Big Momma is watching you

Ouders van nu maken handig gebruik van nieuwe technische ontwikkelingen om toezicht te houden op hun kroost. Is dat in het belang van het opgroeiende kind? Of draait het vooral om de ouders en hun onzekerheid? vraagt pedagoog Peter Hoffenaar zich af. Ouders hoeven tegenwoordig geen genoegen meer te nemen met een babyfoon waar alleen geluid uit komt. De nieuwste modellen zijn uitgerust met een camera, en soms zelfs met nachtzicht. Via WiFi is de baby overal in huis te horen en te zien op een ontvanger met een klein kleurenscherm. Maar het signaal van de camera kan ook door de tv opgepikt worden zodat papa en mama ‘live’ op hun eigen opvoedkanaal kunnen zien hoe zoetjes de baby ligt te slapen. Voor wie zo’n draadloos videobewakingssysteem onvoldoende vindt, zijn er bewegingsmelders die direct waarschuwen als peuters het wagen uit hun bedje te kruipen. Hetzelfde technologische snufje, maar nu in de vorm van een matje met bewegingssensor voor in de wieg, garandeert dat ouders een alarmsignaal ontvangen als de ademhaling plotseling stokt. Moderne babyfoons zijn niet alleen populair bij gadgetfreaks, maar aantrekkelijk voor een grote groep ouders. Is dit omdat ze de mogelijkheid geven alle zorg en aandacht te geven die de baby verdient? Of beheerst angst het leven en de opvoeding van ouders van nu en moet de technologie zorgen voor een veilig gevoel?

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 10-03-2022

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tracking & tracing: immoreel, schadelijk en overbodig

Wederom een bijdrage van Henk Boeke, redacteur van Ouders Online. Het stuk is ook op zijn website te lezen. Ouders Online krijgt vaak verzoeken van bedrijven om hun producten onder de aandacht van het publiek te brengen.

robotWe noemen het hier op de redactie wel eens ‘de veiligheidsmaffia’. Daarmee bedoelen we: alle bedrijven die geld willen verdienen aan de angst van ouders dat hun kind iets akeligs kan overkomen.

Vanzelfsprekend zijn niet álle veiligheidsproducten overbodige onzin (autogordels zijn bijvoorbeeld best nuttig) maar er is wel heel veel kaf onder het koren. Er zijn grofweg types.

Type 1 – het werkt niet
Het kaf van type 1 is dat het niet werkt. Dat is bijvoorbeeld het geval bij monitoren tegen wiegendood. Die hebben nul komma nul effect en redden geen enkel kinderleven. Terwijl ze wel peperduur zijn. Dan betaal je dus goud geld voor alleen maar het idee dat je je kind beschermt.
Een nog kwalijker variant van type 1 zijn de producten die de veiligheid juist verkleinen in plaats van vergroten, of domweg gevaarlijk zijn. Bijvoorbeeld: de riemen tegen wiegendood.

Type 2 – bangmakerij
Het kaf van type 2 is dat het product een niet bestaand probleem oplost. De strategie van de veiligheidsmaffia is dan: bang maken. Oftewel: zorgen dat je een probleem gaat zien dat in werkelijkheid niet of nauwelijks bestaat. Dat zijn bijvoorbeeld alle producten die te maken hebben met ontvoeringen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

‘Islam mede oorzaak criminaliteit’

Hangjongeren (Foto: Flickr/photocapy)

Corine de Ruiter, hoogleraar forensische psychologie zegt het, dus dan moet het wel waar zijn: de islam is mogelijk een van de oorzaken van delinquent gedrag onder Marokkaanse jongeren. Jammer dat de redactie van Binnenlands Bestuur het artikel niet online gezet heeft, want het leent zich extreem goed voor close reading. Uitgebreid citaat dan maar:

“Volgens De Ruiter hebben Marokkaanse (en Turkse) jongeren een ‘achterstand in hun morele ontwikkeling’. Zo’n achterstand is één van de factoren die crimineel gedrag kunnen veroorzaken. (…) Dit minder goed ontwikkelde ‘moreel redeneren’ van Marokkaanse en Turkse jongeren is volgens De Ruiter en medewerkster Kim van Oorsouw te verklaren uit de islamitische achtergrond van die groepen. ‘Binnen de islam ligt de nadruk op gehoorzaamheid aan en respect voor de ouders. Individualisme en onafhankelijkheid worden minder belangrijk gevonden – en dit zijn juist de eigenschappen die de morele ontwikkeling tot een hoger niveau kunnen brengen’, aldus de auteurs.”


Voor die laatste stelling, het verband tussen gebrekkige morele ontwikkeling en uit de islam voortkomende autoritaire opvoeding, bestaat geen empirisch bewijs, erkennen de auteurs, maar ze vinden het wel ‘plausibel’. En daar zit dan toch iets raars in de redenering. Zo’n vijftig jaar geleden werden Nederlandse kinderen namelijk ook massaal op geloofsgronden autoritair opgevoed en de jaren vijftig staan juist niet te boek als een buitengewoon amoreel en crimineel tijdperk.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Slechte ouders

To be a good parent isn’t easy. You won’t need anyone to tell you how the best way to raise your child is but advice should always be appreciated. My Bad Parent is a photo blog dedicated to all the moms and dads out there who could need some good advice.

Meer bij The Presurfer.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Opvoeden is bijzaak

Mijn doos! (Foto: jikamajoja/Flickr)Die bijstandsmoeders toch. De VVD lijkt zich niet te kunnen vinden in de plannen van het kabinet om alleenstaande bijstandsmoeders met kleine kinderen te ontslaan van de sollicitatieplicht. Nee, men ziet hier juist een potentiële ongeschoolde, onwillige bron in om voor onze ouderen te zorgen. Laat het maar aan de VVD over met een voorstel tot gedwongen arbeid (of was dat nu dwangarbeid?) te komen om mensen zonder gedegen opleiding voor onze oude medemens te zorgen. Maar daar wilde ik het niet over hebben…

Waar ik mij meer zorgen over maak is dat dit slechts een van de vele zaken is die aantonen hoe wij in Nederland over kinderen en opvoeden denken. Het opvoeden van kinderen is ondergeschikt aan een baan hebben. Nu snap ik wel dat de VVD pleit voor “arbeid macht frei“, maar dan moeten we ons niet verbazen dat er een hele generatie kinderen onopgevoed opgroeit. Scholen en kinderdagverblijven voeden onze kinderen nu op. Hoewel de bijstandsmoeder met een stage alleen tijdens schooltijd moet beginnen is het idee dat zij uiteindelijk voltijd gaat werken. Kan het kind meteen de veel duurdere kinderopvang in (en met een beetje geluk ook de jeugddetentie als deze ontspoort). Een strak plan natuurlijk om op kosten te bezuinigen! Maar oh ja, daar wou ik het niet over hebben.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.