Staatsgevaarlijke partijen verdienen een verbod

Met de publieke optredens van Kamerlid Gideon van Meijeren is Forum voor Democratie – zelden een naam gezien die zo haaks staat op de standpunten van de organisatie zelf – een nieuwe fase ingegaan. Een parlementariër die zijn gehoor keer op keer voorhoudt dat zijn partij zijn eigen collega-Kamerleden zal ‘vervolgen en opsluiten’ of ‘voor een tribunaal’ wil brengen, diskwalificeert zichzelf als Kamerlid. Van Meijeren neemt daarmee afstand van de rechtstaat zelf: hij verwerpt die openlijk. Dan hoort hij niet langer in de Kamer thuis, al was het maar omdat hij zijn daar afgelegde eed om de grondwet hoog te houden, met voeten treedt. En hij doet dat herhaaldelijk. Van Meijeren staat daarin niet alleen: ook zijn fractiegenoten Freek Jansen, Pepijn van Houwelingen en partijleider Thierry Baudet zelf doen weinig anders. Inmiddels gaat Forum verder dan wilde complottheorieën en blatante leugens verkondigen. We zien openbare ophitserij, openlijk geflirt met geweld, oproepen aan ‘het volk’ om in ‘opstand’ te komen en het recht in eigen hand te nemen. Dat zulks individuele aanhangers tot levensbedreigende acties kan aansporen, weet Sigrid Kaag inmiddels als geen ander. Zij kreeg afgelopen week een man met een brandende fakkel voor haar voordeur te verduren. Hij was van zins een en ander hoogstpersoonlijk te regelen. Dit weekend stelde de Volkskrant de vraag wat Rutte-IV, en het parlement zelf, met Forum voor Democratie aan moet. Een aantal ondervraagden, onder wie Henk Otten – zelf oud-FvD’er – zei dat ‘negeren’ niet langer werkte. Dat ben ik met hem eens, maar ook: van echt negeren is het nooit gekomen. Forum voor Democratie krijgt immers in de meeste media vrijwel ongelimiteerd toegang: afgelopen week niet alleen RTL Nieuws, maar ook het NOS Journaal. En er gaat werkelijk geen week bij Op1 voorbij dat er geen FvD’er wordt uitgenodigd. Journalist Christophe Deborsu, gastheer van het politieke praatprogramma RTL Belgique, vertolkte vorig jaar – ik meen in Medialogica – een beter uitgangspunt. Zulke partijen en organisaties hebben ‘het recht om waanzinnige dingen te zeggen, maar niet in mijn studio’. Zijn oplossing? Bied nooit een ongefilterd podium aan complotdenkers, populisten, fascisten, neonazi’s en andere staatsgevaarlijken. Hij prefereert in zulke gevallen op voorhand opgenomen interviews. ‘We laten ze nooit live aan het woord. We vatten ze samen. Dan houden we controle.’ Deden de Nederlandse media dat maar. Maar nee – een aanzienlijk deel ervan gedraagt zich geen snars beter dan Facebook en YouTube, die hun algoritmes zo hebben ingericht dat alles wat #ophef en #commotie veroorzaakt, ongefilterd over de kijkers wordt uitgestort. En ze bieden de fascisten en neonazi’s daarmee een ongefilterd podium. Het is tijd om onze democratie te gaan verdedigen, en een cordon sanitaire rondom zulke verwerpelijke ideeën te leggen. Want nee: negeren werkt niet. Ze een podium verschaffen al helemaal niet. Staatsgevaarlijke partijen verdienen een verbod. Deze column van Karin Spaink verscheen eerder in Het Parool.

Door: Foto: Koen Suyk Anefo, , via Wikimedia Commons.

NOS: Bruine mensen pikken onze woningen in!

Jawel: ‘Huurwoningen schaarser door meer vluchtelingen’:

Ruim een kwart van de gemeenten voorziet dit jaar problemen met de huisvesting van asielzoekers. Er komen meer vluchtelingen naar Nederland en omdat er oorlog in hun land is, mogen ze vaker (voorlopig) blijven.

Gevolg is dat de wachttijd voor iedereen die op een wachtlijst voor een sociale huurwoning staat, oploopt. Dat zeggen de gemeenten in antwoord op vragen van de regionale omroepen en de NOS. Voor het onderzoek zijn alle 393 gemeenten benaderd, 326 deden mee.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.