Zuid-Korea wil helemaal geen dialoog

Wederom een gastbijdrage van Bas Verbeek, correspondent in Zuid-Korea. Lees ook zijn blog. En toen was het weer stil in Panmunjom. Een paar dagen nadat de gesprekken tussen de Korea's vastliepen sputterde de wederzijdse scheldmachine nog even door, maar nog geen week later zijn we weer terug bij de orde van de dag. Gaat Noord-Korea zijn frustratie uiten in een militaire provocatie? Is de verjaardag van Kim Jong-il aanleiding om middels militaire provocatie zijn zoon verder te installeren? De conservatieve kranten schreven: wil Noord-Korea wel écht dialoog? De boosaardige communisten wilden immers niet toegeven dat ze de Cheonan hebben getorpedeerd en schuldig zijn aan het Yeonpyeong incident - de voorwaarde voor het Zuiden om de gesprekken voort te zetten. Omdat het erg curieus is te eisen dat een verdachte eerst zijn daad toegeeft voordat het proces begint, wil ik het graag omdraaien: wil Zuid-Korea wel écht dialoog?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De prijzenoorlog: acht jaar later

[speld]

Voor de meeste Nederlanders is het een schim uit het verleden, maar wie er direct bij betrokken was, draagt de herinnering een leven lang met zich mee: De prijzenoorlog van 2003, gestart door supermarktgigant Albert Heijn. Vandaag verschijnt het boek Frontlinie Koelvak, geschreven door ex-caissière Mildred Schuitevaart. Het boek bevat dagboekfragmenten, ooggetuigenverslagen en kleurenfoto’s uit deze bewogen episode uit de vaderlandse geschiedenis.

Ze lijkt de vrolijkheid zelve, een frisse en spontane studente Algemene Letteren. Maar Mildred, nu 24 en werkend aan haar masterscriptie, draagt een verhaal met zich mee. “Ik was scholiere en amper drie weken bezig met mijn nieuwe baantje toen de hel begon. Ik zat er middenin, van het ene op het andere moment. In één weekend ben ik volwassen geworden.”

Mildred zag met eigen ogen hoe haar klasgenoten veranderden in vakkenvullers, die in allerijl prijskaartjes moesten verwisselen en scanapparaten opnieuw instelden. “De verwarring, angst en het wantrouwen waren van de gezichten van klanten af te lezen. Was de lage prijs een truc? Werd hier een val uitgezet? Boodschappen doen werd iedere dag weer een stap in een mijnenveld.”

In het boek komen de begraven ervaringen van klanten aan bod. “De vrede mag getekend zijn, voor mij zal de oorlog altijd voortduren”, aldus huisvrouw Greta Luijckx. “De vanzelfsprekendheid waarmee ik vroeger een supermarkt binnenging, zal nooit meer terugkomen. Zodra ik de winkel binnenkom, voel ik mijn ademhaling en hartslag weer versnellen. Hoeveel kost het brood vandaag? Is het aardappelvak niet leeggehamsterd?”

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Quote du Jour | Bijtende Perspectieven

“Restrepo is opgeheven maar er is nog steeds een belangrijke Amerikaanse aanwezigheid nabij de Korengal Vallei. De Amerikanen hebben verharde wegen aangelegd, scholen en klinieken geopend. Meisjes kunnen weer onderwijs volgen. In tegenstelling tot wat veel mensen denken, is het aantal burgerslachtoffers enorm gedaald sinds 1980. In de tien jaar van de sovjetbezetting zijn er tussen de één en de anderhalf miljoen mensen omgekomen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Een blunder van Jolande Sap?

Waarom overweegt Jolande Sap van GroenLinks steun aan de missie naar Afghanistan? Goed,op de website van GroenLinks staat dat de partij voor een politietrainingsmissie is. De voorgestelde missie behelst echter meer dan het trainen van wat dienders. We trainen daar geen wijkagenten, maar paramilitairen die gaan meevechten in de strijd tegen het terrorisme. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de Nederlandse Politiebond het ‘te vroeg’ vindt om Nederlandse agenten naar dit ‘kneiterharde oorlogsgebied’ uit te zenden. In het plannetje van Rutte gaan er 4 gevechtsvliegtuigen en honderden militairen naar Kunduz. Oh ja, ook nog een paar platte petten. Gisteren werden er in dit ‘relatief rustige’ gebied 10 opstandelingen gedood.

Het is newspeak om te suggereren dat we nu met bommen en granaten vrede gaan voeren. Daarnaast zijn er voldoende alternatieven. 1. We gaan niet. 2. De Duitse militairen beschermen ‘ons’. 3. We trainen de Afghanen hier. Het is duidelijk: de nieuwe missie is wel degelijk een oorlogsmissie en daar zijn voldoende alternatieven voor. Om achter de werkelijke beweegredenen van Sap te komen moeten we niet haar website lezen, noch naar haar woorden luisteren. De beweegredenen hebben niets met buitenlandse politiek te maken, maar alles met de binnenlandse politiek. Wat is er aan de hand?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Juiste vraag over Afghanistan

Wederom een gastbijdrage van historicus en freelance journalist Jip van Dort. Het stuk staat ook op zijn eigen site.

Amerikaanse soldaat in AfghanistanOnlangs werd via WikiLeaks veel duidelijk waarom Europa in Afghanistan vecht. Herman van Rompuy, de EU-president, vertelde de Amerikaanse ambassadeur in België eind 2009 dat ‘Europa (het) doet en er mee (zal) doorgaan uit respect voor de Verenigde Staten, niet uit respect voor Afghanistan.’ Hij voegde er nog aan toe dat ‘niemand (nog) gelooft in Afghanistan.’ Veel defaitistischer kan het niet worden.

Op basis van bovenstaande leak vraag ik mezelf af hoe zinvol mijn vorige bijdrage voor Sargasso eigenlijk is. Daarin ga ik in op de bepaald niet waterdichte Nederlandse motieven om een eventuele nieuwe missie naar Afghanistan te sturen. Wellicht schuilt er achteraf meer waarheid in een even cynische als kritische reactie op mijn artikel van Krekel. ‘Het gaat de Nederlandse regering helemaal niet om Afghanen of Afghanistan’, schrijft de Krekel, ‘het gaat er ons om ons bij de Verenigde Staten binnen te likken’. Van Rompuys opmerking is koren op de molen van dergelijke cynici.

De gelekte ontboezeming van de EU-president zou het politieke debat in Nederland moeten verleggen. Als Nederland en andere Europese landen alleen maar in Afghanistan vechten ‘uit respect voor de Verenigde Staten’, dan moet de discussie over een nieuwe Nederlandse missie over de Amerikaanse motieven gaan. Wie het Afghanistandebat een beetje volgt, valt meteen op dat het Nederlandse debat hier helemaal niet over gaat. Dat is vreemd, zacht gezegd.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Jimmy Carter, een van de tien beste presidenten

Carter blijkt niet te weten dat hij in een recent boek de achtste beste president ooit wordt genoemd op het gebied van vrede, vrijheid en voorspoed. Tijdens zijn presidentschap van ’77 tot ’81 is geen schot gelost, geen bom geworpen en geen raket afgevuurd. Dit interview door Bill Maher dateert van twee maanden geleden en verscheen op 29 december op YouTube.

Quote du Jour | Onze vernietiging

Daarom moeten we er mee rekening houden dat we inderdaad een oorlogshandeling moeten verrichten om dit regime tot staan te brengen. Er moet op een gegeven moment preventief worden opgetreden om je eigen vernietiging te voorkomen.

Aldus kamerlid Kortenoeven (PVV) over Iran in het debat over de begroting van Buitenlandse zaken.


Hier valt natuurlijk veel op aan te merken. Niet in de laatste plaats dat “onze” vernietiging nog wel even iets meer vraagt dan de voorbereidende handelingen voor het maken van een kernwapen in een ver land. Om nog maar niet te spreken over allerlei geo-politieke nuances (ongewenst uiteraard) over de machtsverhoudingen in die regio en de verschillende stromingen van Islam aldaar.
Maar het is natuurlijk gewoon fijn om een lekker stevig vijandbeeld te hebben. Dat bindt mensen immers. Zelfs als het onterecht is.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende