Een kleine 60% van de Duitsers heeft negatieve gevoelens over moslims. Dat blijkt uit een Europese opiniepeiling van de universiteit van Münster. Ook over Nederland hebben de onderzoekers nieuwe cijfers. En wat blijkt? Nederlanders zijn stukken positiever. Opvallend is het verschil tussen Oost en West-Duitsland. In de voormalige DDR is het beeld dat mensen hebben van moslims nog slechter dan in het westen van het land. De onderzoekers zien dat als bewijs voor het cliché 'onbekend maakt onbemind', want in het oosten van Duitsland wonen veel minder moslims dan in het westen. Het blijkt dat hoe minder contact mensen met moslims hebben, hoe groter de negatieve gevoelens zijn. In Nederland heeft de autochtone bevolking volgens dit onderzoek veel meer contact met moslims dan in Duitsland. Dat versterkt het beeld dat de stand van de integratie in Nederland beter is dan bij onze oosterburen.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Het gekift over de CV’s van kamerleden mag onderhoudend zijn, maar wordt er wel eens iets gezegd of gedacht, waar je een paar seconden van op kijkt? “Je gaat er over of je gaat er niet over”, vinden onze nieuwe Haagse Heren. Maar, pardon? De tijd van “liever dood dan rood” of “wie niet voor ons is, is tegen ons” is toch voorbij? Het is de diepzinnigheid van de sportschool.
Laten we maar eens proberen deze diepe gedachte toe te passen op de crisis in de bouw en de ruimtelijke ordening. De gemeentelijke begrotingen kraken onder de last daarvan. Ik zal voor de buitenstaanders in dit wereldje, een overzich proberen te geven van de situatie waarin de diepzinnige gedachte “je gaat er over, of niet…” moet worden toegepast.
– De Vinex was de afkorting voor de Vierde Nota ruimtelijke ordening Extra. Het idee: de woningbehoefte geconcentreerd weg zetten, gebruik maken van bestaande infrastructuur.
– Midden jaren negentig werden contracten gesloten tussen regering en gemeenten over de uitvoering en de ontwikkeling van nieuwe wijken. Leidend was het kwaliteitsonderzoek, dat keurig alle strijdige wensen optelde, met grijsheid als overwegend resultaat.
– Het Rijk vroeg om tempo in de woningbouw want de behoefte was groot. Met de kleine Vinex-lokaties ging dat wel, maar de grotere duurden langer door onderhandelingen met projectontwikkelaars en complexiteit van het bouwrijp maken.
Met de woningmarkt liep het al niet zo geweldig, maar toen kwam de crisis (2008) en de vraag naar nieuwbouw op vinexlokaties zakte weg tot een bedenkelijk niveau. De modieuze praters zagen het licht: “wij moeten vraaggericht bouwen”. Maar die mantra roept iedereen, alleen doen we het niet, want er is zo lekker te verdienen, als we zelf uitmaken wat we produceren.
“Buitenproportioneel.” Directeuren van een verzelfstandigde rijksdienst als Staatsbosbeheer zijn doorgaans terughoudend met commentaar op politieke besluiten. Maar de bezuinigingen die het kabinet in petto heeft, zegt Staatsbosbeheer, dwingen directeur Chris Kalden nu het zwijgen te doorbreken in een vraaggesprek in het NRC Handelsblad van vrijdag 19 november. Het kabinet Rutte halveert het budget van Staatbosbeheer en wil zo 40 miljoen besparen. Dat heeft tot gevolg dat het beheer van 250.000 hectare natuur in Nederland gevaar loopt. Verwaarlozing dreigt of het publiek zal moeten betalen voor haar ommetje in het bos? Ook zijn de duizend werknemers hun baan niet meer zeker. Maar de strijd is nog niet gestreden zo stelt Kalden. Wij spreken staatssecretaris Bleker. Deze maatregelen zijn niet met één gesprek van tafel. Toch heb ik vertrouwen in de afloop (bron: Staatsbosbeheer.nl).
Los van het feit dat de gesprekken met Bleker misschien nog wat opleveren kan het geen kwaad om ook al naar alternatieve financiering te kijken. En dan niet in de zin van sponsoring maar in een echte zakelijke deal ‘voor wat hoort wat’. Er zijn wellicht afnemers te vinden voor de ecosysteemdiensten die natuurgebieden van Staatsbosbeheer leveren zoals hout, klimaat- en waterregulatie en recreatie. Energie uit biomassa (hout, riet en gras), contracten met waterleidingbedrijven, bekijk de mogelijkheden met CO2 credits (lastig maar toch) en als het echt niet anders kan dan moeten Henk en Ingrid toch maar gaan betalen voor hun wekelijkse ommetje?
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Deze gastbijdrage is van Paul Teule.
Dat blijkt volgens mij uit het net gepubliceerde merkenonderzoek van het European Institute for Brand Management (EURIB). Normaal zou ik onderzoek onder duizend doorsnee-Nederlanders die zeggen welke ‘merken’ ze ‘liever niet willen missen’, niet zo snel lezen. Het ANP-bericht (dat vooral het persbericht heeft overgetikt) waaruit blijkt dat voor vrouwen de HEMA op één staat en voor mannen het NOS-Journaal, en dat Senseo en Bolletje het dit jaar niet zo goed doen, liet mij in eerste instantie koud.
Toen ik uit verveling toch maar even de top 100 van het daadwerkelijke onderzoek bekeek viel mijn oog op plaats 79: ‘Anne Frank huis’, een beetje vreemd ingeklemd tussen Dove (80) en Conimex (78). ‘Anne Frank huis’, is dat een merk? Wat blijkt: je kon naast bier, keukens en zuivel ook op musea stemmen. Het Anne Frank huis is het enige museum dat de top 100 haalde. Slechts 36% van de ondervraagden dat het jammer zou zijn als het zou verdwijnen. Nog geen 20% zou het verdwijnen van het Rijksmuseum, het Van Gogh of het Boijmans betreuren.
Het geeft een ontnuchterend beeld van Nederland. Blokker (plaats 2, 72% kan niet zonder), Ikea (7e plaats met 65%) en Douwe Egberts (plaats 22 met 51%) spelen een veel belangrijkere rol in ons leven dan onze musea. Ook kwaliteitskranten en organisaties als UNICEF en Amnesty International halen de 20% nauwelijks.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
“Hierbinnen ligt niet alleen radioactief afval, maar hangen ook kunstwerken. U heeft wat gemist. Echt, het is prachtig.” (PZC)
Minister Verhagen was duidelijk in zijn nopjes tijdens een bezoek aan de Covra opslagruimte voor laag- en middelactief radioactief afval in Vlissingen. Tijdens dit bezoek liet hij weten dat er in Nederland snel een tweede kerncentrale moet komen. Verhagen meent dat kernenergie Nederland minder afhankelijk maakt van het buitenland. Maar is dat wel zo?
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
