De moraliteit van het outsourcen

In onze nieuwe rubriek De Praktijk, vertellen vakmensen vanaf de werkvloer over hun werk, de samenleving, dilemma’s en politiek. De rubriek verschijnt voorlopig wekelijks. De auteurs zijn vakmensen die openhartig zullen berichten en daarom vaak onder pseudoniem schrijven. Vandaag vertelt de Outsourcer over zijn werk voor een multinational.  Soms kijk ik met enige sympathie naar de livefeed van Occupy Wall Street. Ik ben het niet eens met de kritiek dat de beweging geen duidelijke doelen heeft. Het gaat om eerlijkheid; degenen die het meest hebben geprofiteerd van de economische groei gebouwd op schulden en ‘innovatieve financiële produkten’ moeten ook opdraaien voor een groot deel van de ‘terugbetaling’. Verder denk ik er niet zoveel over na, behalve toen één van de demonstranten zich in een interview richtte tegen offshoring. Het verplaatsen van IT-activiteiten naar lage-lonen landen is onderdeel van mijn dagelijkse werk. Ik ben niet bovenmatig principieel, maar werk ik mee aan zaken die fundamenteel verkeerd zijn? Om dit beoordelen heb ik twee lijstjes gemaakt; één met de argumenten vóór offshoring, en één met tegen-argumenten. Ik laat persoonlijke redenen buiten beschouwing (zoals: ‘het is interessant om te doen’ en ‘mijn kinderen moeten ook eten’). Hierbij -in willekeurige volgorde- de lijstjes:

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 22-09-2022
Waan van de dag

Occupy-demonstrant krijt leuzen op stoep, riskeert 13 jaar cel, wordt vrijgesproken

, door

In 2012 protesteerde Jeffrey Olson, een 40-jarige inwoner van San Diego, tegen de macht van de banken door bij diverse filialen van de Bank of America in zijn stad met stoepkrijt leuzen voor de deur te tekenen.

Het hoofd beveiliging van de Bank of America in San Diego belde herhaaldelijk met zijn voormalige politiemaatjes om hen ertoe te bewegen Olson te vervolgen. Dat lukte. De politie rechercheerde, de officier van justitie maakte er een zaak wegens ‘vandalisme’ van (waar het spuiten van graffiti ook onder valt) en Olson kreeg dertien verschillende aanklachten aan zijn broek, waar hij in het ongunstigste geval mee kon worden veroordeeld tot dertien keer een jaar gevangenisstraf en dertien keer een boete van duizend dollar.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Opiniepeilingen houden partijen op de rails

, door

Opinie-onderzoek en politiek zijn vaak een dubieuze combinatie: je moet iets vinden en willen in de politiek. De politicus met het beste onderzoek, is niet per definitie de beste politicus. Wat de meerderheid wil, moet gebeuren, denken die marktonderzoekende politici. Maar er zijn betere richtsnoeren dan door sociologen wetenschappelijk vastgesteld “Volksempfinden”: de wereld begrijpen, de ambitie vorm te geven aan de tijd en aan de behoeften.

Maar soms ben ik zwak; dan drink ik de cijfers van ‘d Hondt en Synovate, alsof ik verdorstende woestijnreiziger ben, die een bron heeft gevonden.  Want de fictieve zetelaantallen zeggen iets over stemmingen in het land. Tenslotte zijn de onderzoeken officiele vaststellingen van standen van zaken, ideologisch of anderszins. Het leukste is natuurlijk als onderzoek gaat over waargenomen gedrag. Anders kun je nog roepen: “het zijn maar dagkoersen”.

Maar soms zijn die dagkoersen onbehaaglijk. Dat is even het geval voor het CDA, voor de PvdA, maar voor andere groeperingen gaat het niet veel beter. (D66, GL) Kunnen we de desoriëntatie van de centrumpartijen beter begrijpen, als we over de grens kijken? Even proberen.

Een Amerikaans bureau onderzocht en vergeleek de steun voor de Tea Party en Occupy Wall Street. De gegevens zijn verzameld door PEW Research.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Volgende