Sorry, sorry, sorry mensen! Inderdaad, de afgelopen weken was onze service ruk en mocht je blij zijn als je nog enigszins op tijd op je werk aankwam. Het bleek dat onze oefening en het " winterklaar" maken van het spoor een oefening voor de bühne was die niks te maken had met de realiteit. Nogmaals sorry. Maar er is ook goed nieuws! Om jullie als klant tegemoet te komen zal de NS jullie, net als vorig jaar, een volstrekt waardeloze handreiking doen: jullie mogen eerste klas reizen! Dat er nooit genoeg ruimte is om iedereen in de eerste klas te proppen snappen wij ook, maar daarom hebben we het nog beter gemaakt! Je mag er alleen buiten de spits in reizen! Wat zeggen jullie? Reist er dan zo ongeveer niemand van de vaste klanten? Goh, komt dat even goed uit. Het mag natuurlijk niet teveel kosten. En oh ja, doordat er nog steeds veel treinen kapot zijn rijden er vaak kortere treinen, zodat jullie de komende maand op de momenten dat je géén eerste klas mag zitten regelmatig als sardientjes in een geel blik gepropt zitten. Groetjes van de NS.
[qvdd]
Keer op keer beloven ze ons dat ze het beter doen, maar elke keer komen we bedrogen uit. Ze kunnen het gewoon niet.
VVD-kamerlid Charlie Aptroot verwoordt de vox populi over de top van NS en Prorail. De linkse partijen willen eerst nog een openbare hoorzitting.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Vandaag een bijdrage van Peter Roeffen, columnist/journalist/tekstschrijver en blogger op Petroeftaal.nl
De Nederlandse Spoorwegen hebben bij treinenleverancier Siemens-Bombardier nooit om winterharde treinen gevraagd. De producent produceerde daarom als vanzelfsprekend maar treinen die absoluut niet tegen winterse omstandigheden bestand zijn. Tweederde van de bij de leverancier afgenomen sprinters kunnen niet gebruikt worden omdat smeltend sneeuw de elektronica van de treinen ontregelt.
De NS zet voorlopig oude treinen in, die wel winterhard zijn. In vroegere orders werd er nog niet gesproken over winterhardheid. Bij de productie van treinen werd met alle voorkomende omstandigheden rekening gehouden.
Dat de pakken sneeuw die Nederland deze weken te verwerken kreeg, invloed hebben op de kwaliteit van het reizigersvervoer zal niemand de NS kwalijk nemen. Ook zal het passagiers in deze winterse omstandigheden betrekkelijk weinig uitmaken of ze in bijna smetteloze operatiekamers of in de nog steeds naar rook ruikende megavuilnisemmers vervoerd worden. Als de mensen ’s ochtends maar op hun werk komen om hun centjes te verdienen en na een drukke werkdag thuiskomen om dat geld te verbrassen en verstoken.
Maar reizigers verwachten wel dat ze eerlijk en tijdig ingelicht worden over wat hun te wachten staat. Opzienbarend is het dat de een zegsman van de NS zijn tevredenheid geuit heeft over het functioneren van de kerstdienstregeling, een term die overigens meer doet denken aan kerstavond zelf dan aan een periode van circa twee weken rondom kerst en oud jaar. Het is altijd gemakkelijk om de incidenten waarbij het fout gaat te sterk te benadrukken, maar de ervaringen van reizigers zijn duidelijk anders. Een in een weiland bij Purmerend tot stilstand gekomen personentrein met kleumende mensen, helpt niet erg in de beeldvorming. Hoe goedbedoeld de spoorslags verschafte thee, koffie en warme dekens ook waren.
Deze bijdrage aan het open podium is van Jelco Haspels (website)
Na een flinke nachtelijke sneeuwbui ontwaakt Nederland in een witte wereld. Het is een prachtig gezicht, de uitgestrekte landerijen onder een zachte witte deken. Een deken die het hele land bedekt en in zijn greep heeft. Koning Winter regeert met ijzeren vuist.
Bij de NS kunnen ze hierover meepraten. Treinen rijden later of zelfs helemaal niet. Duizenden reizigers zijn (tijdelijk) gestrand op stations en, we blijven Hollanders, mopperen op alles waar op te mopperen valt. NS-personeel is hierbij favoriet. En nu wil ik het feestje absoluut niet verpesten, beste mede-treinreizigers, maar die mensen kunnen er ook niets aan doen. Het is nu eenmaal koud en nat, en het materiaal gevoelig. Het gaat echter te ver om een conducteur de wind van voren te geven in zo’n situatie.
De beste man (of vrouw) kan op zijn fluit blazen tot hij een ons weegt, veel zal het aan de situatie niet veranderen.
Natuurlijk, de NS is zelf hoofdschuldige in deze situatie.
De TV-spotjes waarin de NS zichzelf een schouderklopje geeft over de wintermaatregelen en hoe goed ze werken, lijken wel absurdistisch cabaret. Het gezegde vertelt ons kennelijk niet zonder reden de huid niet te verkopen voor de beer geschoten is. Voor de NS geldt dat niet, nee, daar is het heel bijzonder dat ze zo hun best voor ons doen. Eigenlijk moeten we ook helemaal niet zeuren over een beetje vertraging, het is goed voor de sociale contacten (gezellig samen mopperen), en de NS zorgt voor koffie of thee. Hoe halen we het dan nog in ons hoofd om te klagen en te zeuren over de NS, ze doen zo hun best.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag Chris Aalberts met de zesde in een serie analyses van politieke tweets.
Veel CDA-Kamerleden hadden dinsdagochtend treinproblemen. Mirjam Sterk: “De ANWB verwachtte gisteren een normale avondspits van 170 km. Daar hebben we dus ook niks aan #fail ik pak de trein!” Eddy van Hijum vervolgt: “De trein voert ons door winterse landschappen. Moet vanwege sein/wisselstoring wel omreizen.” Enige tijd later: “Van Amersfoort tot Schiphol staan in een overvolle trein. Komt humeur niet ten goede.” En ook Pieter Omtzigt moet omreizen: “We gaan het proberen: met de trein van Enschede naar Den Haag. Dat gaat via Schiphol zie ik nu. #NSexcursie” Van Hijum twittert terug: “@PieterOmtzigt Goeie reis, als je te laat komt weet ik waar het aan ligt #ns”
Niet veel later heeft Mirjam Sterk zich bedacht: “Toch maar auto na bericht problemen ns bij Gouda. Nu bijna in DH.” Jack Biskop is ook onderweg: “De bus is laat. Hopelijk niet te laat voor de trein. Daar-is-ie!” En Gerda Verburg: “Een veetransport, zo vol met dieren als deze trein met mensen, was allang van de weg gehaald.” En dan Bas Jan van Bochove: “Veel mensen reizen via Schiphol naar Den Haag. Gouda ligt eruit. Hier nog geen veetransport.” En enkele minuten later: “O ja, nog even voor de trouwe volgers: we hebben wel vertraging.” En inmiddels heeft Jack Biskop zijn trein gemist: “Grrrrrr. Trein niet vertraagd, bus wel. Wachten op volgende aansluiting.” En een uur later: “Misschien haal ik Den Haag nog wel op tijd. Go Go NS!”
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag Chris Aalberts met de vijfde in een serie analyses van politieke tweets.
Theorie over burgers en politiek zegt dat burgers geïnformeerde keuzes moeten maken bij verkiezingen en er zo voor kunnen zorgen dat de volksvertegenwoordiging burgerwensen zo goed mogelijk verwoordt. Met andere woorden: burgers moeten partijprogramma’s lezen en kunnen op basis daarvan bepalen welk beleid ze het beste vinden. Het enige probleem van deze theorie is dat veel burgers geen idee hebben wat er in het gemiddelde partijprogramma staat. Zou Twitter een alternatief kunnen zijn?
Dit weekend waren er grote treinproblemen in Utrecht. Een brandje zorgde ervoor dat tienduizenden reizigers strandden en op eigen gelegenheid thuis moesten komen. Er reden bijna 24 uur geen treinen in het midden van het land. Het is een reële reden voor burgers om boos te zijn over de betrouwbaarheid van het openbaar vervoer. Op wie moeten burgers stemmen als ze dergelijke problemen in de toekomst willen voorkomen?
Ineke van Gent
Ineke van Gent van GroenLinks twitterde dat ze vragen gaat stellen over de ‘chaos op het spoor’: “de vragen gaan niet alleen over het incident nu op het spoor maar met name om structurele oplossingen! #backup bij calimiteiten #nsellende.” Van Gent draagt het openbaar vervoer een warm hart toe. Haar beste middel is Kamervragen te stellen. Het suggereert dat Van Gent de kwestie heel belangrijk vindt, er boos over is en er echt iets aan wil doen. Dit is bij Van Gent allemaal ongetwijfeld het geval, maar de vraag is of ze ook echt iets kan doen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De NS gaat netjes mee in de vaart der volkeren en brengt dus ook een heuse iPhone app uit (was er al voor oa. Blackberry en Windows Mobile). En zoals dat gaat met software, zit daar een gebruikersovereenkomst bij. En wat staat er dan in?:
Voor een goede werking van de Software en de Dienst zijn Persoonsgegevens, waaronder Locatiegegevens nodig.
NS verwerkt voor het leveren van de Dienst de volgende persoonsgegevens:
1. Naam,favoriete stations, 06 (mobiele) nummer en soortgelijke voor communicatie benodigde gegevens;
2. Soort hardware;
3. Door de gebruiker opgegeven reiskenmerken, zoals reisfrequentie, reismotief en bewaakte reis
4. Laatst bekende locatie
De Locatiegegevens worden in samenwerking tussen NS met de mobiele telefonie aanbieder van Gebruiker bepaald. Gebruiker verleent hiervoor zijn/haar toestemming door het downloaden, installeren en/of gebruik van de Software. Gebruiker verleent NS toestemming voor het verwerken van zijn/haar persoonsgegevens, daaronder begrepen zijn/haar Locatiegegevens, ter uitvoering van de Dienst.
NS verwerkt Persoonsgegevens voor de levering van de Dienst. Voorts kunnen de Persoonsgegevens worden verwerkt om Gebruiker via de mobiele telefoon te wijzen op mogelijk voor de Gebruiker interessante producten en diensten.
NS verstrekt geen Persoonsgegevens aan derden, tenzij NS daartoe gehouden is op grond van een wettelijke verplichting of rechterlijk bevel.
Dat u het maar even weet. De NS krijgt iedere keer dat u de app opstart te horen waar u zich op dat moment bevindt. Is dat op een snelweg, dan kunt u binnenkort een aantrekkelijke aanbieding verwachten voor een NS maandkaart voor dat spoor waar u langs rijdt.
Geachte heer Meerstadt,
Mag ik even vangen?
Sorry, ik val met de deur in huis. Laat ik anders beginnen. Als president-directeur bent u verantwoordelijk voor de invoering van de OV-Chipkaart voor de NS. Ik wil er best eentje hebben, want dat gehannes met strippenkaarten en papieren vervoersbewijzen is ook niet alles.
Er is echter een aantal zaken dat ik niet zo goed begrijp.
U wilt alle reisgegevens in een grote databank stoppen. Dat is voor de financiële afhandeling en ik begrijp dat dat moet. Maar u gaat veel verder. U stopt al mijn reisgegevens jarenlang in een marketingdatabank. Hoe lang, daar heb ik nog geen duidelijk antwoord op kunnen vinden.
Op uw site schrijft u: ,,Afgeleide reisgegevens, zoals reisfrequentie, voorkeurstations en -trajecten, de verstreken tijd sinds uw laatst gemaakte reis en of u binnen of buiten de spits reist, gebruiken wij voor relatiebeheer en om u te informeren over voor u relevante diensten en producten. ’’
Laat ik helder zijn: op uw reclameboodschappen zit ik niet te wachten. Ja, ik ben zo’n zeurpiet met een ‘nee-nee’ stikker op mijn brievenbus. Onlangs kreeg ik al ongevraagd een mail over treinen die niet konden rijden vanwege 1,5 cm sneeuw. Nou dat was wel duidelijk hoor. Ik weet overigens zeker dat ik mijn mailadres nooit aan uw organisatie heb verstrekt. Van spam ben ik niet gediend.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
GeenCommentaar heeft plek voor gastloggers. Het onderstaande stuk is van Jos van Dijk en verscheen eerder op zijn eigen blog.
In de Beurs van Berlage is een tentoonstelling geopend van kunstenaars die zich via hun werken afvragen wat er nu eigenlijk normaal is in deze samenleving. Het affiche met een foto van één van die werken, een beeldhouwwerk van Marc Quin, is al door de NS geweigerd. Men vreest voor negatieve reacties van het publiek. Het station moet een prettige plek zijn om te verblijven, wordt er nog aan toegevoegd. Het beeld op de poster is een afgietsel van een bestaande persoon, de Britse stuntman Stuart Penn, die zijn linkerarm en rechterbeen mist.
De NS levert met deze weigering onbedoeld een bijdrage aan de inzet van de kunstenaars die het normale ter discussie stellen. En deze bijdrage is, zoals zo vaak bij bedrijven met een groot publiek, krampachtig en bekrompen. Het niet normale is taboe want het roept vervelende vragen op en het veroorzaakt ongemakkelijke gevoelens. Het normale, het feest der herkenning, is prettig, geruststellend en mag gezien en gehoord worden. Daarmee kan een bedrijf voor de dag komen.
Dit zijn redeneringen die raken aan het hart van de cultuurpolitieke waarde van het grondrecht van vrijheid van meningsuiting. Daarin gaat het er juist om dat het afwijkende beschermd wordt. Het gaat om tolerantie en dat is het toelaten van een uiting ondanks je afkeer van de inhoud of strekking. Die waarde wordt steeds weer ontkend wanneer op alle mogelijke gronden een afwijkend beeld of geluid uit de openbare ruimte wordt geweerd, of het nu kunst of politiek is.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.