Kunst op Zondag | In werkelijkheid

Kunst moet je in werkelijkheid aanschouwen. En dat doen lezers van Kunst op Zondag natuurlijk ook. “… te zien waren enkele kunstenaars bekend van sargasso”, reageerde een trouwe lezer. “Toevallig vanmiddag in Zwolle ook werk van Quinn gezien”, reageerde een ander. Ik herinner me ook een reaguurder die over Sargasso’s Kunst op Zondag schreef: “Verder blijft de zintuiglijke ervaring wezenlijk voor alle kunst, dus op deze manier kan ik er persoonlijk niet zoveel mee”. Welnu, om u de gelegenheid te bieden deze virtuele galerie te verlaten en kunst in werkelijkheid te gaan zien, presenteren we vandaag een aantal lopende en komende exposities met werk van kunstenaars die ook in Kunst op Zondag aan bod kwamen. Pak uw agenda er bij en noteer: In Drawing Centre Diepenheim (Overijssel) loopt van 31 maart tot 31 mei de tentoonstelling “Waar de hand zingt”. Thema: “de noodzaak onszelf te verbinden met de wereld en er tevens weer, door het maken van beeldende kunst, afstand van te nemen”. Met onder andere Gijs Assmann, Margriet Luyten en Florette Dijkstra.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 23-09-2022
Foto: copyright ok. Gecheckt 01-03-2022

Kunst op Zondag | Erfgoed geveild

Wij hebben recht op ons openbaar kunstbezit. Zo eindigde Kunst op Zondag vorige week in het artikel over plannen van minister Bussemaker betreffende het beheer van het cultureel erfgoed.

Grofweg gezegd komen die plannen er op neer dat kunstwerken van nationaal belang behouden moeten blijven en dat musea meer ruimte krijgen “minder belangrijke stukken” te verkopen. We lanceerden de stelling dat die kunst eerst aan het publiek aangeboden zou moeten worden.

Volgens de nu geldende spelregels komt het publiek pas als laatste aan bod. Afgelopen week kwam een voorbeeld van de huidige praktijk in het nieuws. De provincie Utrecht schoont haar collectie op.

De Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (RCE) helpt een handje door via de herplaatsingsdatabase de  173 beschikbare stukken tentoon te stellen. Blijkbaar hebben musea of andere collectiehoudende instellingen weinig  belangstelling getoond, want 30 juni zal een deel van de werken beschikbaar komen voor het publiek via een online veiling.

Museumveiling.nl is één van de online veilingen die Veilet BV uit Nijmegen via Veilingen van Kunst organiseert. Op 23 juni zal op museumveiling.nl een preview te zien zijn van werken uit de collectie van de provincie Utrecht.
De provincie had natuurlijk meteen de kunst op de publieksveiling kunnen gooien. Zoals eerder de gemeenten Nijmegen (in 2011) en Velsen (in 2012) deden. De burgers van die gemeenten konden via een besloten veiling bieden op kunst waar de gemeenten van af wilden.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: copyright ok. Gecheckt 04-10-2022

Kunst op Zondag – Azijn

Filmpje bij het artikel Voedselbank Cultuur in Kunst op Zondag van 2 juni 2013.

Citaat uit dat artikel:
In dat kader trekken we een blik open uit de oude doos. Uit de dagen dat Orkater nog Hauser Orkater heette, een fraai stukje isolement: “Alles smaakt naar azijn / Leven bezorgt mij pijn / Ik tors de twijfel / Ik wil gelukkig zijn”.
Willen de overige musea daar gauw wat aan doen, a.u.b.?

Kunst op Zondag | Outlet

Musea krijgen meer ruimte om delen van hun collectie in de uitverkoop te gooien. Een museum als outlet van kunst?

Outlets zijn winkels die  aan uitverkoop in het groot doen. Ze slijten behoorlijke hoeveelheden restpartijen, soms ook van zeer gerenommeerde merken. Musea krijgen de kans hun B-garnituur in de ramsj te gooien. De opbrengst moet ten goede komen aan het behoud van erfgoed van nationaal belang. 

Zo kun je de brief van minister Bussemaker lezen, die zij deze week naar de Tweede Kamer stuurde. Ze wil een erfgoedwet opstellen, waarin de bescherming van collecties van nationaal belang mede gefinancierd worden door het musea makkelijker te maken om minder belangrijke stukken af te stoten.

Gemiste kans. Want reken maar dat als het Rijksmuseum de Nachtwacht op de markt mag gooien, op het  museum fiks meer bezuinigd kan worden. Maar dat doekje zal wel op de lijst van nationaal belang staan.
Het is nog maar de vraag of het Rijksmuseum iets te verpatsen heeft. Je mag er immers vanuit gaan dat in een Rijksmuseum alleen maar spulletjes van nationaal belang staan. Zo niet, dan is het museum de naam niet waard.

Minister Bussemaker volgt de adviezen die de commissie Asscher-Vonk en de Raad voor Cultuur (beiden in pdf)  hebben opgesteld.  Beide adviezen gaan over een nieuw museumbestel. Musea moeten nog meer bezoekers trekken, zelf nog meer inkomsten genereren en meer met hun collecties doen.

Kunst op Zondag | Voedselbank Cultuur

Kunst in tijden van crisis: drie musea hebben zich aangesloten bij Voedselbank Cultuur. Wat begon als een initiatief om lege theaterstoelen aan voedselbankklanten te slijten, krijgt nu dus uitbreiding met musea.

Voedselbank Cultuur is een initiatief van theatergezelschap Orkater. Aanvankelijk was de bedoeling dat cliënten van de Voedselbank bij theaters terecht konden voor de onverkochte plaatsen. Maar, zo liet Orkater-directeur Marc van Warmerdam, weten: “Het zou natuurlijk nog mooier zijn als ook concertzalen, poppodia, bioscopen en musea zich aansluiten”.

Filmmusuem EYE was de eerste. Ik kan me voorstellen dat de overige musea aarzelen. Je ziet het al voor je: hongerend Nederland, kwijlend voor stillevens met allerlei heerlijke versnaperingen. Niet zo gek dat museum Boijmans nog niet in het rijtje staat. Dat museum heeft na de pindkaasvloer van Wim T. Schippers misschien nog meer eetbare plannen en zijn wellicht bang dat Neerlands hongerigen de boel opvreten.

Overigens is na de expositie van de vloer ruim vierhonderd kilo niet gebruikte pindakaas aan de Voedselbank en de Pauluskerk in Rotterdam gegeven. Boijmansdirecteur Sjarel Ex liet na het ruimen van de smeerboel in dagblad Trouw weten dat er ook drie emmers achterbleven om later “soep te koken voor behoeftige kunstenaars, die in dit naargeestige Nederlandse klimaat zo langzamerhand omkomen van de honger”.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: copyright ok. Gecheckt 27-09-2022

Kunst op Zondag | Natuurhistorische Musea

Uw vaste Kunst op Zondag redacteur neemt twee weken rust en heeft een aantal mensen uitgenodigd gastbijdragen te leveren. Vandaag een bijdrage van één van onze vaste lezers en reacteurs, Frankw. Hij gaf eerder een mooie tip aan Kunst op Zondag, naar aanleiding van een artikel over bijzondere musea. Frank heeft vorig jaar een museum bezocht die zijn beroepsmatige én kunstzinnige interesse combineerde. Hier de gastbijdrage van Frankw.

Cognitieve Dissonantie: kunst in Natuurhistorische Musea

Bovenop een rots torent trots het ruim honderd jaar oude witte paleis boven de Middelandse Zee uit. Het Institute Océanographique in Montecarlo. Het Museum werd na 11 jaar bouwen in 1910 ingewijd door Prins Albert I. De prinselijke familie drukte met het instituut haar maritieme interesses en  aspiraties uit.
2012ladoucefrancemonaco foto Frankw

Er zijn dan ook tal van oude voorwerpen en fotos te vinden van mariene onderzoeksexpedities. Het belangrijkste onderzoeksschip van het instituut was de Pourquoy Pas IV, die twee expedities naar Antarctica en verschillende expedities naar Groenland en de Arctische gebieden voer. Tijdens expedities werd onderzoek gedaan en verzameld: zeeleven, etnografica en fossielen. Van 1957 tot 1988 was Jacques Cousteau de directeur.

Het museum ademt tot in de bizarste details de liefde voor de maritieme levenswereld van honderd jaar terug. Bronzen lampfittingen in de vorm van zeesterren, schitterende glazen kroonluchters in de vorm van radiolarien en kwallen, spotjes in de vorm van poliepen en modellen van reusachtige inktvissen en octopussen geven het gebouw een eigen sfeer, die het midden houdt tussen bewondering, verbazing en frivoliteit.

Foto: copyright ok. Gecheckt 24-11-2022

Kunst op Zondag | Nederland versus de wereld

Als kunst een grensverleggend of grensverkennend medium is, dan is  kunst per definitie internationaal. Toch een klein onderzoek: besteden Kunst op Zondag en onze musea wel genoeg aandacht aan Nederlandse kunstenaars?

Kunst is niet een wedstrijdje Nederland – buitenland. Toch vroeg ik mij af of er in Kunst op Zondag (KOZ) niet te weinig aandacht aan Nederlandse kunstenaars wordt besteed. Sterker nog, ik had een vermoeden dat KOZ niet veel anders te werk ging dan musea. Een vermoeden of een onderbuikgevoel?

Tijdens de research voor KOZ drongen zich regelmatig drie gedachten op:
A – Musea scoren vooral met wereldberoemde kunstenaars en die komen meestal uit het buitenland.
B – In buitenlandse musea komen maar weinig Nederlandse kunstenaars aan bod, vergeleken met het aantal buitenlandse kunstenaars dat in Nederlandse musea aan bod komt.
C- Kunst van buitenlandse kunstenaars is vaker boeiender dan Nederlandse kunst.

Het wordt tijd dat eens uit te zoeken.

Het aanbod

Om een idee te krijgen van vermoeden A heb ik de laatste 29 afleveringen van KOZ eens nagekeken en vergeleken met 29 exposities die nu nog lopen in diverse musea. Daarbij is alleen gekeken naar nog levende kunstenaars.
In KOZ komen de Nederlanders er bekaaid af. Slechts 84 Nederlandse kunstenaars, naast 153 buitenlandse kunstenaars.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: copyright ok. Gecheckt 28-09-2022

Musea op straat

Tijdens de grote vakantie bezocht ik Museum Freriks in Winterswijk. Dit streekmuseum heeft een aansprekende collectie met veel aandacht voor het textielverleden van de regio. Eén van de tentoonstellingsruimtes is gewijd aan Piet Mondriaan die zijn jeugd doorbracht in Winterswijk. Het museum is gehuisvest in een mooie herenboerderij omringd door een prachtige heemtuin. Naast het museum bevindt zich een flinke kinderboerderij. Naar dit museum kun je met het hele gezin.

Aan het einde van mijn bezoek raakte ik in het museumwinkeltje aan de praat met de dienstdoende vrijwilligster. Ik prees het museum, maar zij had slecht nieuws. Had ik dan niet gehoord dat dit heerlijke museum over enkele maanden de deuren moet sluiten? Ze vertelde dat de gemeente de grote boerderij niet langer aan het streekmuseum wil verhuren. De villa gaat in de verkoop, het museum moet eruit.

Enkele weken geleden hoorde ik bijna hetzelfde verhaal in Rotterdam. Ik was te gast bij het Nationaal Onderwijsmuseum. Ook daar moeten ze op 1 januari de deuren sluiten. De gemeente wil het monumentale gebouw (de voormalige Gemeentebibliotheek) uit 1918 niet langer aan het museum verhuren. Binnenkort worden alle spullen ingepakt om ruimte te maken voor het Erasmus University College. Het frappante is dat Erasmus Universiteit tegen de sluiting van het Nationaal Onderwijs Museum is. Het museum wordt goed bezocht, meer dan 40.0000 bezoekers per jaar en is een ‘must’ voor iedereen die in het onderwijs werkt.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige