Waarom het licht niét uit mag
Onze schrijver Astronaut roept iedereen op vanavond het licht uit te doen, maar we weten ook dat Balkenende en Tennet, de beheerder van het landelijke elektriciteitsnet, gisteren mensen opriepen het licht juist niét uit te doen vanavond.
“We hebben een robuust en stevig netwerk en als het nodig is vallen we terug op andere landen. Maar omdat deze actie ook in andere landen wordt gevoerd, is het nog maar de vraag of we daar op terug kunnen vallen als het nodig is.”
Aldus Tennet. Enigszins vreemd is deze bewering wel. Er wordt dan toch mínder electriciteit gebruikt? Hoe kan de electriciteit dan uitvallen? En waarom zouden we terug moeten vallen op andere landen?
Om antwoord op deze vraag te krijgen besloot ik even met Tennet te bellen. Men beloofde dat ik teruggebeld zou worden door de persvoorlichter, en waarempel, dat gebeurde. Hieronder de volledige uitleg van Tennet.
Ons electriciteitsnetwerk is verbonden met dat van de omringende landen. Tijdens (onverwachte) piekvraag kan zo electriciteit vanuit het buitenland worden geïmporteerd. Dit gaat allemaal volautomatisch, aangezien stroom de weg van de minste weerstand kiest. Als er een tekort is hier, dan “stroomt” de stroom vanuit het buitenland hierheen. Andersom geldt dat ook. Als er een overschot is verdwijnt dat vanzelf naar het buitenland. En daar zit nu het probleem. Als iedereen, of een aanzienlijk gedeelte van Nederland tegelijkertijd het licht uitzet komt er een overschot, dat normaliter naar het buitenland zal verdwijnen. Maar de kans bestaat dat dit niet mogelijk is aangezien dezelfde actie daar ook loopt.
De Noordierse partij
Ja,
De grootste naam op het jaarlijkse festival in Groningen, ook wel de thermometer van de Nederlandse popmuziek genoemd, is 
Of hij in de hemel toegezongen zal gaan worden door James Brown is even de vraag, maar vannacht is
Nee, het gaat niet nog een keer over de succesvolle actie van de Tweede Kamer vorige week, waarbij de uitzetacties voor uitgeprocedeerde asielzoekers zijn stopgezet. Dit keer komt de hulp uit andere hoek.
Zes Palestijnse en Bulgaarse medische hulpverleners zijn veroordeeld tot de doodstraf voor hun aandeel in de besmetting van 400 kinderen met AIDS. Dit drama vond plaats in 1998, sinds wanneer de verdachten in een Libische cel hebben gezeten. Volgens 100 Nobelprijs-winnaars is er echter van alles mis met de zaak. Ze hebben daarom een protestbrief geschreven. Aan de hand van de mutatie van het AIDS-virus valt namelijk af te leiden dat
De spanningen in het Midden-Oosten leken gebaat bij het oprichten van een Palestijnse regering. Inmiddels lijkt dit ook alweer achterhaald, na de recente uitbarstingen tussen