"....that we’re literally maybe days away from a complete meltdown of our financial system, with all the implications here at home and globally." Donderdagavond laat werden congresleden in een besloten sessie ingelicht over de ontwikkelingen in de kredietcrisis door Ben Bernanke (FED) en Henry Paulson (minister van financiën). Naast dat de congresleden heftig ontdaan waren over de ernst van de situatie ("When you listened to him describe it you gulped") moest er ook gelijk gestart worden met een "reddingsoperatie". Die komt er op neer dat de overheid ergens in de orde grote van $1 biljoen beschikbaar moet stellen om slechte leningen e.d. af te kopen. Samen met de $900 miljard die tot nu toe reeds in reddingsoperatie is gestopt, loopt de omvang al snel naar de $2 biljoen. Vrij vertaald is daarmee de groei van het Amerikaanse BNP van de afgelopen 5 jaar verdampt. En het is maar de vraag of het daarbij blijft. Eén ding is zeker, u maakt live een historische periode mee gelijk aan de de krach van 1929. Kunt u later uw kleinkinderen over verhalen. Polletje na de streep.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Dit is een gastbijdrage van Ingo Piepers. Hij is militair deskundige en heeft de wetmatige onvermijdelijkheid van het ontstaan van (grote) oorlogen bestudeerd. Met enige regelmaat laat hij op Sargasso zijn licht schijnen op internationale militaire conflicten en/of ontwikkelingen.
— Update: Ingo is inmiddels associated blogger. Daarom staat dit stuk nu onder zijn eigen naam —
Ik werd vandaag ‘getroffen’ door een foto van de secretaris-generaal van de NAVO – onze eigen Jaap – op bezoek in Georgië. Handen in de zak, grimmig en vastberaden kijkend. Hij deed mij aan Rumsfeld denken. En dat is geen compliment. Zo ken ik hem namelijk niet. Voor alle duidelijkheid: ik ken hem ook niet, maar tot op heden maakte hij op mij een andere indruk, dat is wat ik bedoel.
Deze foto riep bij mij de vraag op in hoeverre je als – bijvoorbeeld – secretaris-generaal van de NAVO nog in staat bent om onafhankelijk te denken en te handelen. Kan dat nog wel? Of wordt denken en handelen dan bepaald door de funtie die moet worden vervuld. Met andere woorden door de organisatiebelangen die moeten worden nagestreefd. De vraag stellen is – zeker in het geval van Jaap – ook de vraag beantwoorden. Ik denk (volgens mij onafhankelijk) dat de denkruimte van Jaap (en niet zo zeer van de secrtetaris-generaal van de NAVO, want die staat vast) wordt beperkt door de rol die hij geacht wordt te vervullen (leiders – in tegenstelling tot managers – willen daar nog wel eens van afwijken).
En dat is verontrustend, want dat betekent niet veel goeds. De NAVO is een belangrijke aanjager geworden van een nogal verontrustende grootmachtdynamiek die in toenemende mate de kop op steekt. De NAVO – bij monde van de Hoop Scheffer – doet namelijk nogal krasse uitspraken.
Uitspraken die te vaak niet getuigen van logisch denkwerk. Op deze krasse uitspraken kan niet meer worden teruggekomen zonder gezichtsverlies voor de NAVO. Dus dat zal dan ook niet gebeuren. Rusland zal zich echter niet laten kennen, etc etc.
Opvallend – maar niet verrassend zoals ik zal uitleggen – is ook dat recentelijk allerlei nieuwe allianties en verdragen worden afgesloten:
uitbreiding van de NAVO, een raketakkoord met Polen, buiten de NAVO om, met Tjechie, etc.
In de Correlates of War (COW) database staat een overzicht van afgesloten en beëindigde verdragen vanaf het begin van de negentiende eeuw. Ik heb deze – wat ik noem – alliantiedynamiek nader onderzocht. In onderstaand overzicht heb ik de som van het aantal gevormde en beëindigde allianties weergegeven (op basis van het voortschrijdende gemiddelde over telkens vijf jaar).
Tijdelijk verkrijgbaar bij Sargasso: de Zomerquote. Spitsvondige citaten uit de boeken die de redactie leest in de zomermaanden. Minder actualiteitshijgerig dan de gewone Quote du Jour maar juist meer contemplatief, tijdloos en bovenal mijmerig! Mijn zomerboeken zijn echter een weinig mijmerig. Ik schep er genoegen in om aan de rand van het zwembad tussen de zorgeloze Carrie Slee en Heleen van Royen lezers keiharde geopolitieke economie boeken te lezen, voor zover een jonge vader überhaupt nog aan lezen toekomt, onderstaand citaat las ik in ieder geval wel:
“Alas, the commitment to slow the loss of biodiversity by 2010 must be regarded as the best-kept secret of the planet. The goal was set to at least modest fanfare but has now disappeared from the world’s radar screen entirely. The goal has been eclipsed by war, short-term crises, and pervasive neglect, and also by a blindingly misguided debate over the CBD itself.. ..But most important by far, the United States signed but never ratified the treaty – ratification was defeated in the Senate in 1994 by a coalition of farm and ranch groups who defended their grazing rights over conservation of the planet’s biodiversity”.
Common Wealth – Jeffrey D. Sachs blz. 144/145.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
[poll=209]
Vanzelfsprekend is er positief gereageerd op het initiatief van de Braziliaanse president Lula om een fonds in te stellen voor de bescherming van het Amazone-woud (BBC). Het afremmen van de ontbossing in de Amazone moet helpen tegen klimaatverandering. De Braziliaanse overheid hoopt het eerste jaar één miljard dollar in te zamelen, Noorwegen stort al 100 miljoen dollar. Uiteindelijk moet het fonds in 2021 21 miljard dollar bevatten. Greenpeace is verheugd omdat Brazilië hiermee eindelijk de relatie tussen bosbehoud en klimaatverandering erkent.
Maar agro-grootmacht Brazilië lijkt met dit initiatief internationale processen op het gebied van het voorkomen van ontbossing te negeren. Wat Brazilië nu op eigen houtje doet wil een coalitie van regenwoudlanden al veel langer, maar dan alleen op een mondiaal niveau geregeld binnen de VN. Zij willen een systeem van verhandelbare CO2-credits waarbij de geïndustrialiseerde landen de armere regenwoudlanden gaan betalen voor het laten staan van het bos. Vorige week heeft de Wereldbank in dit kader 14 landen geselecteerd voor pilot projecten op dit zogenaamde REDD-mechanisme.
Met nog een slag om de arm (omdat ik op deze plaats-tijd nog niet over alle informatie beschik) kan men concluderen dat Brazilië zich in deze kwestie als een typische grootmacht ala Verenigde Staten, Rusland of China gedraagt. Onder het voorwendsel van een overdreven zorg om buitenlandse inmenging onttrekt het land zich aan internationale samenwerking en creëert haar eigen stokpaardje. Het is voor het Amazone-woud te hopen dat ze ondanks de mooie Braziliaanse woorden toch niet alsnog wordt verzaagd tot duizenden stokpaardjes…
Et viola, het resultaat van de Firefox 3 download campagne tot nu toe. De internationale FF3 Download Dag leverde een nieuw Guinness wereldrecord op: nog nooit werd er binnen 24 uur zo vaak een software programma gedownload. Meer dan 8 miljoen om min of meer precies te zijn. Maar het downloaden gaat door en is hierrrr te volgen. Het interactieve wereldkaartje levert per land absolute getallen op. Maar hoe verhoudt zich dat ten opzichte van het totale aantal inwoners?
Wat vluchtige ‘burgeronderzoeksjournalistiek’ levert de volgende getallen op: Verenigde Staten (2,5%), Nederland (2,7%), Frankrijk (1,5%), Zweden (2,7%), Japan (1,1%), De opkomende markten: Rusland (0,2%), Brazilië (0,3%), China (0,05%), India (0,04%). Landen met ongeveer 65 miljoen inwoners: Thailand (0,25%), Iran (0,8%) en Congo (0,0%). Europees kampioen: Litouwen (12%). En tot slot ‘absolute getallen die tot de verbeelding spreken’: Suriname (679), Groenland (482), Tonga (111), Somalië (60), Tsjaad (34), Guinee-Bissau (19), Noord-Korea (0), Westelijke Sahara (0), Spitsbergen (0).
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.