Voor NSC is de kersenpluk al begonnen

Sommige mensen vinden dat iemand de vrijheid moet hebben om ook formeel zelf te kiezen voor het gender dat past bij hun eigen identiteit. (Ik hoor bij deze groep). Andere mensen vinden dit een slecht idee, en hun bezwaren zijn meestal gegrond in bepaalde conservatieve (religieuze) of kleinburgerlijke overtuigingen ('waarom kan niet iedereen gewoon normaal doen'). Iedereen heeft recht op een mening en dat respecteer ik. Ook mijn overtuigingen komen voort uit mijn achtergrond, opvoeding en persoonlijke ervaringen.  Wat ik niet respecteer is wanneer mensen selectief wetenschappelijke feiten inzetten om hun morele standpunt te rechtvaardigen, terwijl hun standpunt al duidelijk is bepaald op grond van hun persoonlijke waarden en niet is gevormd door het wetenschappelijke onderzoek op zich. Ik heb er dus helemaal geen problemen mee dat mensen een mening hebben gebaseerd op hun persoonlijke overtuigingen, ik heb er een probleem mee als je daar vervolgens de wetenschap voor misbruikt door het 'kersenplukken' van de feiten die jou het beste uitkomen. Dat laatste doet Nicolien van Vroonhoven in een opiniestuk in de Volkskrant. Een gastbijdrage van Jelle van Dijk. Context doet er toe, dus een beetje context: Vroonhoven was actief in het CDA en is naast NSC kamerlid ook een katholieke moeder van vijf kinderen. Ze verhuisde naar Australie omdat haar man daar een baan kreeg en schreef daarover een blog, waarin ze zeer lovend spreekt over de Australische school van haar kinderen. Daar kregen jongens en meisjes namelijk apart onderwijs. Een citaat: "Als ik ’s morgens de jongens een kusje heb gegeven en dan oversteek naar het gebouw van ons meisje, dan ruikt het daar zoeter. Er staat geen tafeltennistafel in het atrium, maar een piano. Meisjes stoeien niet door de gangen, ze giebelen." Tot zover de context. Vroonhoven beweert nu in de Volkskrant dat zij transgenders weliswaar respecteert, maar ze suggereert ook direct dat er twee soorten zijn: sommige kinderen zijn *mogelijk* (sic) aangeboren transgender en dat zal nooit veranderen, maar 'vele anderen' geloven slechts tijdelijk dat ze misschien van geslacht willen veranderen. Deze laatste groep (laten we zeggen, de 'eigenlijk heel normale kinderen die alleen even in de war zijn') moeten natuurlijk gered worden van de echte psychiatrische gevallen. Een klassieke stijlfiguur met een religieus luchtje (duivelsuitdrijving, enz.). Vroonhoven pusht hiermee feitelijk haar traditionele, conservatief-religieuze agenda. (En passant gooit ze er ook nog even de bekende onnozelheden in over mannen die vrouwen gaan lastig vallen in toiletten en verkrachtingen in vrouwengevangenissen, waarbij ze toevoegt dat het haar daar nu niet om gaat, maar ze zegt het toch maar even). Haar opvattingen komen wellicht voort uit haar katholieke opvoeding, uit een burgerlijke ‘queer-fear’, of misschien wel uit angst voor de wederopstanding van Bontebal en het CDA bij de Europese verkiezingen. Of msschien is dit wel een een soort peace offering aan de PVV, aangezien dit plotselinge 'onderwerp' een van de weinige punten lijkt te zijn waarover NSC en PVV het gemakkelijk eens kunnen worden (formeren ten koste van echte mensen en hun levens). Wie zal het zeggen. Maar met wetenschap heeft er weinig mee te maken. Selectief Vroonhoven is namelijk zeer selectief in de wetenschap die zij citeert. Haar opiniestuk bevat precies het soort argumentatie dat je eindeloos herhaald ziet op Twitter/X. Wat zij niet noemt is allerlei empirisch bewijsmateriaal dat juist precies de tegenovergestelde richting van het dispuut ondersteunt. Zie bijvoorbeeld de wetenschappelijke bronnenlijst die bijgeleverd werd bij een aflevering van het tv-programma Pointer. In deze bronnen lezen we onder andere dat er geen enkel bewijs is voor de 'social contagion' waar Vroonhoven zo bang voor is. Ook lezen we dat maar een heel klein deel van de mensen die daadwerkelijk in transitie gaat uiteindelijk toch spijt krijgt (1%). En als je in de wetenschappelijke literatuur zoekt naar hoe vaak het nou eigenlijke echt voortkomt dat transgender vrouwen cis-vrouwen verkrachten in de vrouwengevangenis, dan wordt je overspoeld met artikelen die juist het omgekeerde fenomeen beschrijven: transgenders worden uitzonderlijk vaak in elkaar geslagen of verkracht. Met andere woorden: we zouden blij moeten zijn als transgendervrouwen naar de vrouwengevangenis mogen: het zal ongetwijfeld positief uitpakken voor de gewelds-statistieken. Het is kwalijk dat NSC nu een voorstel torpedeert nog voor het besproken is in de kamer, dit punt is door velen al gemaakt. Het gaat mij hier om de rol van de wetenschap in de argumentatie van NSC. Ik ben geen gender-expert en ook ik kies nu enkele bronnen uit, om in ieder geval de suggestieve beweringen van Vroonhoven te nuanceren. Zo kunnen mensen aan beide kanten van de discussie wel het 'wetenschappelijk bewijs' vinden, waarnaar ze op zoek zijn. De discussie over genderidentiteit is voor de meeste mensen een morele discussie gestoeld op persoonlijke overtuigingen. Daar kun je niet zomaar willekeurig wat feiten bij zoeken. Misbruik de wetenschap daar niet voor.

Foto: Stempotlood Verkiezingen 2021 - Gebruik op Sargasso met toestemming. (c) Sidney Smeets

Omtzigts opmerkelijke kiesstelsel

ANALYSE - Een nieuwe lente, een nieuw kiesstelsel van Pieter Omtzigt. Dit keer voor de Europese verkiezingen. NSC wil een regionale component invoeren bij de Europese verkiezingen. Hoe zal dit uitpakken? Een gastbijdrage van Simon Otjes, eerder verschenen bij Stuk Rood Vlees.

Stelsel Omtzigt

In het NSC-programma staat het volgende voorstel: “Wij willen een nieuw kiesstelsel waarin de band tussen kiezer en gekozene sterker wordt. Er komen regionale kiesdistricten per land, zoals Nieuw Sociaal Contract die in Nederland ook voor de Tweede Kamer wil invoeren. Dat vergroot de lokale herkenbaarheid in Europa. In Nederland zou bijvoorbeeld Noord-Holland 3 vertegenwoordigers krijgen, Noord-Brabant 2, Overijssel 1, Zeeland 1, Friesland 1, en verder. Een vijftal leden zou volgens nationale telling kunnen worden aangewezen om te zorgen voor voldoende bijkomende representativiteit van de verkiezingsuitslag.”

Hoe zou de Nederlandse delegatie eruitzien als we dit kiesstelsel zouden toepassen? Ik heb de volgende procedure gevolgd: ik heb districten op het provincieniveau gemaakt die de groottes volgen zoals hierboven omschreven is. Noord-Holland met bijna drie miljoen inwoners krijgt drie zetels. Noord-Brabant met ruim twee-en-een-half miljoen inwoners twee. De provincies met minder dan twee miljoen inwoners één. De twee andere provincies met meer dan twee miljoen inwoners (Gelderland en Zuid-Holland) volgen dit patroon: twee voor Gelderland en drie voor Zuid-Holland. Daarnaast zijn er vijf vereffeningszetels. Deze worden zo verdeeld dat uiteindelijke uitslag het meest proportioneel is. Ik gebruik hiervoor het stelsel van grootste gemiddelden. Dat komt in totaal uit op 23. Dat is minder dan de 31 die in juni verdeeld worden. Dat is in lijn met het elders door NSC-programma gepropageerde reductie van het aantal Europarlementariërs.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: IISG (cc)

Niet in de keuken, maar wel in de bediening. NSC, de PVV en rechtsstatelijke principes

COLUMN - column van Dr. Simon Otjes, eerder verschenen bij het Montesquieu Instituut.

De centrale vraag in deze formatie is of de PVV rechtsstatelijke principes voldoende onderschrijft. Met name NSC had hierover grote twijfels. Via het rapport van informateur Plasterk laat de NSC-fractie weten: “Gelet op uitspraken in het verleden en standpunten in het verkiezingsprogramma van de PVV, is en blijft de rechtsstatelijke afstand [tussen het NSC en de PVV, SO] te groot voor deelname [van het NSC, SO] aan een meerderheidskabinet of een minderheidskabinet. De fractie is bereid om gedoogsteun te verlenen aan een minderheidskabinet [van PVV, BBB en VVD, SO].

In deze positie zit een grote tegenstrijdigheid. Dit is alsof je niet in een keuken met een kok wil samenwerken omdat je vreest dat hij gif in het eten gooit, maar tegelijkertijd wél in het restaurant dat eten wil serveren.

Stel: je bent van mening dat de PVV te weinig op heeft met de rechtsstaat. Als je dat vindt, dat moet je niet willen dat de PVV bewindspersonen levert. Bewindspersonen hebben immers een hoge mate van autonomie om hun ambtenaren aan te sturen.

Een recent verhaal van de NRC laat zien hoe minister Yesilgöz een apart team inzette om maatregelen te nemen tegen potentieel overlastgevende asielzoekers. Deze maatregelen zijn volgens Joep Lindeman, universitair hoofddocent strafrecht aan de Universiteit Utrecht, “rechtsstatelijk dubieus”. Het NSC geeft aan wél bewindspersonen van de PVV te willen gedogen.