De criminaliteit in Nederland is weer terug op het niveau van 1998. Of anders gezegd, de misdaadcijfers zijn fors omlaag gegaan. Of nog weer anders gezegd, de criminaliteit daalt niet meer. Allemaal waar als je de laatste cijfers over criminaliteit gelooft die het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) afgelopen maandag publiceerde. Bij deze cijfers gaat het om het aantal geregistreerde misdrijven, variërend van verkeersmisdrijven, vernielingen en geweld. Is er reden voor optimisme? Of je blij moet zijn met de gepubliceerde cijfers hangt van een aantal zaken af: bijvoorbeeld waar je je bevindt of welke misdrijven je erger vindt.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Onlangs lanceerde het wetenschappelijk bureau van de VVD, de Teldersstichting, het plan om ook in Nederland zogenaamde drieslagwetgeving in te voeren: na drie veroordelingen zou een misdadiger automatisch een veel hogere straf moeten krijgen. Het voorstel kreeg meteen flinke kritiek te verduren, onder andere omdat het buitengewoon slordig geformuleerd was. Maar de hamvraag – “Werkt het?” – bleef openstaan.
Laat dat in Californië, waar ze zulk soort wetgeving hebben, nou net onderzocht zijn. Het online magazine Slate analyseerde het rapport. De conclusie? Ja, het werkt, maar…
De wet, die een straf van 25 jaar verplicht stelt bij een derde veroordeling, verlaagde de recidieve na één misdaad met 14% en na twee met 28%. Indrukwekkende cijfers, waarbij wel moet worden opgemerkt dat het bekende waterbedeffect optrad: misdadigers met twee veroordelingen gingen deels naar een andere staat om hun criminele carrière voor te zetten.
Het grootste onverwachte effect blijkt echter te zijn dat de misdadigers met twee veroordelingen die besluiten door te gaan, veel gewelddadiger worden. Als je toch 25 jaar de bak in gaat, dan maar voor iets wat het waard is. En je bent ook bereid meer geweld te gebruiken als je gepakt dreigt te worden als je het risico loopt een dergelijk lange straf. Misdadigers die op twee slag staan blijken dan ook 20% gewelddadiger dan andere misdadigers.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
“We waren de tijd uit het oog verloren […] Toen we de kinderen wilden roepen, bleken er twee vermist. Ik heb overal gezocht, gezocht, gezocht,…Tevergeefs”
Alweer een krijs door de nacht van een moederdier wat haar jong(en) niet terugvindt. Het is onvoorstelbaar wat er dan door je heen moet gaan, maar iemand die zijn peuter 2 minuten onverwacht uit het oog verloren is, die kent een druppel van een zee.
De vermoedelijke dader, Ait Out, lijkt nog het meest qua uiterlijk op de kinderkiller die wij in ons repetielenbrein visualiseren, maar dit proces heeft een naargeestig kantje. In Luik, de ‘vurige stede’, de armoe en de zang, het bier verschraald of vers, zijn de twee kinderen van 7 en 10 om 2 uur ’s nachts geroofd, verkracht en omgebracht.
Gaat u mee aan het volksgerecht en is het van “hoe erg het ook is voor de moeder maar ze is wel medeverantwoordelijk”, of weet u gewoon dat zulke dingen gebeuren, en heerst de wet van het (afgrijselijke) ongeluk.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Ik twijfel er geen moment aan dat u goede, hardwerkende mensen bent, die dit gedaan hebben om uw families te helpen. Helaas voor u handelde u daarmee in strijd met de federale wetten.
De federale rechter Mark W. Bennett, tegen illegale immigranten die hij tot 5 maanden gevangenisstraf veroordeelde in Iowa.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
