Europa

Die Europese verkiezingen – het is een zooitje. Iedereen stemt op zijn eigen moment voor zijn eigen politieke partijen in zijn eigen land, om de plaatsen te vullen die voor het desbetreffende land zijn ingeruimd in Brussel. Dientengevolge zijn het steeds verkiezingen met een nationaal in plaats van een Europees smaakje. Italië Case in point: Italië. Elke verkiezing hier, en dat zijn er nogal wat, wordt gezien als een peiling van de populariteit van de zittende nationale regering. Het behoeft geen betoog dat dat één van de oorzaken is van de beruchte instabiliteit van Italiaanse kabinetten – een paar procentjes minder en iedereen gaat aan de coalitie hangen in de hoop deze tot zinken te brengen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Bron: http://home.hccnet.nl/w.h.m.van.gennip/geschiedenis.htm copyright ok. Gecheckt 15-11-2022

Hongaarse minderheden en de risico’s voor Europa

, door

ANALYSE - In de buurlanden van Hongarije wonen substantiële Hongaarse minderheden. Hun achterstelling voedt aan beide kanten van de grens het nationalisme. Etnische conflicten die hieruit voortkomen vormen een belangrijke belemmering voor de Europese samenwerking.

In de Budapest Telegraph verscheen vorige week een artikel over de partijen van etnische Hongaren in de buurlanden Roemenië, Servië en Slowakije. In deze drie landen en in mindere mate in Oostenrijk, Slovenië, Kroatië en Oekraïne woont een aanzienlijk aantal Hongaarse sprekende burgers. In totaal wonen er in de buurlanden ongeveer 2,2 miljoen Hongaren. Hongarije zelf heeft bijna 10 miljoen Hongaars sprekende inwoners. De huidige rechtse regering van Fidesz heeft direct hij haar aantreden alle Hongaren in het buitenland de Hongaarse nationaliteit aangeboden. In december 2013 legde een Roemeense monnik als de 500.000ste buiten Hongarije wonende Hongaar de eed af voor het verkrijgen van het Hongaars Staatsburgerschap. Bij Fidesz, maar meer nog bij de extreemrechtse partij Jobbik leven gedachten over een Groot Hongaars rijk. In de Hongaarse grondwet staat al dat Hongarije een verantwoordelijkheid heeft voor alle Hongaren in het buitenland. Voor de Europese verkiezingen gaf premier Orban van Fidesz deze week expliciete steun aan zijn Roemeense vrienden.

De grootste groepen Hongaren in de buurlanden hebben hun eigen partijen opgericht om het Hongaarse belang te vertegenwoordigen. In Roemenië heeft de Hongaarse partij UDMR deel uitgemaakt van de regering. Maar volgens de Budapest Telegraph is dat geen garantie voor meer autonomie. Het heeft de Hongaren misschien wat meer geld opgeleverd voor de lokale gemeenschappen, maar meer rechten hebben ze er niet door gekregen. In Servië maakt de Hongaarse Alliantie CBM uit de noordelijke provincie Vojvodina nu deel uit van een regeringscoalitie die wordt gedomineerd door nationalistische Serviërs. Het brengt de Hongaren dichter bij het vuur, maar de vraag is hoeveel het hen in de praktijk gaat opleveren. Ook in Servië viert het nationalisme hoogtij en de herinnering aan het -nog steeds niet geaccepteerde- verlies van Kosovo is nog vers. Meer onafhankelijkheid voor Vojvodina zit er voorlopig niet in. Zowel in Roemenië als in Servië blijven de minderheden relatief geïsoleerd en zal de voedingsbodem voor Hongaars nationalisme blijven bestaan. Via de Hongaarse media zal de band met het  moederland onder het huidige regime ook nog extra worden versterkt. Tot grote conflicten heeft het hier nog niet geleid. Maar dat is anders in het noordelijke buurland Slowakije.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Slavoj Žižek analyseert opkomst nationalistisch rechts in Europa

, door

Uit de oude doos maar nog steeds relevant, gezien de opkomst en blijvende aantrekkingskracht van populistische, xenofobe of zelfs ronduit fascistische partijen in de Oekraïne, Griekenland, Frankrijk, Groot-Britannië en Nederland.

De Sloveense filosoof, psychoanalyticus en communist Slavoj Žižek geeft zijn analyse van de Europabrede populariteit van radicaal en extreemrechtse partijen.

1. Dit soort partijen zijn niet enkel goed vertegenwoordigd in landen waar we dit zouden verwachten zoals Servië, Bulgarije etc, maar ook in landen die tolerantie en bescherming van minderheden altijd hoog in het vaandel hadden staan, zoals Nederland en Noorwegen.

2. Het zorgwekkende is dat dingen die je tien of vijftien jaar geleden absoluut niet kon zeggen zonder een paria te worden, inmiddels gemeengoed zijn. “Ware democratische tolerantie behelst ook dat je bepaalde dingen gewoon niet kunt zeggen.”

3. Radicaal rechts zet aldus de agenda, en bepaalt wat salonfähig wordt. Dat werkt in twee stappen: centrumpartijen (links en rechts) distantiëren zich weliswaar van radicaal rechts, maar voegen er dan aan toe: “Maar dat soort radicale partijen verwoorden wel de reële zorgen van de mensen.” Dus om verdere maatschappelijke onrust (of zelfs rellen) te voorkomen, moeten we daar gehoor aan geven.

4. Binding van allen aan de wet alleen is niet toereikend. We hebben inderdaad een Leitkultur nodig, van gedeelde waarden, maar dan niet een nationaal (chauvinistisch) gedefinieerde Leitkultur.

Foto: Willem van de Kerkhof (cc)

Pak het tuig onze vlag af

, door

OPINIE - Ik heb nooit zo heel veel om de Nederlandse vlag gegeven, want wat moet je ermee? Rood, wit en blauw – het is niet eens een erg fraaie kleurcombinatie, meer iets voor een transportbedrijf dan voor een land. En toch is het mijn vlag, de vlag die ik heb leren hijsen, strijken en vouwen bij de padvinders, de vlag die ik gegroet heb in het leger, de vlag die ik tegenwoordig op Koningsdag, als ik in Nederland ben, uitsteek voor mijn moeder die dat zelf niet meer kan.

Nederland was nooit zo van het vlagvertoon en dat vond ik eigenlijk wel mooi. Amerikanen die overal stars and stripes op plakken, of mensen die fanatiek zwaaien met een vlag van Zimbabwe, het is niets voor mij. En toch is een vlag een mooi ding, een symbool voor de eenheid van een volk, voor de tradities en geschiedenis die een land maken tot wat het is. Een vlag, daar mag je best respect voor hebben.

De Nederlandse vlag is het symbool van een land dat zich ontworsteld heeft aan vreemde heerschappij. Nederland is ontstaan na een lange oorlog tegen hen die ons een godsdienst wilden opdringen. Willem van Oranje zei al: ‘Ik kan niet goedkeuren dat vorsten over het geweten van hun onderdanen willen heersen en hun de vrijheid van geloof en godsdienst ontnemen.’ Ons land was dan ook een veilige haven voor onder andere Portugese Joden zoals de grootvader van Baruch Spinoza, op de vlucht voor diezelfde Spaanse godsdienstdwang.

Foto: Toshihiro Gamo (cc)

Geest uit de fles

, door

ACHTERGROND - In Japan maken racisme, rechts-extremisme en militarisme de laatste jaren een flinke comeback.

Afgelopen zaterdag doneerde het Anne Frank Huis 3400 museumcatalogi aan Japanse openbare bibliotheken. Ze sturen ook nog eens 300 maquettes van het Achterhuis, om op lagere scholen als lesmateriaal te gebruiken. Deze schenking is een reactie op de vernieling van meer dan 300 boeken van en over Anne Frank in openbare bibliotheken in Japan afgelopen maand. Consternatie alom, in Japan en daar buiten, en een slap geformuleerde vijgenblad-afkeuring van de regeringsspreker.

Want waarom zegt premier Abe geen woord over de hate speech-demonstraties die rechts-extremistische groepen in de Korea-towns van Osaka en Tokyo organiseren (sinds zomer 2013), of veroordeelt hij de hakenkruisgraffiti niet die daar op de muren achterblijven (afgelopen week door vrijwilligers verwijderd)?

Waarom kunnen 2-chan en andere Japanse social networking sites ongestraft een platform bieden voor hate speech, racistische uitspraken en nazi-verheerlijking? Hoezo kan een Japanse uitgever zonder blikken of blozen een boek getiteld De ware Hitler op de markt brengen, waarin de Führer als voorbeeld voor goed gedrag wordt afgeschilderd (december 2013; in reactie op protesten van Duitse zijde heeft de uitgever de boeken uit de winkels gehaald, maar ze zijn via Amazon nog steeds te krijgen)? En waarom zit de vice-premier annex minister van financiën nog op zijn post, nadat hij voorstelde van de nazi’s de techniek te leren hoe zonder opzien de grondwet kan worden veranderd (juli 2013)?

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Waan van de dag

Wie is een Oekraïner?

, door

Uit een inmiddels ouder bericht in The Guarrdian:

One of the first issues the parliament tackled this weekend was that of the language, annulling a bill that provided for Russian to be used as a second official language in regions with large Russian-speaking populations.

Als de nieuwe regering van Oekraïne Russisch sprekende inwoners niet als volwaardige burgers ziet, belooft dat weinig goeds voor de (nabije) toekomst.

Met name op de Krim, waar ook de Russische Zwarte Zeevloot is gebaseerd, gaan momenteel onder etnische Russen stemmen op voor afscheiding en aansluiting bij Rusland, zoals vanochtend in de papieren Volkskrant viel te lezen.

Foto: wikipedia

Extreem-rechts wint in Kiev

, door

ELDERS - De opstand in de Oekraïne tegen het autoritaire en corrupte regime van Poetin’s vriend Janoekovitsj is vreedzaam begonnen met Europese vlaggen. Het geweld van de afgelopen weken komt vooral van extreem-rechtse nationalisten.

Als vertegenwoordigers van de oppositie die op het Maidan plein en in de media in beeld komen zien we de ex-bokskampioen Vitali Klitsjko, Arseni Jatsenjoek, fractievoorzitter van de Vaderlandpartij van de gevangen genomen ex-premier Timosjenko, en Oleg Tyagnybok, voorzitter van de nationalistische Svoboda partij. Klitsjko kan met zijn eigen partij UDAR (een acronym voor ‘stoot’) nog wel gezien worden als Europa-minded. Hetzelfde geldt voor de Vaderland partij. Maar Tyagnybok gaat echt alleen voor het vaderland. Svoboda (Vrijheid) is een extreem-rechtse partij die geliëerd is aan de Hongaarse racistische Jobbikpartij, het Franse Front National en de Britse Nationale Partij. Ook Tyagnybok schuwt antisemitische uitspraken niet. In 2004 werd hij uit het parlement verwijderd na een toespraak bij de herdenking van aan de nazi’s geliëerde Oekraïense partizanen. Hij beweerde dat het land geregeerd werd door een “Russisch-Joodse maffia”. Joodse organisaties in de VS en elders reageerden in december dan ook geïrriteerd toen republikeins senator McCain in Kiev samen met Tyagnybok de demonstranten toesprak.

Svoboda’s electorale basis zit vooral in het westen van de Oekraïne. Boze tongen beweren dat huidig president Janoekovitsj de partij graag steunt als opponent van zijn grootste tegenstander, de Vaderland partij van Timosjenko die het ook vooral van het westen van het land moet hebben. Bij de verkiezingen van 2012 haalde Svoboda 38 zetels met ongeveer 10%  van de stemmen, tegen nog geen 1% vijf jaar eerder. In Lviv, de hoofdstad van de meest westelijke provincie in Oekraïne haalde Svoboda meer dan 50%.

Foto: foto: flickr.com/photos/minister-president/8632434850

Rusland viert feest

, door

ELDERS - De Russen hebben deze week maar liefst drie feestdagen.

Maandag 4 november vierde Rusland de Dag van de Eenheid. Deze feestdag is in 2005 door Poetin met een presidentieel decreet in het leven geroepen als vervanger van de Dag van Nationale Verzoening en Overeenstemming op 7 november. Die feestdag was ingesteld door de voorganger van Poetin, Boris Jeltsin, als vervanger van de sovjetfeestdag van de Grote Socialistische Oktoberrevolutie.  Poetin wil met zijn nieuwe feestdag de verdrijving van de Poolse troepen uit Moskou in 1612 herdenken. Hij koppelde aan die gebeurtenis “de eenheid van een multinationale staat”.  Etnische diversiteit en tolerantie behoren op deze dag centraal te staan. Maar ook dit jaar is de Dag van de Eenheid weer aangegrepen door nationalisten die precies het tegendeel nastreven. In Moskou gingen achtduizend demonstranten de straat op met leuzen tegen immigranten en spandoeken waarop stond: jonge mensen tegen tolerantie.  De uitbarsting van nationalisme volgt op razzia’s van de politie op immigranten vorige maand.

7 november was in de Sovjet-Unie lange tijd de grootste feestdag van het jaar: de herdenking van de Oktoberrevolutie. In de nacht van 25 op 26 oktober (volgens de toenmalige Russische kalender) 1917 begon de opstand van de bolsjewieken, met een schot van de pantserkruiser “Aurora” op het paleis van de tsaar. Opstandige troepen bezetten strategische plaatsen in Sint Petersburg en het Winterpaleis van de tsaar. De zittende regering moest de volgende dag plaats maken voor  de arbeiders- en boerenraden van de bolsjewieken, de sovjets. Deze feestdag werd in het westen tijdens de Koude Oorlog traditioneel in beeld gebracht met opnames van de militaire parade op het Rode Plein om de waakzaamheid tegen het gevaar uit het oosten niet te laten verslappen.

Protestsong tegen Bart De Wever

, door

Hoor eens Bart de Wever: “Jouw land is niet mijn land. Want jouw land is een landmijn”. Dit is een eerder gemaakte protestsong tegen Bart de Wever die gisteren tot burgemeester van Antwerpen werd gekozen. De Wever wil Vlaanderen afsplitsen van België.

Hoe Wilders Europa omarmt

, door

DATA - De PVV heeft in de Europese Unie een nieuwe vijand gevonden. Toch is het verkiezinsprogramma geen waterscheiding. Het kantelpunt lag in september vorig jaar. Een analyse van de Nederlandse Nieuwsmonitor.

De PVV presenteerde gisteren haar nieuwe partijprogramma met de titel: ‘Hún Brussel, óns Nederland’. Het programma lijkt een radicale breuk met het vorige verkiezingsprogramma, ‘De agenda van hoop en optimisme’. Dat begon met hoofdstukken over veiligheid, islambestrijding en massa-immigratie en kende geen apart hoofdstuk over de Europese Unie. Wanneer en hoe is de PVV van hoofdthema veranderd?

In de huidige maatschappij waar veel kiezers niet de tijd en moeite nemen om zich te verdiepen in standpunten en reputaties van partijen is de associatie tussen partij en thema van belang. Mensen die zich zorgen maken om immigratie komen zo al snel bij de PVV uit en mensen die zich zorgen maken om dierenwelzijn bij de Partij voor de Dieren. Met het nieuwe verkiezingsprogramma  probeert de PVV het issue ‘anti Europa’ te claimen met als belangrijkste concurrent de SP.

Links-Rechts & Nationaal- Internationaal

Van oudsher is de economie een klassiek sociaal-economisch links-rechts onderwerp. Dat wil zeggen dat de politieke keuzes omtrent dit thema vooral te zien zijn als een onderwerp van herverdeling: moet de overheid het verschil tussen rijk en arm verkleinen? Moet de overheid door investeringen de economie stimuleren of juist door bezuinigingen de overheidsfinanciën op orde houden? De verkiezingen van 2010 draaiden met name om deze klassieke tegenstelling. Uiteindelijk een strijd tussen de VVD en de PvdA, oftewel, Rutte of Cohen.

Vorige Volgende