Wat een verrassende uitkomst van een enquête onder bewust kinderlozen staat er in J/M, het blad voor ouders met schoolgaande kinderen: ouders en de bewust kinderlozen begrijpen elkaar niet. Ik viel van mijn stoel van verbazing. Wat een enorme verrassing. Iemand maakt een keuze, een ander maakt een omgekeerde keuze en vervolgens snappen ze elkaars keuzes niet.
Ik heb al eens eerder geschreven over de verschillen tussen beide groepen. Dat je elkaar niet begrijpt is een ding, maar laat elkaar tenminste dan met rust, schreef ik toen.
‘Van de Nederlanders die bewust kinderloos zijn, vindt 57% dat de overheid ouders financieel bevoordeelt‘, staat volgens de Volkskrant in het onderzoek te lezen. Ik durf daarin nog wel verder te gaan, want het gaat niet alleen om de overheid. Hoe vaak moeten bewust kinderlozen komen opdraven met een getrokken portemonnee als er iemand weer eens een kind op de wereld heeft gezet? Leuk hoor, om altijd maar cadeautjes te geven, maar een bewust kinderloze krijgt alleen een cadeautje bij een verjaardag. Een kniesoor die daarop let?
Neem dan de babybonussen, ouderschapsverloven en de talloze dagen dat een ouder naar huis moet omdat het kind iets heeft… Bedenk eens hoeveel geld een werkgever uitspaart als hij een bewust kinderloze in dienst neemt in plaats van een ouder. Volgens het onderzoek vraagt een bewust kinderloze zich dan ook af waarom daar niets tegenoverstaat. Waarom krijgt een bewust kinderloze niet een paar extra dagen vakantie?
