Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Quote van de Dag: Take all of what the bottom 50 percent have
[qvdd]
So raising the income tax rate on the top 2 percent of earners would raise $700 billion dollars, but taking half of everything the bottom 50 percent have in this country would do the same. I see the problem here: we need to take all of what the bottom 50 percent have.
Obama wil de belastingen van de top 2% van het land verhogen. De Republikeinen zijn tegen omdat het geen zoden aan de dijk zou zetten. In plaats daarvan willen ze de belasting verhogen voor de onderste 50% van de Amerikanen, die zo weinig verdienen dat ze in het huidige systeem geen of weinig belasting hoeven te betalen. Dat is volgens de Republikeinen een onacceptabele “free ride”. Er is echter één probleempje, dat Jon Stewart van de Daily Show blootlegt: het totale bezit van deze 50% is slechts zo’n 1500 miljard dollar. Als je daar de helft van pakt, dan zit je op dezelfde opbrengst als een kleine belastingverhoging voor de top 2%, die eerder van Bush een belastingverlaging had gekregen.
Sectie 4 van het 14e Amendement
The validity of the public debt of the United States, authorized by law, including debts incurred for payment of pensions and bounties for services in suppressing insurrection or rebellion, shall not be questioned. But neither the United States nor any State shall assume or pay any debt or obligation incurred in aid of insurrection or rebellion against the United States, or any claim for the loss or emancipation of any slave; but all such debts, obligations and claims shall be held illegal and void.
Dit is de tekst van sectie 4 van het 14e amendement op de Amerikaanse grondwet. Aan de inhoud is al te zien dat dit amendement is toegevoegd na de burgeroorlog, om gedoe over schulden als gevolg daarvan te voorkomen.
Nu is het weer van belang, omdat het volgens sommige analisten de Amerikaanse regering de mogelijkheid geeft toch geld te lenen, ook als het schuldplafond niet verhoogd wordt. Mocht dat niet gebeuren, dan zal immers al snel de geldigheid van de staatsschuld in het geding komen en dan kan Obama claimen dat zijn grondwettelijke plicht die geldigheid te bewaken boven de gewone wet over het schuldplafond gaat. De Tea Party kan er ook weinig tegen doen. Een rechtszaak aanspannen duurt lang en bovendien zullen rechters uit alle macht proberen te claimen dat dit een politieke zaak is waar zij geen uitspraak over kunnen doen. Om Obama af te zetten is een tweederde meerderheid nodig in beide huizen van het Congres en daar is absoluut geen sprake van; in de Senaat zijn de Democraten verreweg de grootste partij.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Zieke partijpolitiek
Een belangrijke wet die Obama vorig jaar heeft ingevoerd is de Affordable Care Act, ook wel bekend als Obamacare. Deze wet moet een einde maken aan de situatie dat ongeveer 47 miljoen Amerikanen geen ziektekostenverzekering hebben. Door de nieuwe wet komt er hopelijk een einde aan de vaak schrijnende misstanden doordat mensen geen toegang krijgen tot goede medische verzorging. Door de nieuwe wet wordt verwacht dat veel meer mensen toegang zullen krijgen tot de gezondheidszorg en men verwacht dat hierdoor een tekort zal ontstaan aan vooral huisartsen (primary care physician). In de wet wordt bepaald dat er een commissie moet komen die hiervoor een oplossing moet gaan zoeken: de National Health Care Workforce Commission. Hoewel de wet nu bijna een jaar geleden is aangenomen heeft deze commissie echter nog niets kunnen doen. De Washington Post bericht (via Kevin Drum) (benadrukking van mij):
[…] in the eight months since its members were named, the commission has been unable to start any work.
The group cannot convene, converse or hire staff because $3 million that it needs for its initial year has been blocked by two partisan wars on Capitol Hill — strife over the federal budget and Republicans’ disdain for the health-care changes that Democrats muscled into law 14 months ago.
“We’ve been sort of hamstrung,” said Fitzhugh Mullan, a professor of medicine and health policy at George Washington University who is one of the 15 commission members appointed by the Government Accountability Office. The panel’s only activity so far, Mullan said, was a single conference call during which members were told they could not lobby members of Congress for funds or accept money to operate from foundations or anywhere else.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Quote van de Dag: Tijd om af te treden
[qvdd]
We hebben herhaaldelijke uitgelegd dat president Assad de stap naar democratie moest zetten of moest aftreden. Hij heeft die stap niet gezet. Ter wille van het Syrische volk is voor president Assad de tijd gekomen om af te treden
Aldus de Amerikaanse president Obama, en ondersteunde deze uitspraak met strengere sancties tegen het regime van Assad. Zal deze oproep zoden aan de dijk zetten, of is er meer nodig?
Quote du Jour | Land of confusion…
“Usually when governments use misinformation, they use it to make themselves look good. The Obama Administration gets points for originality, insofar as it’s been using disinformation and misinformation to make itself look arbitrary, unlawful, helpless and stupid.”
Hoe vaak verstrekte de Amerikaanse regering deze week desinformatie omtrent de dood van Osama bin Laden? Internetgebruikers houden gelukkig alles bij. De stand staat inmiddels op 26 keer. Al 26 keer werden we belazerd via valse, onjuiste of misleidende informatie. We geven u alvast: 1) Er was een vuurgevecht; 2) Er was geen vuurgevecht; 3) Osama verzette zich en 4) Osama was gewapend. Vraag: welke 22 andere onwaarheden werden nog meer de wereld in geslingerd?
Quote du Jour | Welcome to hell
“It has taken a long time for this monster to be brought to justice. Welcome to hell, bin Laden. Let us all hope that his demise will serve notice to Islamic radicals the world over that the United States will be relentless is tracking down and terminating those who would inflict terror, mayhem and death on any of our citizens.”
(Mike Huckabee in reactie op de dood van Osama Huffingtonpost)
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.