Inleveren dat DNA!

Gisteren ontsnapte een zeer cynisch lachje aan mijn mond. Een mond die binnenkort stevig misbruikt wordt zonder dat ik daar iets aan mag doen, maar daarover later meer. Het cynische lachje kwam op na het lezen van deze zin in een stukje over privacy in het NRC Handelsblad: "Politici blijven hun aandacht richten op privacyschendingen door de overheid." Kennelijk leef ik in een ander universum dan de schrijvers van het stuk. De laatste jaren heb ik niets anders kunnen constateren dan dat het juist de politici zijn die zorgen voor steeds verder gaande privacyschendingen door de overheid. En dat werd deze week maar weer eens bevestigd. In een commissievergadering van de Tweede Kamer afgelopen dinsdag riepen het CDA en de VVD op om toch vooral van alle buurtbewoners het DNA af te nemen als er in de buurt een ernstig misdrijf heeft plaatsgevonden. Met de voorspelbare steun van de kleine christelijke partijen, PVV en groep Verdonk, heb je zo een nieuwe wet.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Misdaadcijfers, (geen) reden voor optimisme

Police line... (Foto: Flickr/Roby72)

De criminaliteit in Nederland is weer terug op het niveau van 1998. Of anders gezegd, de misdaadcijfers zijn fors omlaag gegaan. Of nog weer anders gezegd, de criminaliteit daalt niet meer. Allemaal waar als je de laatste cijfers over criminaliteit gelooft die het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) afgelopen maandag publiceerde.

Bij deze cijfers gaat het om het aantal geregistreerde misdrijven, variërend van verkeersmisdrijven, vernielingen en geweld. Is er reden voor optimisme? Of je blij moet zijn met de gepubliceerde cijfers hangt van een aantal zaken af: bijvoorbeeld waar je je bevindt of welke misdrijven je erger vindt.

Relatief
Veel voorkomende soorten misdrijven zoals verkeersmisdrijven, vernieling en geweld namen de afgelopen vijf jaar toe, meldt het CBS. Tussen 2002 en 2007 namen zij met respectievelijk 11, 13 en 18 procent toe. Ondanks deze stijgingen nam het aantal misdrijven af. Hoe dat kan? Het grootste aandeel in de totale criminaliteit wordt bepaald door diefstal. Meer dan de helft van de misdrijven behoort tot deze categorie. En laat deze nu net spectaculair gedaald zijn in vijf jaar tijd met maar liefst 28 procent. Ook neemt het aantal seksuele misdrijven af, maar misdrijven tegen het leven blijven weer stabiel.

Naast dat de publicatie van het CBS laat zien hoe subjectief je de misdaadcijfers kunt waarderen afhankelijk van het soort criminaliteit (is diefstal erger dan een verkeersmisdrijf?), maken ze nog iets anders duidelijk: het maakt nogal een verschil waar je woont. Bijna de helft van alle geregistreerde misdrijven vindt plaats in de 25 grootste gemeenten in Nederland. Je kunt hierbij tegelijkertijd concluderen dat de criminaliteit in grote steden is gedaald, de daling van de criminaliteit in het algemeen is gestagneerd en de misdaad al 2 jaar op hetzelfde niveau blijft.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Drieslagwetgeving: het werkt, maar…

Striiiike! (Bron: Flickr/wolfheadfilms)

Onlangs lanceerde het wetenschappelijk bureau van de VVD, de Teldersstichting, het plan om ook in Nederland zogenaamde drieslagwetgeving in te voeren: na drie veroordelingen zou een misdadiger automatisch een veel hogere straf moeten krijgen. Het voorstel kreeg meteen flinke kritiek te verduren, onder andere omdat het buitengewoon slordig geformuleerd was. Maar de hamvraag – “Werkt het?” – bleef openstaan.

Laat dat in Californië, waar ze zulk soort wetgeving hebben, nou net onderzocht zijn. Het online magazine Slate analyseerde het rapport. De conclusie? Ja, het werkt, maar…

De wet, die een straf van 25 jaar verplicht stelt bij een derde veroordeling, verlaagde de recidieve na één misdaad met 14% en na twee met 28%. Indrukwekkende cijfers, waarbij wel moet worden opgemerkt dat het bekende waterbedeffect optrad: misdadigers met twee veroordelingen gingen deels naar een andere staat om hun criminele carrière voor te zetten.

Het grootste onverwachte effect blijkt echter te zijn dat de misdadigers met twee veroordelingen die besluiten door te gaan, veel gewelddadiger worden. Als je toch 25 jaar de bak in gaat, dan maar voor iets wat het waard is. En je bent ook bereid meer geweld te gebruiken als je gepakt dreigt te worden als je het risico loopt een dergelijk lange straf. Misdadigers die op twee slag staan blijken dan ook 20% gewelddadiger dan andere misdadigers.

Quote du Jour – tevergeefs

“We waren de tijd uit het oog verloren […] Toen we de kinderen wilden roepen, bleken er twee vermist. Ik heb overal gezocht, gezocht, gezocht,…Tevergeefs”

Alweer een krijs door de nacht van een moederdier wat haar jong(en) niet terugvindt. Het is onvoorstelbaar wat er dan door je heen moet gaan, maar iemand die zijn peuter 2 minuten onverwacht uit het oog verloren is, die kent een druppel van een zee.
De vermoedelijke dader, Ait Out, lijkt nog het meest qua uiterlijk op de kinderkiller die wij in ons repetielenbrein visualiseren, maar dit proces heeft een naargeestig kantje. In Luik, de ‘vurige stede’, de armoe en de zang, het bier verschraald of vers, zijn de twee kinderen van 7 en 10 om 2 uur ’s nachts geroofd, verkracht en omgebracht.
Gaat u mee aan het volksgerecht en is het van “hoe erg het ook is voor de moeder maar ze is wel medeverantwoordelijk”, of weet u gewoon dat zulke dingen gebeuren, en heerst de wet van het (afgrijselijke) ongeluk.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige