Quote van de Dag: Biden over Cheney

"Who cares?" Voormalig vice-president Dick Cheney is kritisch over het buitenlandse beleid van president Obama. Cheney betoogt dat de besluiteloosheid van de huidige regering de troepen in Afghanistan in gevaar brengt. Krijgen de hoge commandanten in de regio de door hun zo gewenste 40.000 extra troepen? Een besluit daarover is nog steeds niet genomen. De huidige vice-president Joe Biden reageert oorspronkelijk met één van zijn gevreesde tirades, maar herpakt zich snel. "Who cares?" zijn de enige onvertogen woorden, waarna Biden vervolgt door te stellen dat Obama zich aan zijn verkiezingsbeloftes houdt.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Party of no

“When it comes to health insurance reform, Republicans are indeed the ‘party of no’. But when it comes to protecting the health insurance industry, with its practice of denying Americans health care, raising premiums on the middle class and bankrupting families, the Republican Party is definitely the ‘party of yes’.”

Een woordvoerder van Pelosi, de Democratische voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, deelt een plaagstootje uit. Republikeinen beginnen hem echt te knijpen nu de Democraten momentum krijgen. De tussentijdse verkiezingen van 2010 (Senaat en Huis van Afgevaradigden) zijn in aantocht en de Republikeinen zijn de ‘partij van nee’. Hun campagne heeft nog weinig samenhang en de centrale boodschap is dat ze tegen Obama en zijn plannen zijn. Maar wat als Obama’s plannen tegen die tijd succesvol zijn?

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Obama spreekt voor de Verenigde Naties

obama1

President Obama zijn toespraak voor de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties van gisteren bevatte weinig meer dan een herhaling van eerder uitgesproken doelstellingen: een multilaterale beslechting van conflicten; nucleaire ontwapening; het tegengaan van klimaatverandering; en het opheffen van handelsbelemmeringen om alle landen gelijke kansen te bieden op een globaliserende wereldmarkt. Dat alles aanvoering van de Verenigde Staten dat vooralsnog liever leidt door het goede voorbeeld te geven in plaats van deze vier pilaren van haar nieuwe buitenlandse beleid daadwerkelijk kracht bij te zetten.

In zijn speech ging de president echter wel degelijk expliciet in op tenminste één opvallend aspect van zijn kijk op de wereld: hij benadrukte dat het conflict in het Midden-Oosten alleen opgelost kan worden wanneer een levensvatbare Palestijnse staat wordt opgericht. “De Verenigde Staten bewijzen Israël geen gunst wanneer wij er niet in slagen om een onwrikbare toewijding aan haar veiligheid te combineren met een aandrang op erkenning van de legitieme aanspraken en rechten van het Palestijnse volk.” Wellicht dat deze woorden nog in het hoofd van Kolonel Gaddafi nagalmden toen hij Obama liefkozend “onze zoon” noemde alvorens hij de Verenigde Naties en zichzelf geheel belachelijk maakte door de regels van de Veiligheidsraad met een “dictatuur” te vergelijken.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Clarke: stel de doelen in Afghanistan bij

Afghanistan (Foto: Flickr/Army.mil | Staff Sgt. Isaac A. Graham)

Sinds we door hebben gekregen dat Afghanistan niet in vier jaar kan worden omgetoverd tot een democratie naar westers model, is er een debat gaande over ‘hoe’ en ‘hoeveel’. Hoe luidt onze militaire en civiele strategie in Afghanistan? En hoeveel troepen en doden zijn daarvoor nodig en/of acceptabel?

Tevens is er in veel landen de discussie; moeten we wel militairen sturen naar Afghanistan? Dit is echter vooral een politieke discussie, geen strategische.

Waarom zitten we er ook alweer? Eind jaren negentig was de regering Clinton ervan overtuigd dat Afghanistan een gevaar vormde voor de VS. Hoge functionarissen als Richard Clarke wezen de belangrijkste personen binnen de regering, de FBI en de inlichtingendiensten erop dat er gevaar schuilde in Osama bin Laden en zijn handlangers. Het terroristische netwerk rond Bin Laden en zijn ideologische kompanen trainde in de onherbergzame gebieden van het land.

Destijds kregen Clarke en zijn discipelen te weinig voet aan de grond binnen het leger en de inlichtingendiensten om de gevaren aan te kaarten. Afgezien van enkele precisiebombardementen (die faalden) had Al-Qaeda weinig te vrezen van de Amerikanen. De regering Bush had al helemaal lak aan de waarschuwing voor de terroristen.

Omslag
Na 11 september veranderde dit vanzelfsprekend. Opeens zag iedereen het licht en werd Afghanistan het land waar we de daders van de aanslagen moesten zoeken. De regering Bush stelde de Taliban een ultimatum: lever Osama Bin Laden en zijn handlangers uit, dan vallen we jullie niet aan. Het ultimatum verliep en de rest is geschiedenis.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Nederland in G20?

“De president heeft aangegeven zeer veel waarde te hechten aan onze inbreng. Het is niet voor niets dat Obama ons land persoonlijk heeft uitgenodigd volgende week aan te zitten bij de G20 in Pittsburgh. Bij het afscheid zei hij dat hij een absoluut voorstander is dat Nederland bij de G20 betrokken blijft en dat hij zich daar ook voor zal inzetten.”

Prins Willem Alexander en Prinses Máxima hebben ‘het idee’ dat Obama Nederland graag permanent in de G20 van grootste wereldeconomiën zou willen zien. Eigenlijk is het al vreemd dat de [url=http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_GDP_%28nominal%29]16e economie van de wereld niet in de G20 zit[/url].

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Verschrikkelijke beslissing

“Ik vind dit een verschrikkelijke beslissing. Het is duidelijk een politieke overweging. Ik zie geen andere rationele reden waarom ze dit zouden doen.”

Cheney reageert op het besluit van de regering Obama een onderzoek te openen naar de harde ondervragingsmethoden door de CIA van de vorige regering. Verder zegt hij:

“Ik denk dat hij aan het proberen is zijn verantwoordelijkheid te ontduiken. En ik denk dat dat verkeerd is.”

Wie welke verantwoordelijkheid nou ontduikt blijft echter wat onduidelijk.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Moedeloosheid voorbij bij Birthers

Obama tijdens de inauguratie (Foto: Flickr/Kaptain Krispy Kreme)

Ze hebben zelfs al een eigen naam; the Birthers. Zo noemen we de mensen die roepen dat Barack Obama een Keniaan is. Als Keniaan kan Obama natuurlijk nooit president zijn van de Verenigde Staten van Amerika, dus de Birthers vallen de Democraat aan op alle mogelijke vlakken. ‘Kom met bewijzen, laat je geboorteregister zien, Barack!’ Het enige probleem voor de Birthers, wat ze beweren is klinkklare onzin.

De Birthers worden onder meer vertegenwoordigd door een blonde tandarts met een zwarte band in taekwondo. De vrouw voltooide een online rechtenopleiding en draagt sindsdien de titel advocaat. Overigens is ze zelf ook niet in de Verenigde Staten geboren, ze komt uit Moldavië. De peroxide Petronella deelt de spotlights met een 9-11 en een Clinton complotdenker, een pokerspeler en vele andere halve garen.

Godzijdank gelooft de overgrote meerderheid van de Amerikanen dat Obama in hun land is geboren. Toch blijkt uit een Daily Kos/Research2000 poll dat 58% van de Republikeinen op z’n minst twijfelen aan de geboorteplaats van de president. Van alle Republikeinen weet 28% weet het zelfs zeker, Obama komt niet uit de VS.

Als meer dan de helft van de Republikeinen op zijn minst twijfelt, dan zit er een verhaal in. Daarom berichten verschillende Amerikaanse media uitvoerig over dit groepje extremisten. Ze benadrukken elke keer dat ze de Birthers niet geloven en dat ze het verhaal willen ontkrachten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hoe anders is Obama?

Obama tijdens de inauguratie (Foto: Flickr/Kaptain Krispy Kreme)

Enkele dagen geleden legde James Joyner uit waarom de buitenlandse politiek van de nieuwe Amerikaanse regering maar weinig lijkt te verschillen van de vorige: de hernieuwde aandacht voor Afghanistan was reeds onder Bush gepland en wordt nu uitgevoerd door één van de architecten ervan, Robert Gates, de opstelling jegens zogenaamde schurkenstaten als Noord-Korea en Iran wordt nog steeds gekarakteriseerd door een combinatie van dreigende taal en stille diplomatie en ook in de relaties met halve bondgenoten als Pakistan en Rusland is bar weinig veranderd. Joyner prijst de meer realistische koers die George Bush gedurende zijn tweede termijn voorstond en verwijt Obama zijn beloften niet na te komen. Het is wellicht was voorbarig om al na zes maanden een nieuwe regering te beoordelen, geeft ook Joyner toe. Hij gaat echter ook voorbij aan veranderingen die wellicht nog niet zo duidelijk zijn, maar wel degelijk invloed zullen hebben.
Aan de oppervlakte heeft zich in de eerste plaats een zeer grote verandering in stijl voltrokken. De manier waarop Amerika met de wereld communiceert is door Obama drastisch bijgesteld: zowel zijn geslaagde poging om de bondgenootschap met West-Europa te repareren als de handreiking naar de moslimwereld in Caïro afgelopen juni getuigen hiervan. De boodschap is niet langer, “als je niet met ons bent, ben je dus tegen ons,” maar eerder een oprechte inspanning om zoveel mogelijk landen ‘met’ Amerika te krijgen.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nederlaag militair-industrieel complex

Een F-22 in actie (Foto: Flickr/Rob Shenk)

Het militair-industreel complex. Het klinkt sinister en zelfs vele non-aluhoedjes hebben lang gedacht dat zij stiekem de wereld bestuurden. De zeer innige verbondenheid tussen voormalig vice-president Dick Cheney en het bedrijf Halliburton was wat betreft weinig verrassend. Kennelijk is de positie van de militaire bedrijven in de Verenigde Staten de laatste tijd echter verslechterd. Gisteren leed het complex een gevoelige nederlaag. De Amerikaanse Senaat stemde met 58-40 in met een amendement om 1,75 miljard dollar bij de F-22 weg te halen. De stemming was een resultaat van tegenstand van beide partijen; 42 Democraten, de socialist Bernie Sanders uit Vermont en 15 Republikeinen. Republikeinse presidentskandidaat John McCain liep na de stemming bijkans high-fivend richting de persruimte, samen met zijn mede-initiatiefnemer, de Democratisch Senator Levin uit Michigan.

President Obama beschouwde het amendement als een overwinning en dreigde een initiatief vanuit het Huis van Afgevaardigden om het amendement om te keren te vetoën. Hij gebruikt het geld dat vrijkomt liever om de Amerikaanse grondtroepen met 22.000 man uit te breiden. Hoewel het daarmee lood om ijzer lijkt – kisten in de lucht worden ingeruild voor kisten op de grond – is in werkelijkheid niets minder waar. Normaal gesproken waren dit soort enorm grote en prestigieuze wapenprojecten, die banen opleverden in heel veel staten, onaanraakbaar. Deze keer koos de Senaat echter niet voor het beste van het beste, maar voor een goed-genoeg oplossing in de vorm van de Joint Strike Fighter, en geld voor zaken die beter passen in de Amerikaanse lange termijn belangen, namelijk potentiële voeten op de grond. Een historische beslissing dus.

Vorige Volgende