Naarmate er meer bekend wordt rondom de veroordeling van de Egyptische blogger Kareem wordt het totaalplaatje steeds smeriger. De website Free Kareem voegde enkele dagen geleden nieuw beeldmateriaal en uitleg toe waaruit blijkt dat zelfs de vader van Kareem zijn eigen zoon laat vallen. Terwijl enkele reaguurders hier riepen dat deze veroordeling een 'carrieresprong' voor Kareem zou inhouden en anderen de digitale onverlaat Jeroen de K. ter sprake brachten is de werkelijke situatie van Kareem velen malen zorgelijker. Het is zeer waarschijnlijk dat Kareem momenteel wordt mishandeld. Toen Kareem de rechtszaal verliet waren er rode plekken van klappen in zijn gezicht te zien en zelfs onder het oog van de camera werd hij in de politiebus geslagen. Dan kan je nagaan hoe het er aan toegaat als er geen pers bij is. Hoe men in Egyptische cellen omgaat met gevangenen is o.a. te zien in dit Channel 4 item.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Het is bijna zover, de droom van Amerikaanse Vice-President Dick Cheney’s lijkt uit te komen. De Irakese oliewet die goedgekeurd is door het kabinet treedt naar verwachting nog deze maand in werking wanneer het Irakese parlement haar goedkeuring geeft. Cheney had het in 1999 al over de zwarte oliebergen in het Midden-Oosten, toen nog als CEO van olieservicemaatschappij Halliburton. De onder sterke invloed van de Amerikanen opgestelde oliewet voorziet in de privatisatie van de oliereserves van Irak. Buitenlandse maatschappijen krijgen in de wet toegang om aardolievelden te ontwikkelen én te produceren via zogeheten production sharing agreements met de staat die maximaal 20 jaar duren. Die contracten worden opgesteld en ondertekend op regionaal niveau door de lokale regering of het olieministerie of de Nationale Irakese aardoliemaatschappij die in het leven geroepen wordt door de wet. Het contract kan nog worden ingetrokken als een speciale federale olie & gasraad bezwaren heeft. In deze raad zouden naast de relevante ministers en regionale machtshebbers ook de betrokken aardoliemaatschappijen zitten.
Het overgrote gedeelte van de bevolking weet weinig over de wet, want zij werd lange tijd geheim gehouden. Irakese bloggers vinden dat de olierijkdommen worden weggeven. In de buurlanden in het Midden-Oosten zijn de aardoliebronnen immers in eigen beheer onder de vlag van de nationale aardoliemaatschappijen. Daar komen buitenlandse maatschappijen vrijwel alleen binnen voor service-contracten voor een bepaalde klus zoals het aanleggen van een pijpleiding, mooi geen production sharing agreements. Nu de aardolie op papier bereikbaar wordt voor het buitenland, is er nog wel één klein probleempje, de stabiliteit van het land. De Irakese productie kende in januari weer een nieuw dieptepunt van 1.66 miljoen vaten per dag (1 vat = 159 liter) wegens toenemend geweld. Voor de invasie in 2003 lag de productie op 2.6 miljoen vaten per dag. Het geweld gaat waarschijnlijk door totdat het land uiteenvalt in verschillende delen, wat nog een lange tijd kan duren. Uw eigen overheid bekijkt het van de naïeve dromerige kant, Balkenende I+II+III, het Milieu-en natuur planbureau, Centraal Plan Bureau en diverse andere planningsinstituten baseren hun olieprijsvoorspellingen op die van het Internationaal Energie Agentschap. In 2005 produceerde dit instituut in een detailstudie voor Irak het “hoezo oorlog?” of “rooskleurig papier” scenario:
Op zoek naar zichtbare uitputtingsverschijnselen van het grootste olieveld ter wereld, Ghawar, in Saoedi-Arabië kwam ik met mijn satelliet-telescoop ineens in een bijzonder stukje woestijn. Beter gezegd, bij een bijzondere onderbreking van de woestijn. Er ligt daar een stuk asfaltweg in een rechte lijn, zonder enige aansluiting.
Nou is het niet ongebruikelijk dat petro-dollars in vreemde infrastructuurprojecten gepompt wordt waar men even later ineens geen heil meer in ziet.
Maar deze is toch wel opvallend omdat het stuk weg aan beide zijden nergens op lijkt aan te sluiten.
Toch lijkt het ten noord-oosten een vervolg te krijgen. Nieuwsgierig volg ik de weg. Tot ik bij een wegversperring en hekken kom:
En dan stopt het bij een raadselachtige constructie:
Heeft u enig idee wat ze daar in de woestijn verborgen houden?
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
“Het nucleaire programma van Iran is een trein zonder achteruitversnelling en remmen en zal dus hoe dan ook worden voortgezet.”
De quote, die door verschillende Nederlandse media wordt aangehaald, komt uit de mond van de Iraanse president Mahmoud Ahmadinejad. Hij zou de uitspraak vandaag gedaan hebben op de Iraanse radio.
Maar is de quote wel juist? CBSNews noteerde de volgende uitspraak tijdens dezelfde toespraak: “The train of Iranian nation is without brakes and rear gear. We dismantled the rear gear and brakes of the train and threw them away sometime ago.”
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.