Joodse meneer vilt Dion Graus met huid en haar vanwege slachtverbod
, door
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Kwestie koshere slacht legt barsten bloot in mythe van de ‘joods-christelijke cultuur’
, door
Zondag was ik één van de gasten in het programma Joods op Zondag van de Joodse Omroep. Onder meer voor een discussie met Manfred Gerstenfeld over diens boek Het Verval. Die mondde overigens naar mijn smaak uit in iets te veel Gerstenfeld en iets te weinig discussie. En het is toch al zo moeilijk om met Gerstenfeld te discussiëren. Hij blijkt namelijk een vriendelijke man op leeftijd te zijn die je dus moeilijk hard kunt aanvallen, hoe graag je ook zou willen en hoe nodig dat ook is. Bovendien praat hij ook nog eens als een langzaam meanderende rivier, weids, vol trage bochten en uitweidingen naar elders.
Maar daar wilde ik het niet echt over hebben. Ook de actualiteit kwam langs bij Joods op Zondag. En daarmee een vraag over het feit dat een kamermeerderheid voor een intiatiefwetsvoorstel van de Partij voor de Dieren dreigt te gaan stemmen dat het onverdoofd ritueel slachten verbiedt.
Shechita
De joodse rituele slacht, de shechita, is de enige manier waarop kosher vlees kan worden verkregen. Hij gaat via een zogenoemde halssnede. Een speciaal daartoe opgeleide slachter, shocheet, snijdt met een vlijmscherp mes in één snelle haal tot aan de halswervels, zo dat alle zenuwen en bloedvaten in één keer worden doorgesneden. Omdat het mes zo scherp is wordt het door het dier bijna niet gevoeld. En doordat de bloedtoevoer dan is afgesneden verliest het dier kort daarna het bewustzijn.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
De onsamenhangendheid van Francisco van Jole
, door
Gisteren stond er op GC een stuk van Francisco van Jole: ‘De Leegte van Links‘. Van Jole is druk bezig om de nieuwe opinieleider van links Nederlands te worden, dankzij zijn site joop.nl, waarop allerlei linkse opiniemakers bloggen. Het stuk is een reden om ons grote zorgen te maken over de toekomst van links, niet vanwege de leegte van links, die Van Jole observeert, maar vanwege de onsamenhangendheid van Van Jole’s betoog.
De conclusie van Van Jole is: “Idealen zijn bij de progressieve partijen naar de achtergrond verdwenen.” De argumentatie om daar te komen is vrij opmerkelijk.
Zo vertelt hij over een bijeenkomst van de PvdA waar Wouter Bos een vraag krijgt van een kritisch PvdA lid. Bos reageert gloedvol: “de zaal hing aan zijn lippen. Niet omdat het spannend werd vanwege een conflict maar omdat Bos met passie idealen uitdroeg.” Vervolgens schrijft Van Jole: “Dat is het probleem van de politiek op dit moment. Er worden geen idealen meer uitgedragen.” Van Jole net heeft laten zien hoe het belangrijkste gezicht van linkse politiek op dit moment, de vice-premier, vol met idealen het debat aan gaat binnen zijn partij. Ik zie niet hoe je daaruit kan stellen dat idealen niet meer worden uitgedragen door politici. Daarnaast vind ik het absurd om te stellen dater een probleem van de politiek is. Daarmee ontken je de complexiteit van de samenleving.
Vervolgens stelt Van Jole dat ‘Wilders een revolutionair is’. En dat er van dat revolutionaire ‘een enorme aantrekkingskracht’ uitgaat omdat het ‘dromen en daadkracht’ combineert. In mijn ogen is Wilders geen idealist. Hij houdt volk geen ideale samenleving voor, maar alleen maar waarschuwingen over wat er gaat gebeuren en nachtmerries over wat er kan gebeuren. Wilders is tegen: tegen islamisering, tegen hervorming van de verzorgingsstaat, tegen klimaatbeleid. Hij heeft geen gloedvol betoog over waar Nederland naar toe moet, alleen maar een verhaal over wat er niet moet gebeuren. Dat trekt geen mensen aan die willen dromen, maar mensen die bang zijn voor nachtmerries.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
GC’s oppositiepartij van het jaar: PvdD
, door
Prinsjesdag is het jaarlijkse hoogtepunt van onze democratie. Maar op de dag zelf staat vooral het beleid van de regering en de coalitie centraal. Democratie kan echter niet zonder een tegengeluid. GeenCommentaar besteedt in de aanloop naar Prinsjesdag daarom extra aandacht aan de oppositiefracties in het parlement. Wat hebben zij het afgelopen jaar bereikt? Elke dag geven wij een partij de kans om hun resultaten aan jullie te presenteren. En vanaf donderdag kunt u aangeven welke partij u vindt dat in uw ogen het afgelopen jaar het best oppositie gevoerd heeft. Dit weekend zijn we afgetrapt met bijdragen van de SP en de VVD en gisteren kon u lezen wat D66 bereikt heeft Vandaag is het de beurt aan de Partij voor de Dieren om onze vragen te beantwoorden.
Kunt u 3 concrete punten noemen die bereikt zijn door uw toedoen? Waarom waren deze punten zonder uw partij niet gerealiseerd en waarom zijn ze belangrijk?
Vleesvermindering op de agenda
Het kabinet gaat onderzoeken naar de mogelijkheden om Nederland minder vlees te laten eten (de transitie van dierlijke eiwitten naar plantaardige eiwitten), omdat ook zij inmiddels moet erkennen dat vlees het meest milieuonvriendelijke onderdeel van ons voedselpakket is. De Partij voor de Dieren heeft sinds haar oprichting en sinds zij in de Kamer zit, als enige het debat geëntameerd over vleesvermindering. Deze maand werd door onderzoeksbureau Deloitte bekend gemaakt dat 17% van de Nederlandse consumenten in de laatste drie jaar minder vlees is gaan eten. Genoemde redenen voor de vermindering zijn volgens Deloitte dat de veehouderij teveel voedsel opslokt (in termen van granen voor veevoer) en klimaatproblemen veroorzaakt. Tot voor kort was het feit dat de veehouderij de belangrijkste veroorzaker van het broeikaseffect is, onbekend of werd het ontkend door zowel de regering als door andere partijen. De veehouderij is verantwoordelijk voor 18% van de broeikasgassenuitstoot: meer dan al het verkeer en vervoer samen. Wij zijn de enige die dat punt op de maatschappelijke en politieke agenda gezet hebben.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Quote van de Dag: Promotiebarbecue
, door
De Productschappen Vee, Vlees en Eieren houden hun jaarlijkse bio-industrie promotiebarbecue exact onder de ramen van de vier fractiekamers van de Partij voor de Dieren.
De PvdD verzet zich tegen het snode plan van de Productschappen Vee, Vlees en Eieren om door middel va verleiding de dierenactivisten weer in het vleesetende kamp te lokken.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.