De katholieke kerk is een achterlijk homofoob instituut. Dat is geen nieuws - inconsistentie op dit punt is één van de weinige dingen die je de kerk niet verwijten kunt - behalve blijkbaar voor een groep homoactivisten die ineens heel boos zijn dat ze in Den Bosch niet het lichaam van Jezus tot zich mogen nemen, omdat ze dat wel eens met het lichaam van een andere man doen. Dit geheel in de moderne lijn van "hoe trivialer de achterlijkheid, hoe groter de woede." Zie ook: het hoofddoekje. Het is nu ook al precies te voorspellen wat de boze katholieke homo's gaan bereiken: niets. Het gaat namelijk om een theologisch conflict: wat de homo's uiteindelijk willen is dat de katholieke kerk zijn interpretatie van een aantal Bijbelse passages herziet. Het punt met theologische disputen is dat ze per definitie niet met redelijke argumenten te winnen zijn; geloof berust immers op openbaring, niet op ratio. Wat die geopenbaarde waarheid is, is dan weer een kwestie van pure, rauwe machtspolitiek binnen de kerk. De heersende kardinaalskliek heeft daarbij in de loop der eeuwen het stelsel zo ingericht, dat de gewone kerkganger, homo of hetero, daarbij totaal niets in te brengen heeft. Wat te doen?
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Onderstaand interview is van Ewoud Butter en verscheen eerder op zijn eigen weblog.
In het kader van een onderzoek naar multicultureel onbehagen in Amsterdam interviewde ik een jaar geleden een 42-jarige fragiele en nichterige homo die serieus overweegt om bij de landelijke verkiezingen op de PVV te stemmen: Tim, een portret.
Tim werd in mei ?68 (?symbolischer kan niet?) geboren in een klein dorp bij Goes als oudste van een gezin van vier kinderen. Zijn ouders waren streng gereformeerd, zijn vader was actief in het bestuur van de lokale kerk.
Tim was 14 en zat op het VWO in Goes toen hij besefte dat hij homoseksueel was. Omdat hij wist dat zijn ouders homoseksualiteit niet accepteerden, hield hij zijn geaardheid lange tijd verborgen. Dat leidde er toe dat hij steeds depressiever werd. Ook gingen zijn prestaties op school achteruit, zodat hij moest overstappen naar de HAVO. Toen hij 16 was had hij na een avondje stappen thuis zijn coming out. Daarna brak de ?hel? los. ?Mijn vader heeft sinds die dag niet meer met me gesproken, m?n moeder probeerde me om te praten. Ze dacht dat ik geestelijk ziek was en zag mijn homoseksualiteit als een gevolg van mijn depressiviteit in plaats van andersom.? Ze stuurde Tim naar de dominee en daarna naar de psychiater. Tim werkte mee, tegen beter weten in, ‘uit een soort schuldgevoel’.
Toen hij zijn HAVO-diploma had gehaald vluchtte hij naar Amsterdam. ?Amsterdam was voor mij de beloofde stad. Daar kon ik mezelf zijn en mensen met een vergelijkbare achtergrond en interesses ontmoeten.? Na twee dagen stond hij al op de stoep bij het COC en na een maand woonde hij samen met een man van 50 in de Concertgebouwbuurt. “Hij gaf me de ruimte om te zijn wie ik was, hij pronkte met me en had me na 2 dagen al meer complimenten gemaakt dan ik ooit van mijn ouders had gehad.”
Zijn vriend onderhield hem, terwijl Tim het huishouden deed. ?Ik wist niet wat ik wilde studeren. Begon steeds aan wat, maar maakte het nooit af. Misschien was het scheve relatie, en ongetwijfeld zal ik onbewust een vaderfiguur hebben gezocht, maar ik voelde me wel heel veilig. Die veiligheid had ik nodig om uit te vinden wie ik was.?
Bijzonder moment gisteren in de Amerikaanse Senaat: tijdens een hoorzitting spraken zowel Defensieminister Gates als de hoogste Amerikaanse militair admiraal Mullen zich uit tegen de Don’t Ask, Don’t Tell policy, die homo’s toestaat in het leger te dienen als ze maar hun mond houden over hun seksuele geaardheid. Dit beleid is van kracht sinds 1993, toen Clinton afwilde van het totaalverbod op homo’s in het leger. Hij kreeg het niet voor elkaar dat homo’s open mochten zijn over hun seksuele voorkeur, maar er mocht in ieder geval niet meer door superieuren naar gevraagd worden of onderzoek worden gedaan naar vermeende seksuele activiteiten. Tijdens zijn verkiezingscampagne was Clinton voorstander geweest van een beleid waarin homo’s voor hun geaardheid mochten uitkomen, dus voor veel progressieven was dit compromis nogal onverteerbaar.
Een belangrijk punt in het debat destijds was het standpunt van het leger zelf. Militairen waren in hoge mate geen voorstander van openlijke homo’s in het leger omdat ze dachten dat dat de cohesie van eenheden zou ondermijnen, ondanks diverse onderzoeken die dat effect niet konden vinden. Langzaam maar zeker is het standpunt van militairen veranderd. Diverse hoge militairen spraken zich na hun pensionering uit tegen het beleid en ook ‘gewone’ militairen zijn in steeds toenemende mate (.pdf) voorstander van openheid op dit front.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Opinie-wetenschapper en WRR-lid Will Tiemeijer stelt gisterenochtend in de NRC-next en op Radio1 (vanaf 7u10) dat de ANWB-enquête slecht is opgezet. Zijn kritiek richt zich op drie punten: hij trekt vooral mensen met een extreme mening, de vragen zijn moeilijk en soms onduidelijk. Neem nu bijvoorbeeld deze vraag:
Het OV is geen alternatief in de spits omdat het nu overvol zit.
Volgens Tiemeijer zegt het antwoord op deze vraag meer over wat mensen denken over het OV, dan over de wenselijkheid van het rekeningrijden. Hij zegt zelf altijd genoeg ruimte in de trein te hebben. Prima, maar dan reist hij zeker niet op mijn traject. En hier draait het wel om: de enquête is vooral een peiling over de perceptie van mensen over de mobiliteit en in zekere zin test het daarmee ook hoe rationeel mensen tegen het vraagstuk aankijken. Op de radio werd de volgende vraag te moeilijk genoemd:
Het is oneerlijk dat mensen die veel rijden, bij voorbeeld voor hun werk, het voordeel verliezen wat ze nu van een vaste belasting hebben.
Als dat te moeilijk is, dan kun je je afvragen of de respondenten überhaupt wel bevoegd zijn om hun mening over dit onderwerp te geven omdat dit nu juist het hart van de zaak raakt. De ANWB zou bij deze vraag de keuzemogelijkheid ‘ik snap de vraag niet’ moeten aanbieden, en als iemand die aanklikt de volgende reactie geven: ‘Bedankt voor uw mening, maar hij doet niet ter zake.’ Tiemeijer noemt de vragenlijst een kruising tussen een beleidsnota en een enquête omdat er veel uitleg tussen de vragen zit. Maar dat lijkt me juist een goede zaak: mensen worden gedwongen om zich in de zaak te verdiepen en over deel-[i]issues[/i] hun mening te geven. Wie dat niet kan, of alleen maar ‘voor!’ of ’tegen!’ wil roepen, verdient het ook niet om naar zijn mening gevraagd te worden.
GeenCommentaar heeft altijd ruimte voor gastloggers. Hieronder een stuk van Jos van Dijk, dat eerder verscheen op zijn eigen weblog.
Wilders wint zijn proces hoe dan ook, of hij nu veroordeeld wordt of vrijgesproken. Hij heeft een nieuw forum om zijn punten te maken. En een nieuwe kans om zich als dappere strijder tegen de gevestigde machten te profileren. Los van dit gegeven lijkt mij vrijspraak dan nog het beste wat er uit te halen is. Niet zozeer voor Wilders, maar wel voor de vrijheid van meningsuiting en de democratie.
Juridisch gesproken zitten er vele haken en ogen aan de vervolging van Wilders. De uitvoerige en volgens sommigen zeer tendentieuze verantwoording van het Amsterdamse Gerechtshof waarmee het proces, na de aanvankelijke seponering door het OM, toch weer is opgevat is door velen bekritiseerd. Na de uitspraak van de Hoge Raad over de poster ‘Stop het islamgezwel’ wordt een veroordeling wegens het beledigen van de islamitische bevolkingsgroep een stuk lastiger. De omstreden uitspraken van Wilders gaan toch voornamelijk over de gevaren van de islamitische ideologie. En ideeën aanvallen kan moeilijk verboden worden. Over de woorden die daarbij gebruikt worden kun je twisten, maar met het oog op de vrijheid van het politieke debat zal de grens niet snel bereikt worden. En een veroordeling op formuleringen laadt al gauw de schijn op zich van een veroordeling van ideeën. Dat geldt naar mijn mening ook voor de meest omstreden uitspraak, de vergelijking van de Koran met Mein Kampf. Een zeer provocerende uitspraak, die zoals alles wat met WOII te maken heeft, voor veel Nederlanders te ver gaat. Maar het zou toch van eurocentrisme getuigen als juist déze uitspraak wordt aangegrepen voor een veroordeling wegens belediging van een bevolkingsgroep die aanzienlijk minder banden heeft met dat verleden.
Wilders zou veroordeeld kunnen worden wegens uitspraken waarin hij opzettelijk aanzet tot haat of geweld tegen een bevolkingsgroep. Maar alle uitspraken die door de aanklagers zijn verzameld leveren daarvan nog niet een onomstotelijk bewijs. Een redenering is dat het systematisch zwart maken van islamieten leidt tot uitsluiting van een bevolkingsgroep uit de samenleving met mogelijk gebruik van geweld. Daar zouden de aanklagers een punt hebben. Maar ik zie het OM dat punt nog niet maken.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
“Het was een uitglijder van Eurlings.”
ANWB-voorzitter Guido van Woerkom vindt het maar raar dat de minister de invoering van rekeningrijden wil laten afhangen van een referendum binnen zijn lobbyclub.
Het inhoudelijke geweld rondom de Commissie Davids zal vandaag nog wel even aanhouden, met als opwarmer de tweet van Diederik Samson van gisterenavond.
Helaas heb ik nog geen tijd gehad om het rapport (.pdf) goed door te nemen, maar wat mij wel opvalt is dat uit het rapport blijkt dat de Commissie is gehinderd door de ministeries (pag. 34). Allereerst wilden ze dat alle uitnodigingsbrieven voor ambtenaren centraal werden bezorgd, waarna de ministeries ze intern zouden overhandigen aan de betrokkenen. Dit weigerde de Commissie terecht. Daarnaast hebben de ministeries hun ambtenaren nogmaals gewezen op hun rechten en plichten tijdens de gesprekken met de Commissie Davids, wat volgens de Commissie niet nodig was. Ook mochten ambtenaren zich voorbereiden op de gesprekken door de archieven op voorhand in te zien, en werd er vooraf overlegd tussen de ambtenaren, uit eigen beweging, of op initiatief ‘van anderen’.
De Commissie was hiervan niet op de hoogte en het kwam zelfs voor dat geïnterviewden beschikten over stukken die de Commissie zelf niet had. Davids noemt het ‘onjuist’ dat de Commmissie hier op voorhand niet over was ingelicht, maar vindt ook dat dit alles geen invloed heeft gehad op de kwaliteit van de interviews.
(Meer op Adriaan’s eigen webstek, volg hem ook op twitter!)
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.