bij elkaar. Op 1 januari waren bijna 320.000 mensen lid van een politieke partij, zo blijkt uit gegevens van het DNPP (.pdf) die eerder deze maand bekend werden gemaakt. Het CDA blijft de grootste ledenpartij, maar raakte wel netto ruim 1400 leden kwijt. Met name GroenLinks en D66 deden het goed (resp. +6000 en +3000). In totaal is nu ongeveer 2,55% van de kiesgerechtigde bevolking lid van een politieke partij.

Ledentallen van de politieke partijen van 2010 tot 2011

Hoewel verkiezingsjaren altijd een opleving laten zien van de ledenaantallen van politieke partijen, lijkt het ledenverlies van politieke partijen de laatste jaren te zijn stagneerd. Als we de trend uitsplitsen naar grote (CDA/PvdA/VVD) en kleine partijen (alle andere), zien we dat beide groepen boven hun trendlijn zitten. De afname van de ledenaantallen van grote politieke partijen is de laatste jaren kleiner dan over de gehele periode sinds 1978. De kleine partijen groeien al sinds het begin van de jaren 1990, maar doen dat de laatste negen jaar zelfs relatief snel. Dit is natuurlijk exclusief de Partij voor de Vrijheid (PVV), die er voor heeft gekozen om geen ledenpartij te willen zijn. Als we hun sympathisanten mee zouden nemen, zou de stijging van het aantal partijaanhangers waarschijnlijk nog sterker zijn toegenomen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ledental politieke partijen naar recordhoogte?

, door

Als je de koppen in bepaalde media mocht geloven, gaat het plots heel goed met het aantal leden van de politieke partijen. De kop “Ledental politieke partijen naar recordhoogte” spreekt al voor zich. En met de ondertitel “Het ledental van de Nederlandse politieke partijen is vorig jaar naar het hoogste niveau sinds het midden van de jaren negentig gestegen.” denk je helemaal dat het goed zit. Toch?
Niet helemaal. Alleen als je in absolute getallen denkt, is het aantal leden nu ongeveer gelijk aan 1996. Maar het absolute aantal zegt weinig als je het niet in verhouding tot de totale bevolking bekijkt. En die groeit natuurlijk gestaag door. Dit is wat je krijgt als je de getallen van de aantallen leden van politieke partijen deelt door de getallen voor de volwassen (18+) bevolking van Nederland:


En dan blijkt dat je het niveau van halverwege jaren negentig niet haalt. En het ziet er al helemaal bleek uit als je wat verder terug in de tijd kijkt. De Nederlandse politiek is niet in staat meer dan 2,5% van de volwassen bevolking actief te betrekken bij de politiek. Dus in plaats van een flutrecord te vieren, kunnen we beter nadenken over wat we hieraan willen doen.

PS1: Voor de rekenaars hier de spreadsheet met getallen. Anders zoek je je suf in de pdfjes.
PS2: Andere media hadden een betere kop hoor.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verzuiling en vernieuwing in de publieke omroep

, door

Talking heads (Foto: Flickr/Yiping Lim)

De publieke omroep is vernieuwd: nieuwe omroepen, nieuwe programma’s. De bedoeling was dat dit de representativiteit van de publieke omroep vergroot. Neigt de publieke omroep naar links of naar rechts? Nodigen omroepen met name mensen uit van hun eigen politieke kleur? De NRC.NEXT leverde ruim een week geleden een interessante dataset om hier naar te kijken. Alle talking heads die in September op televisie waren verschenen in de nieuws- en praatprogramma’s bij de publieke omroep waren geturft: ook politici inclusief partij-lidmaatschap. Welke patronen zitten er in de data?

De eerste laag van de analyse kijkt naar welke partijen vaker worden uitgenodigd en welke programma’s veel partijen uitnodigen. De aandacht die een partij krijgt is grofweg proportioneel aan het aantal zetels dat ze hebben (correlatie van 0.84). Natuurlijk zijn er uitzonderingen: er worden bovengemiddeld veel CDA’ers uitgenodigd: ze zijn goed voor 14% van de zetels maar voor bijna 30% van de talking heads. Dat is ook wel logisch want dit was de periode van de grote onrust in het CDA. De VVD levert net iets meer talking heads dan zetels. Alle andere partijen leveren minder talking heads dan ze zetels hebben. Met name de SP verschijnt minder op de televisie dan je op basis van hun zetelaantal zou verwachten. Over het algemeen is ‘rechts’ (CDA, VVD, SGP en PVV) dus in deze periode oververtegenwoordigd. Ze hebben ongeveer 50% van de zetels, maar zijn goed voor 66% van de media-optredens. Dat is niet gek in een periode dat er een rechtse regering wordt geformeerd.

Aantal zetels vs. deel van de tijd op publieke omroep

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

GroenLinks en D66 moeten samen verder

, door

Gisteren mocht Nostradamus De Hond even weer Nu.nl kietelen met zijn rondje peilingen. Een nogal curieuze bedoening, om tijdens een periode waarin vooral veel onderhandeld en weinig geponeerd wordt, het stemgedrag met een muisklik te duiden. En natuurlijk zien we weer verschuivingen: PVV loopt weer op kop, PvdA zakt weg, CDA dondert nog verder in elkaar. De peilingen worden weer gebruikt als inspiratie voor hernieuwde strategieën binnen partijen, het electoraat reageert daar weer op, en zo blijft dat perpetuum mobile van populisme rondmaaien. Dezelfde dag onderzocht De Hond of enkele politieke partijen niet samengevoegd zouden moeten worden. Volgens de peiling vindt een groot deel van het electoraat van niet. Wat je vindt, moet je bij de politie brengen: maar ik vind van wél. Misschien moeten D66 en GroenLinks eerst maar een beginnetje maken.

In het verleden zijn ongetwijfeld meermaals al in gelagkamers en dromen de mogelijkheden verkend tot samenvoeging van progressieve partijen met een sociaal-liberale koers (GroenLinks, D66, een deel van de PvdA en een deel van de VVD en, gelet op de recente uitingen van Herman Wijffels, wellicht een flard van het CDA), maar fantaseren is niet genoeg (meer). En van samenwerking is tot nu verdacht weinig sprake. Moeten we het alleen hebben van een tegenbegroting? Nee. De losse splinters moeten tot een dikke stutbalk gevormd worden. Nu mogen we misschien fantaseren over PaarsPlus, maar ik meen me te herinneren dat Femke Halsema vóór de Tweede Kamerverkiezingen geen troef in handen had. PaarsPlus leek haar in één televisieuitzending van voor 9 juni (was dat Nova? Ik ben het kwijt) zelfs geen ‘logische stap’. En nu is het haar voorkeurscoalitie. Wat moet het electoraat daarmee?

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Stem voor eParticipatie

, door

Hieronder volgt een gastbijdrage van Carl Lens van CreativeCrowds: een bureau gespecialiseerd in crowd sourcing.

De mogelijkheden om via internet burgers te bereiken en betrekken staan bij de overheid steeds vaker op de agenda: e-participatie is in opkomst. Maar welke rol spelen internet en participatie bij de Tweede Kamerverkiezingen? CreativeCrowds is in de verkiezingsprogramma’s op zoek gegaan naar de plannen en standpunten van de grootste partijen. Al zijn er maar een paar partijen die zich er expliciet over uitspreken, veel partijen zetten de deur naar e-participatie op een kier. Standpunten over het burgerinitiatief en over referenda staan vaak in het programma, daarbij zijn er een aantal vernieuwende plannen beschreven. Een overzicht:

Het belang van e-participatie

“Laat ons volk zich maar uitspreken; samen weten burgers het beter dan de linkse kliek” (PVV). De PVV weet het helder te brengen; Wilders en partijgenoten willen “de macht teruggeven aan de burger”. Op links klinkt bij de SP een zelfde geluid: “Beslissingen over de buurt worden vaak over de hoofden van de bewoners heen genomen”. Waar uiterst links en uiterst rechts overeenkomsten vertonen, leggen de partijen daartussenin het belang van Participatie anders uit:

“De PvdA zet zich in voor een betekenisvolle dialoog tussen burger en bestuur” (PvdA). “Bestuurders moeten er voor zorgen dat burgers op meer manieren dan alleen via de verkiezingen betrokken zijn bij beslissingen die zij nemen. Die inspraak moet geschieden met de nieuwste communicatiemiddelen” (D66). “Het vertrouwen van burgers in de overheid en betrokkenheid bij het openbaar bestuur zijn gediend bij burgerparticipatie. Daarom moet er een brede evaluatie komen van inspraakmogelijkheden en vormen van burgerparticipatie” (CDA).

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het Saillant |De VVD is een conservatieve partij!

, door

SaillantLOGO De VVD is geen liberale partij, maar een conservatieve partij. Aangezien ze conservatieve standpunten uitdragen, wordt het tijd dat ze zichzelf als conservatieve partij presenteren.

Wat is een liberale partij? Zoals met alle politieke stromingen, kun je daar vele kanten mee op. Thorbeckianen, oud-liberalen, jong-liberalen, revolutionair-liberalen en sociaal-liberalen: zomaar wat 19e-eeuwse benamingen voor liberalen. Ik wil er geen woordenspel van maken, dus ik laat de 19e-eeuwers voor wat ze zijn. De 21ste-eeuwse liberale opvatting is dat de staat zich zo min mogelijk bemoeit met het individu. Wat is zo min mogelijk? Weer een lastige. Laat ik er 3 concrete voorbeelden uitlichten: coffeeshopverbod, boerkaverbod en hypotheekrenteaftrek.

Repressie

De VVD is voor een coffeeshopverbod, voor een boerkaverbod en voor de hypotheekrenteaftrek. Enkele jaren terug dachten ze compleet anders over softdrugs en boerka’s. Ook over de hypotheekrenteaftrek was discussie mogelijk. Over softdrugs en boerka’s kun je van alles vinden. Over hamburgers en spencers ook. Iemands persoonlijke mening over een ongezonde leefstijl of een buiten de norm vallende kledingkeuze, is voor een liberaal irrelevant. Dan de hypotheeksubsidie. Hypotheekrenteaftrek is een subsidie voor (rijke) huizenbezitters. Net zoals de huursubsidie een subsidie voor (arme) huurders is. Een echte liberale partij is tegen elke vorm van door belastingbetalers betaalde woonsubsidie.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende