Bewegend behang en kauwgum voor het oog: de TV bood maar weinig tijdens de feestdagen. Maar dat wil niet zeggen dat er helemaal niks aan was. Wel aardig: de vergelijking tussen Freek en Youp. Youp van 't Hek wordt steeds beter naarmate hij zich minder overschreeuwt. Wat moet je zeggen over de ramp met MH17? Het is onbespreekbaar nieuws. Maar Youp verzon een vriend met een ingelijste boarding pas; hij ging niet naar Parijs maar naar Amsterdam. De vlucht naar Parijs stortte neer, ergens in de jaren negentig. Zijn familie zat in zak en as, toen hij in Amsterdam arriveerde, want onheilsboodschappen hebben de snelheid van het licht. Waarom? Hij wilde niet naar een vervelende vergadering in Parijs. Omdat hij er niet was, werd hij ontslagen. Als ik wel het vliegtuig had genomen naar Parijs, was ik er ook niet geweest. Maakt niets uit, het gaat om het principe, vond de werkgever.
… Zo lezen we in Trouw.
En ook:
Wat een arrogantie om te zeggen dat de mens in staat is om het klimaat te veranderen.,
aldus Jim Inhofe, voorzitter van de milieucommissie.
Ik zou zeggen: Wat een arrogantie om te denken dat jij, als niet-wetenschapper, het beter weet dan de algemene wetenschappelijke consensus die bepaald is door duizenden wetenschappers wiens vakgebied dit is.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
OPINIE - Het CDA stookt de smeulende diplomatieke rel tussen Turkije en Nederland nog even flink op. Kamerlid Raymond Knops eiste eergisteren dat minister Bert Koenders duidelijker stelling nam jegens de Turkse minister van Buitenlandse Zaken naar aanleiding van de door hen uitgegeven verklaring over behandeling van Turkse Nederlanders. Knops vind dat Koenders zich ‘met een kluitje in het riet heeft laten sturen’, en dat hij jegens Ankara moet opkomen voor ‘het landsbelang’. Maar is het wel in het landsbelang om zo hoog van de toren te blazen?
Aanleiding voor het diplomatieke relletje was de verklaring van het Turkse Ministerie van Buitenlandse Zaken over uitspraken van integratieminister Asscher. Het ging om de Kamerbrief over vier Turkse organisaties die hij wilde monitoren en zijn reactie op de Motivaction-enquête voor Forum, waarin 80% van 300 Turkse jongeren desgevraagd uitspraken dat ze het goed vonden dat er steun is van Nederlandse moslims voor de Islamitische Staat. Turkse organisaties waren volgens Asscher ‘niet transparant’ en Turkse opvattingen over IS waren ‘verontrustend’. Het Turkse ministerie vond dit discriminerend voor de Turkse gemeenschap in Nederland:
Deze offensieve stijl en de beschuldigingen van racistische aard gericht tegen Turken die deel uitmaken van de Nederlandse maatschappij en tevens van een land dat vriend en bondgenoot is, kunnen geenszins worden aanvaard noch verontschuldigd.
Asscher reageerde als door een wesp gestoken: “Als het waar is dan vind ik die aantijging een voorbeeld van ongeïnformeerd, onjuist en een ongepaste inmenging in een democratisch debat.”
Sussende woorden
Koenders probeerde de gemoederen wat te kalmeren en meldde na een telefoongesprek met minister Cavusoglu dat Turkije geen kritiek had op de Nederlandse overheid of politiek. Rutte was feller dan Koenders, maar milder dan Asscher. Na de Ministerraad deelde hij mee: “De komende tijd zullen we duidelijk maken dat wij hier ons eigen beleid maken en op geen enkele manier geïnteresseerd zijn in de opvattingen van Turkije.” Maar een reprimande was ook weer niet nodig. Vanuit Turkije volgden die avond ook sussende woorden. In een interview met Nieuwsuur verklaarde Cavusoglu dat hij Nederland geen racistisch land vond, maar dat er wel sprake was van racisme en discriminatie van Turken in Nederland.
Het CDA vond weliswaar dat de minister van Buitenlandse zaken daarmee het oorspronkelijke bericht afzwakte, maar dat dat onvoldoende was: de verklaring moet ingetrokken worden. CDA-Kamerlid Pieter Omtzigt was‘enigszins perplex’ van Koenders’ brief aan de Tweede Kamer, waarin hij meldde dat zowel Cavusoglu als de ambassade hem hadden verzekerd dat er geen sprake was van kritiek op Nederland of de Nederlandse regering. De verklaring van het Turkse ministerie stond en staat nog online. Raymond Knops wil nu dat Koenders aandringt op intrekken van die verklaring. Koenders verzekerde gisteren dat hij de Turkse regering nogmaals vermanend had aangesproken.
Verklaring
Er staat niet letterlijk in de verklaring dat Nederland of de Nederlandse regering racistisch zou zijn. Daarin had Cavusoglu gelijk. Maar de verklaring verwijt de Nederlandse regering wel dat die Turkse Nederlanders aanvalt. Dat lijkt me kritiek en daarmee bemoeit de Turkse regering zich wel degelijk met een interne Nederlandse aangelegenheid: het gaat immers om uitspraken van Asscher en het integratiebeleid. Maar is het raar dat de Turkse regering opkomt voor de belangen wat zij ziet als onderdanen: mensen met een Turks paspoort? Afgelopen jaar stemden diezelfde Turkse Nederlanders immers ook voor Turkse volksvertegenwoordigers.
Is het bovendien vreemd dat de Turkse minister van Buitenlandse Zaken zegt dat Turken in Nederland racistisch bejegend worden en dat de integratie mislukt is? Hij zegt niet veel anders dan wat veel Nederlanders, van Turkse afkomst of niet, ook vinden. Bovendien herhaalt hij wat Europese onderzoekers eerder hebben vastgesteld, bijvoorbeeld in de ECRI-rapporten: er is inderdaad sprake van racisme, haat tegen buitenlanders en haat tegen moslims. Casuvoglus uitlatingen kwamen nog geen dag nadat Machiel de Graaf in de Tweede Kamer uitsprak dat zijn partij geen islam in Nederland wilde, en een motie indiende om alle moskeeën te laten sluiten — ook de Turkse moskeeën van Diyanet, een Turks overheidsorgaan.
Mensenrechten
Natuurlijk kan de Turkse regering beter eerst de racistische balk uit eigen oog halen dan zich druk maken over de discriminerende splinter in het Nederlandse oog. Het is met de mensenrechten in Turkije dramatisch gesteld, corruptie is in het ambtenarenapparaat aan de orde van de dag, en de omgang van de Turkse regering met religieuze en etnische minderheden is niet om over naar Den Haag te schrijven. Als de Nederlandse regering de Turkse regering daarop aanspreekt, moet de Nederlandse ambassadeur bovendien direct op het matje komen: de tenen zijn in Ankara minstens even lang als de armen.
Maar helpt het om met een opgeheven vingertje hoog van de toren te blazen tegen het Turkse ministerie? De diplomatieke relaties met Ankara zijn goed, en de belangen zijn groot. Nederland was vorig jaar de tweede investeerder in Turkije met maar liefst zes miljard euro, vooral in industrie en de agrarische sector. De Turkse economie, en met name de import, groeit. Dat geeft afzetmogelijkheden voor de Nederlandse export. Turkije zoekt bovendien naar een nieuwe, actievere rol als brugland tussen Europa en het Midden-Oosten. De vraag is of het landbelang wel gediend is met een diplomatieke rel over integratie.
Refah
Juist het CDA pleit bovendien voor maatregelen die Turkse Nederlanders en regeringsleiders voor het hoofd stoten. De christendemocraten willen een verbod op partijen die de sjaria willen invoeren, als is van dergelijke partijen nu geen sprake in Nederland. Ze doen dat op het moment dat twee Turks-Nederlandse Kamerleden zich hebben afgescheiden van de PvdA en op zoek zijn naar de mogelijkheden voor een nieuwe partij. Bovendien doen ze dat met een beroep op een uitspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens: sjaria en democratie zijn niet verenigbaar. Die uitspraak werd gedaan in een vonnis over een verbod op een Turkse partij: Refah.
Zo kiest het CDA indirect partij in het Europese debat over de ontwikkeling van Turkije. De islamistische Refah, de partij waaruit de Turkse president Erdogan stamt, werd in Turkije verboden door het Constitutioneel Hof. Aanhangers spanden een zaak aan bij het Europese Hof, dat het Constitutioneel Hof gelijk gaf: Refah bleef verboden, terwijl eerder een verbod op de Communistische Partij werd afgekeurd. Veel Turken zagen dit als willekeur en een bewijs dat de Westerse landen de seculiere kemalisten steunden in hun strijd tegen de politieke islam. Dat is exact wat Cavusoglu bedoelt als hij het heeft over inmenging van Europa in de Turkse politiek.
Onvrede
ANALYSE - Doodeng was het, de manier waarop de spoedvergadering van de PvdA-fractie met Selçuk Öztürk en Tunahan Kuzu eindigde. “Moge Allah je straffen,” beet Öztürk zijn fractiegenoot Ahmed Marcouch toe. Een symbolisch moment dat volgens een aantal fractieleden het breekpunt vormde. Samsom greep het bij RTL Late Night met beide handen aan: het was volgens hem ‘bedreigend’ geweest. De twee fractieleden hadden zichzelf als fundamentalisten in feite buiten de seculiere PvdA geplaatst. Hij moest de orde van de sociaaldemocratische waardengemeenschap verdedigen. Het maakt ook in één klap duidelijk waar dit om gaat: Turkse Nederlanders die hun buitenlandse groepsbelang boven het algemene nationale belang plaatsen.
Fractieberaad
Wat gebeurde er nu eigenlijk? Op donderdagavond kwam de PvdA-fractie in de Tweede Kamer bijeen in een spoedvergadering die uitliep op het vertrek van Öztürk en Kuzu uit de fractie, hetzij op eigen initiatief, hetzij gedwongen door de meerderheid van de fractie. Ze waren niet bereid om eerder geuite kritiek op partijgenoot en minister van integratie Lodewijk Asscher in te trekken en zich te conformeren aan de partijlijn op het gebied van integratie. Daarover had het fractiebestuur eerder die avond met partijvoorzitter Hans Spekman vergaderd, en dat had een verklaring opgeleverd die de dissidenten moesten ondertekenen. Dat weigerden ze, en ook het aanbod van Samsom om namens hen te verklaren dat er één partijlijn was en dus geen kritiek vanuit de fractie op Asscher, sloegen ze af.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
OPINIE - De CDA-afdeling Zuid-Holland heeft voor het partijcongres afgelopen weekeinde in Alkmaar een resolutie ingediend voor verhoging van de kiesdrempel bij de Tweede Kamerverkiezingen. Het partijbestuur nam dit voorstel over en het congres nam het aan; het CDA zal het dus in het verkiezingsprogramma voor de Tweede Kamerverkiezingen opnemen. Een onzinvoorstel dat niet helpt, maar vooral een gotspe dat juist het CDA dit voorstel in het programma opneemt.
Foto: CDA Langendijk
Proefballonnetjes
Misschien hadden de christendemocraten niets te doen in de oppositie. Dan komen er wel vaker proefballonnetjes boven voor veranderingen aan het politieke systeem. Deze keer dus de kiesdrempel. Het Zuidhollandse CDA wil politieke avonturiers weren omdat het debat daar minder populistisch van wordt. Bovendien zou de regering er door stabiliseren. De christendemocraten verwijzen naar Duitsland, waar een kiesdrempel van vijf procent de politieke vrede beschermt.
Instabiel
Pardon? Waren het niet de christendemocraten die in 2010 gemene zaak maakten met de populisten van de PVV, en eerder in 2001 met de LPF, en daarmee zelf voor grote instabiliteit zorgden? En wordt de regering de afgelopen tijd niet juist door kleine partijtjes als SGP en de Christenunie gestabiliseerd, terwijl het imploderende CDA met geen enkel akkoord mee wil werken, te pas en te onpas moties van wantrouwen indient en wild om zich heen slaat in het politieke debat?
ANALYSE - De dag na de dag na de verkiezingsuitslag van de Midterms 2014: de Democraten likken hun wonden en de Republikeinen vragen zich af of ze Obama gaan blokkeren of zullen meeregeren. Een mooi moment om eens wat beter naar de uitslag te kijken. De GOP won niet alleen de slag om de Senaat; de Democraten verloren ook veel Gouverneurs en zetels in het Huis van Afgevaardigden, ook in traditionele Democratische gebieden. Welke verschuivingen in het electoraat zitten daar volgens de exit polls achter? Welke issues waren belangrijk voor de kiezers en welke campagnestrategie werkte?
Senaat
De Slag om de Senaat eindigde in een regelrechte oorwassing van de Democraten. Op Alaska na zijn de resultaten binnen. Van de 36 Senaatszetels in deze verkiezingen winnen de Republikeinen er in totaal 24, waarvan zeven op Democraten, waarvan vijf van zittende Democratische senatoren. De Democraten winnen geen enkele Republikeinse zetel. De peilingen hadden deze uitslag min of meer voorspeld, hoewel een aantal nek-aan-nekraces uiteindelijk ruim gewonnen werd door de Republikeinen en een aantal Democraten het onverwacht moeilijk kreeg; de peilingen waren dus wat te gunstig voor de Democraten.
Historisch
De uitslag wijkt ook niet af van het verleden. Op Clinton na verloren alle regerende partijen halverwege de tweede termijn van hun president zeven of acht zetels in de Senaat. Clinton vormt om twee redenen een uitzondering: hij verloor halverwege zijn eerste termijn al acht zetels en er kwamen weinig betwiste zetels van Democraten vrij bij zijn tweede midterms. De GOP verloor halverwege Reagans tweede termijn acht zetels, ondanks vijf procentpunt stemmenwinst; onder Eisenhower waren dat er maar liefst dertien. De Democraten doen het nu met een verlies van zeven zetels natuurlijk niet goed, maar ook weer niet slechter dan gemiddeld.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
ANALYSE - De Slag om de Senaat nadert de apotheose. Na drie weken intensieve campagne is het vanavond eindelijk zo ver: election night 2014. De Republikeinen zullen naar verwachting de meerderheid in de Senaat krijgen. Ze hebben 51 van de 100 zetels nodig en moeten daarvoor netto zes zetels van de Democraten winnen. Omdat ze in het Huis van Afgevaardigden hun meerderheid zullen houden, heeft de GOP dan de macht in het hele Congres. De eerste resultaten komen vanaf vannacht om 0.00 uur onze tijd binnen vanuit Kentucky; om 7:00 uur morgenochtend sluiten de stembussen in Alaska. De top tien interessante races in de Slag om de Senaat in volgorde van verwachte uitslag.
Kentucky
De Republikeinse veteraan en leider van de Republikeinen in de Senaat, Mitch McConnell, werd in Kentucky uitgedaagd door Clinton Democrat Alison Lundergan Grimes. De weinig populaire, maar gedegen en invloedrijke McConnell wist met steun van vele rijke Republikeinen de campagne naar zijn hand te zetten. Hij dwong Grimes in het defensief door haar Obama’s beleid in de schoenen te schuiven, en dan met name diens voornemen om steenkoolmijnen in Kentucky te sluiten. De laatste peilingen geven McConnell een flinke gemiddelde voorsprong van 7,2% op Grimes. Grimes kan dit eigenlijk niet meer winnen, maar gebeurt dat toch omdat de peilingen er finaal naast zaten, dan is er goede hoop voor de Democraten; hun kiezers in andere staten zullen dan gemotiveerder zijn om op de valreep nog te gaan stemmen.
ACHTERGROND - Als Joni Ernst wint in Iowa, dan kunnen de Democraten de Senaat op hun buik schrijven, aldus Harry Reid. De Democratische fractieleider in de Senaat windt er geen doekjes om, en de voortekenen zijn ongunstig. Bruce Braley, de Democratische Senaatskandidaat, heeft in de peilingen een kleine, maar constante achterstand op Joni Ernst. In de uitslagen van de early voters gaat het gelijk op. Ook dat is een slecht teken, omdat de kiezers die voor election day stemmen doorgaans vaker Democraat zijn. De Republikeinen gaan er van dan ook vanuit dat ze de staat winnen en houden Ernst waar mogelijk buiten schot.
Swing state
Iowa is een echte swing state. Dertig procent van de geregistreerde kiezers is Democraat, dertig procent is Republikein; veertig procent heeft geen geregistreerde partijvoorkeur. Obama won er de laatste twee verkiezingen, maar in 2004 versloeg Bush er Kerry. Van de vier Iowans in het Huis van Afgevaardigden zijn er twee Republikein en twee Democraat: de huidige Senaatskandidaat Bruce Braley is één van hen. De zittende Senator uit Iowa is Chuck Grassley, een conservatieve Republikein, terwijl de nu vertrekkende Tom Harkin een liberale Democraat is. Er is geen staat waar kiezers zo weinig gebonden zijn als in Iowa.
Obamacare
Joni Ernst — ‘moeder, militair en onafhankelijk leider’ — voerde de campagne volgens het standaardrecept van de Republikeinen: uitbuiten van de impopulariteit van Obama. Ze richt zich vooral tegen de gehate Obamacare: in een van haar campagnespotjes schiet ze op de schietbaan de Affordable Care Act aan flarden. Braley greep dat direct aan om zijn pleidooi voor wapenwetgeving kracht bij te zetten, maar dat is geen belangrijk thema in Iowa. De economie wel. Het gaat in Iowa relatief goed, en Ernst heeft een goed track record op het gebied van belastingverlagingen. De Republikeinen wrijven Braley uiteraard de slechte prestaties van Obama aan.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
ACHTERGROND - Het Zuiden van de VS is conservatief, christelijk en dus Republikeins. Althans, dat denken veel Europeanen. De eerste twee karakteristieken zijn juist, de conclusie echter gaat niet altijd op, schrijft Jeroen Langelaar.
Nergens is het fenomeen southern Democrat in 2014 beter zichtbaar dan bij de verkiezingsrace in Arkanas. Daar vecht de evangelische, wapenbezittende Democraat Mark Pryor voor behoud van zijn seat tegen een aan Harvard afgestuurde Republikein die Tom Cotton heet. Jawel. Welkom in het Diepe Zuiden!
Traditie
Net als veel andere staten in de Amerikaanse Bible Belt kent ook Arkansas een lange Democratische traditie. Acht van de laatste tien gouverneurs waren Democraten, onder wie David Pryor – de vader van de huidige Senator – en natuurlijk the man from Hope, Bill Clinton.
Voor oudere, blanke inwoners daar voelt stemmen op een Republikein nog altijd als verraad aan hun voorouders – die de pest hadden aan die partij. Het was immers onder auspiciën van de Republikeinse president Lincoln dat tegen het eind van de Burgeroorlog het Zuiden werd geplunderd en verbrand, de weduwen verkracht en de slaven werden bevrijd.
Republikeinser
Honderd jaar later waren het opnieuw de Republikeinen, in de persoon van president Eisenhower, die federale troepen naar Little Rock moesten sturen om de veiligheid te garanderen van negen zwarte kinderen tijdens hun gang naar een blanke school – tot woede van racistische Democraten, die scheldend en tierend langs de weg stonden.
NIEUWS - De angst voor ebola grijpt in de Verenigde Staten om zich heen; ook de campagne voor de Midterm Elections is inmiddels in de ban van het virus. Republikeinen riepen luidkeels om een reisverbod van en naar West-Afrika en beschuldigden Obama om het hardst van gebrek aan daadkracht. Het Witte Huis sloeg direct terug met een uitgebreide verantwoording, de aanstelling van een Ebola-tsaar en de mededeling dat een reisverbod naar West-Afrika niet helpt. De Republikeinen eisen scherpere maatregelen, en een aantal Democratische Senaatskandidaten sluit zich aan bij de kritiek op Obama.
Iowa
In Iowa, een battleground state bij uitstek, speelt de Republikeinse Senaatskandidaat Joni Ernst graag in op de angst voor ebola en de overtuiging onder kiezers dat Republikeinen veiligheid serieuzer nemen dan Democraten. Bij een recent Senaatsdebat verweet zij haar Democratische tegenstander Bruce Braley gebrek aan daadkracht door te stellen dat hij deel uitmaakt van de inner circle in Washington die niets doet. Maar Braley sloeg terug met de mededeling dat hij de regering bij een hoorzitting juist kritische vragen heeft gesteld en hen onder druk zet om NewLink Genetics, een bedrijf in Iowa dat een ebolavaccin ontwikkelt, te steunen.
North-Carolina
Het ebola-virus lijkt de campagne in North-Carolina een verrassende wending te geven. De zittende senator Kay Hagan leek daar een makkelijke overwinning te gaan halen op Thom Tillis. Maar de Republikeinen willen deze race winnen: ze pompten miljoenen in de campagne voor de Senaat, en grepen de paniek over ebola aan als nieuw onderwerp. Nadat Tillis een reisverbod eiste, het veiligheidsbeleid van Obama aanviel en op de nauwe banden tussen Hagan en Obama hamerde, begon hij zijn achterstand in te lopen. Nadat Hagan eerst had verklaard dat beperkingen op reizen geen zin hadden, nam ze ineens de oproep van Tillis over: ook zij wilde ‘onmiddelijk’ een reisverbod. Wat natuurlijk direct als een paniekreactie werd gezien.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.