In deze serie kijken we naar aanleiding van het advies van de commissie-Brinkman hoe kranten zouden kunnen overleven. Gisteren presenteerde ik al de ideeën van Christensen en Bhide over respectievelijk radicale innovatie en ondernemerschap. Vandaag maken we een begin met het bekijken wat er gebeurde toen de kranten daadwerkelijk met een radicale innovatie geconfronteerd werden. De introductie van gratis krant Metro zo'n tien jaar geleden was in de terminologie van Christensen een klassieke radicale innovatie in krantenland. Metro besefte dat het lezen van de krant in de spits een totaal andere manier van de krant lezen was dan thuis achter de koffie en dat veel mensen die nu geen krant kochten best nieuws wilden lezen, maar daarbij geen behoefte hadden aan diepe achtergrondartikelen. Zij kwamen daarom met een krant met alleen de grote hoofdlijnen van het nieuws en bespaarden daarmee fors op redactionele kosten. Gewoon ANP was voor de meeste lezers goed genoeg. Metro deelde de krant uit in het OV en bespaarde daarmee op distributie, een van de grootste kostenposten. Door de krant ook nog gratis te maken groeide het bereik gigantisch, waarmee hun advertentie-inkomsten toenamen en ze dus toch winst konden maken. Dit was een radicaal ander business model, waarmee Metro vele mensen bereikten die eerst in de spits geen krant lazen. Behalve dat zij nieuwe lezers aantrokken, daalde tegelijkertijd de losse verkoop van bestaande kranten.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Wie zeurt over de vertraging van de Amsterdamse Noord-Zuid lijn moet eens een kijkje gaan nemen in Algiers. In 1983 begon men met de aanleg van de metro in de Algerijnse hoofdstad, verschillende economische crises en een ‘burgeroorlog’ verder zal de metro nu waarschijnlijk na 27 jaar bouwen in 2010 gereed zijn. Dat is altijd nog twee jaar sneller dan de Egyptenaren, die 29 jaar deden over de metro in Caïro. De werkzaamheden aan Noord-Zuid lijn begonnen in 2003, zouden klaar zijn in 2011 maar inmiddels mikt men op 2017. In totaal 14 jaar bouwen, dat is altijd nog 13 jaar sneller dan de Algerijnen! Zie de foto’s en het verhaal.
When it rains, it pours zullen we maar zeggen. Alsof het omvallen van de beurzen nog niet erg genoeg was valt nu ook de eerste gratis dode boom om: DAG is de ongelukkige en morgen verschijnt de laatste papieren versie van het forenzenblaadje. Op het internet maakt de krant een doorstart, maar zonder de “backup” uit het echte leven die bezoekers richting de online versie stuurt is ook de site gedoemd te verpieteren. Nu zal ik persoonlijk geen traan laten om het heengaan van deze krant, hij voegde wat mij betreft niets toe aan het medialandschap. Het vodje was bijkans nog sneller uit dan de gemiddelde Garfield-strip in de Telegraaf.
De directe concurrenten Spits, Metro en De Pers zullen er blij mee zijn. In de DAG stonden namelijk ook advertenties, en deze kunnen nu weer vrolijk door de andere partijen verdeeld worden. Maar ook drie gratis kranten lijkt teveel. Althans, de meeste “kenners” die ik erover spreek zijn het met elkaar eens: in Nederland is maar plaats voor twee gratis kranten. En vooralsnog lijken dat de Metro en Spits te zijn. Twee bijna identieke blaadjes, ware het niet dat de Metro zich lijkt te richten op de net meercellige forens, terwijl de Spits zich concentreert op de eencellige. De Pers zit een paar trapjes boven dit oergeweld, en probeert een hoger niveau te bereiken door meer diepgang en achtergrond. Of dat lukt laat ik aan andermans oordeel over, maar adverteerders lijken vooralsnog niet onder de indruk, en bezorgen de krant een verlies van 60.000 euro per dag.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.