Echt Nederlandsche tradities, gewoonten en voedsel?

"Nederland voor de Nederlanders" en "Kom niet aan onze tradities" en zo nog wat uitspraken. Ze zijn de laatste tijd niet van de lucht. Maar wat is nou echt Nederlandsch? En dan heb ik het maar even niet over iets ingewikkelds als normen en waarden. Maar gewoon, Sinterklaas en Zwarte Piet, stroopwafels en de Elfstedentocht. Dat soort dingen. In de Volkskrant recent een stuk over voedsel, bijvoorbeeld dat een banketstaaf eigenlijk gewoon import Baklava is. En dat de oh zo Nederlandsche bloemkool uit Syrië komt. Kortom, we gaan crowd sourcen. Wat is wel echt echt Nederlandsch en wat niet? Dan weten we in de toekomst tenminste waar we het nieuwe regeringsbeleid echt op moeten richten. En alles wat niet echt Nederlandsch is schaffen we gewoon af. Ik begin, u vult aan, ik werk af en toe de lijst bij. Geef vooral bronvermeldingen graag. En haal elkaar gerust traditioneel volledig onderuit als u alternatieve feiten denkt te kunnen aanvoeren. Wel Nederlandsch: Elfstedentocht Aandelen VOC mentaliteit Boerenkool Gabber Microscoop Kringverjaardagen Polders Gekaakte zoute haring Vrijwillige euthanasie Nijntje Hagelslag Poldermodel Advocaat (drank) Hutspot Niet Nederlandsch: Aardappel (uit Zuid Amerika) Tulpen (uit Turkije) Bloemkool (uit Syrië) Gehaktbal (Midden Oosten) Vuurwerk (uit Azië) Pannenkoeken (China) Twijfelgevallen: Jenever (België) Update: 25-12 09:00

Foto: Terence Faircloth (cc)

Moorddadige identiteiten

RECENSIE - Amin Maalouf is in 1949 geboren in Libanon. Sinds zijn ouders in 1976 vluchtten voor het religieus geweld in hun land woont hij in Frankrijk. Zoals zoveel immigranten kreeg hij vervolgens jarenlang de vraag voorgelegd met welk land hij zich het meest verbonden voelde. Maalouf verklaarde dan altijd zijn liefde voor beide landen als onderdeel van zijn identiteit.

‘Identiteit valt niet op te delen, noch in helften, noch in derden, noch in hokjes. Ik heb niet meerdere identiteiten, ik heb er slechts één, opgebouwd uit al die facetten die me hebben gevormd, volgens een unieke dosering die bij iedereen anders is.’

Dit schreef hij meer dan twintig jaar geleden aan het begin van zijn boek Moorddadige Identiteiten dat nu opnieuw is uitgebracht in de serie Davidsfonds Essays. Een terechte heruitgave van een nog steeds actueel betoog van een ervaringsdeskundige over de heilloze weg van identiteitspolitiek. Met een hartstochtelijk pleidooi voor diversiteit en humanisme. Maalouf schreef zijn verhaal in de nadagen van de burgeroorlog in Joegoslavië en van de genocide in Ruanda. Hij ziet mensen in reactie op de voortschrijdende mondialisering terugvallen op hun eigen gemeenschap of religie met alle risico’s op gewelddadige conflicten. Zoals in zijn geboorteland waar de maatschappij cultureel en institutioneel is opgedeeld in streng van elkaar gescheiden religieuze groepen. Dat ’tribalisme’ ziet hij in het westen groeien. En het zet hem aan het denken over de betekenis van identiteit en diversiteit.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Qute du Jour | Het echte gezicht van het nieuwe “nationalisme”


Vorige week kwam in Rome een internationaal gezelschap van conservatieve nationalisten bijeen voor de conferentie “God, Honor, Country: President Ronald Reagan, Pope John Paul II, and the Freedom of Nations”.
In The Atlantic betoogt Anne Applebaum dat er  een belangrijk verschil is tussen de vroegere nationalisten als Reagan en Thatcher en de huidige ‘neo-nationalisten’. Bijvoorbeeld:

Hungary … is the best illustration of what happens when you dismiss universal values, repress journalists and academics who produce facts, undermine courts and the rule of law: When you get rid of all of those things, you are just a few short steps away from corruption and tyranny. This is the real face of the new “nationalism,” however carefully it is hidden behind an intellectual facade or dressed up as the successor of Reagan and John Paul II. You can see why it appeals to men like Netanyahu or Trump

Foto: Abhi Sharma (cc)

Dit Amerika

RECENSIE - Laat ik beginnen met een waarschuwing. Wie ‘Dit Amerika’ van Jill Lepore koopt op basis van de ondertitel, ‘Pleidooi voor een betere natie’, komt bedrogen uit. Want dat pleidooi ontbreekt. Het boekje is wellicht een pleidooi te noemen, maar dan wel een warrig pleidooi voor heel iets anders. Namelijk dat de Amerikaanse liberal historici de geschiedenis van de Verenigde Staten niet langer moeten negeren. Want zoals de door Lepore geciteerde historicus Carl Degler 35 jaar geleden al opmerkte: als zij geen nationale geschiedenis meer willen schrijven, omdat dat idee hen tegenstaat, dan zullen anderen dat gaan doen. En dan zijn historici (en de hele Verenigde Staten) nog verder van huis.

Lepore’s pleidooi is in wezen een warrige beschrijving van hoe Amerikaanse historici of gewoon denkers van diverse pluimage zijn omgegaan met begrippen als natie en nationalisme. Het is geen gemakkelijk leesvoer. Lepore schrijft nogal ploeterend,  zoals we al wisten dankzij haar vorig jaar verschenen, vuistdikke geschiedenis van de Verenigde Staten, ‘Deze waarheden’. Daar komt bij dat ze veel te veel als bekend veronderstelt, en veel te vaak bronnen citeert zonder dat de lezer enig idee krijgt waaróm dat boek en dat citaat nu juist hier opduikt. Ze hanteert de omgevallen-boekenkast-stijl, kortom. En het gebodene maakt alles bij elkaar nu niet bepaald een doordachte indruk.

Foto: Daniel Thornton (cc)

De missie van Viktor Orbán

ELDERS - De Hongaarse premier wil een nieuwe conservatieve beweging op gang brengen in Europa.

Voordat hij dezer dagen zijn Europese collega’s ontmoet bij de onderhandelingen over het nieuwe EU-budget heeft Viktor Orbán klip en klaar duidelijk gemaakt waar hij staat. Hij schreef een Memorandum aan de Europese Volkspartij (EPP), waarin hij stelt dat de Europese christendemocraten hun conservatieve kernwaarden hebben opgegeven, migratie omarmen en het traditionele gezin in de steek laten. De EPP heeft zijn partij Fidesz vorig jaar als lid geschorst, maar nog geen besluit genomen over een royement. Volgens Orbán glijdt de EPP langzaam maar zeker af van haar oorspronkelijke christelijke waarden en schuift ze op richting uiterst links:

We namen afscheid van het gezinsmodel op, gebaseerd op het huwelijk van één vrouw en één man, en gaven ons over aan de genderideologie. In plaats van de geboorte van kinderen te stimuleren, zien we massamigratie als de oplossing voor ons demografisch probleem.

En:

“In plaats van op te treden tegen het communisme en het marxisme, dat een pijnlijke erfenis achterliet in Europa, juichen we Fidel Castro en Karl Marx toe,”

Een nieuwe partij

Als de EPP niet verandert moet er een nieuwe conservatieve beweging komen volgens Orbán. Ter oriëntatie nam hij onlangs ook deel aan een conferentie in Rome met conservatieve nationalisten uit de Verenigde Staten en Europa, waaronder uit Nederland Baudet en het Amsterdamse gemeenteraadslid Boomsma van het CDA. De teneur van de conferentie moet Orbán, de voornaamste gast, zeer hebben aangesproken. De sprekers riepen op tot een culturele strijd tegen ‘liberale internationalisten’ die alles willen vernietigen wat de conservatieven proberen te verdedigen: natiestaten en hun culturen, eigenheid, schoonheid, het christendom. Die globalisten met hun „progressieve hegemonie” moeten aangevallen worden, zegt de Amerikaanse conservatief Christopher DeMuth. ‘Ze zitten overal, waarschuwt hij – in de media, in de politiek en op de universiteiten.’

De nieuwe Nederlandse ziekte: wit nationalisme

Volgens Foreign Policy leidt Nederland aan een nieuwe ziekte: wit nationalisme. En het lijkt erg op de Amerikaanse Alt-right beweging.

Liberated from European bureaucrats, Muslim immigrants, and feminists alike, it is the culture war of the American alt-right cloaked in the garb of European intellectual history.

Wit nationalisme = fascisme? Lijkt me vrij duidelijk.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Geen bal op tv | 3Onderzoekt: haat

COLUMN - ‘Als je niets hebt om trots te zijn, heb je altijd nog je vaderland’, schreef Arnon Grunberg ooit (of woorden van gelijke strekking, want ik heb de tekst niet paraat en mijn geheugen is niet bepaald feilloos). In de eerste aflevering van 3Onderzoekt: haat liep Johan Eikelboom mee met een krantenbezorger die zichzelf patriot noemde. Hij bleek in staat in een duizelingwekkend tempo regionale krantjes in brievenbussen te doen, maar verder had hij niet zoveel om enige eigenwaarde aan te ontlenen. Behalve dus zijn liefde voor zijn vaderland. En zijn haat jegens moslims.

Met nazisme had hij niks, daarover wilde hij duidelijk zijn. Achter hem hing een white power kruis. Daarnaast twee foto’s. Van een afgebrande moskee in Vianen. Hij glimlachte. Hij wist dat hij de presentator hiermee shockeerde. Eikelboom wist niet zo goed hoe hij moest reageren, leek het. Hij probeerde het een beetje weg te lachen. De moskee was volledig afgebrand, dit was een geslaagde daad van verzet geweest vond de krantenbezorger. 

De krantenbezorger was Christelijk opgevoed. Johan Eikelboom ook. Ze konden elkaar de hand schudden. Eikelboom zocht naar common ground. Het Christendom had hem geleerd dat iedereen gelijk was. Het Christendom had de krantenbezorger geleerd dat God iedereen anders had geschapen. Hij vond het verschrikkelijk dat zijn cultuur, die van het blanke Christelijke Europa, aan het afbrokkelen was. Zijn strijd gaf zijn leven zin, zijn haat gaf zijn leven zin. Hij was met iets bezig dat veel groter was dan het rondbrengen van krantjes.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Economisch realisme zal nationalisme verslaan

Anatole Kaletsky meent dat het nationalisme in de hedendaagse politiek het op den duur zal verliezen van ‘economisch realisme’

Nationalisme will go bankrupt schrijft hij op Social Europe

 

Almost wherever we look – at the United States or Italy or Germany or Britain, not to mention China, Russia, and India – an upsurge of national feeling has become the main driving force of political events.

What, then, explains the sudden dominance of nationalism? There is not much positively patriotic about the new nationalism in Italy, Britain, or even the US. Instead, the upsurge of national feeling seems largely a xenophobic phenomenon, as famously defined by the Czech-American sociologist Karl Deutsch: “A nation is a group of people linked together by a common error about their ancestry and a common dislike of their neighbours.” Hard times – low wages, inequality, regional deprivation, and post-crisis austerity – provoke a hunt for scapegoats, and foreigners are always a tempting target.

Maar volgens Kaletsky is the xenophobic effort to blame economic hardship on foreigners doomed to failure.

In the months or years ahead, voters in the US and Italy will learn the same lesson. There, too, scapegoating foreign influences, whether through trade or immigration, will do nothing to lift living standards or address the sources of political discontent.

Over de naam “Macedonië”

Indrukwekkend weer om te zien. Twee landen dreigen een langjarig, slepend en zinloos conflict tussen hen op te lossen… en extreem-nationalisten springen in de houding om dit te voorkomen. Er zou eens wederzijds begrip en goede wil van kunnen komen!

The front-runner in the anti-compromise camp in Macedonia is Macedonian Human Rights Movement International, MHRMI, which is based in Canada.

In Greece, the Greek Federation of Cultural Associations of Macedonians, and some other diaspora movements, have announced protests and launched a petition against any UN-sponsored compromise name that would include the term “Macedonia”.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: FaceMePLS (cc)

Tien oplossingen voor wat?

ANALYSE - Immigratie en de Nederlandse identiteit, dat zou het thema zijn van de bijeenkomst van De Nederlandse Leeuw, afgelopen vrijdag in de Broodfabriek in Rijswijk. En iedereen was welkom.

Maar ergens onderweg moet er iets mis zijn gegaan. Niet alleen haakten veel ‘linkse’ spraakmakers af; en allerlei politici ook, inclusief, op het laatste moment, Thierry Baudet.

Afgelopen weekend presenteerde de organisatie ook nog ‘De 10 oplossingen voor de multiculturele samenleving’. De Nederlandse identiteit had blijkbaar plaatsgemaakt voor: de multiculturele samenleving. Een begrip dat ter rechterzijde al decennialang angst en walging oproept.

Het multiculturele drama, volgens Paul Scheffer (alweer 17 jaar geleden). Het project dat in Duitsland zeven jaar geleden gescheitert (mislukt) werd verklaard. Is dat dan nog te redden? Voor welk probleem zijn nu nog ‘oplossingen’ te bedenken? En: was dat écht de bedoeling van de discussie in Rijswijk?

Maar goed, laten we ze eens langslopen.

1) Stop met het gebruik van ons leefniveau als maatstaf voor de rest van de wereld

De organisatie heeft haar best gedaan om de ‘oplossingen’ abstract te formuleren. Woorden als ‘buitenlander’ en ‘islam’ komen in de oplossingen niet voor. (Moskee wel, maar heel braaf samen met kerk.) Het gevolg van deze ‘abstrahering’ is natuurlijk wel dat er verwarring kan ontstaan over wat er nu precies wordt bedoeld.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Volgende