Riffijns Nederlandse organisaties: Rabat schendt mensenrechten in De Rif en zaait verdeeldheid in Nederland

Acht organisaties hebben het kabinet en de Tweede Kamer in een brief gevraagd stelling te nemen tegen mensenrechtenschendingen in Marokko. Daarnaast waarschuwen deze organisaties dat boegbeelden uit de Marokkaans Nederlandse gemeenschap door de Marokkaanse overheid worden gebruikt om het imago van Marokko op te poetsen. Dit leidt tot toenemende spanningen tussen Marokkaanse Nederlanders. Dat schrijven zij in een persbericht dat hieronder wordt weergegeven. "Acht Nederlands-Riffijnse organisaties, te weten Bades Foundation, Stichting Izouran, Comité Mulay Mohand, Stichting Noemidia, Rif Alert, Vereniging Symphony, Vereniging Syphax en Rifproject, hebben vandaag een brief verstuurd naar minster van BuZa Blok en de Buitenland Commissie. In deze brief spreken wij onze afschuw uit over het in het hoger beroep handhaven van de onrechtstatelijke vonnissen voor de Hirak-activisten in Marokko en roepen wij minister Blok en de leden van de Buitenlandcommissie op politiek stelling te nemen in deze voor Nederland en Europa relevante mensenrechten- en veiligheidskwestie.

Foto: Global Panorama (cc)

IND blijft vluchtelingen terugsturen naar landen waar ze gevaar lopen

Nu pas, woensdagochtend, is tot de nationale media doorgedrongen dat zaterdag drie passagiers van een KLM-vlucht naar Nairobi uit het toestel zijn gehaald en gearresteerd, omdat ze protesteerden tegen de uitzetting van een Sudanese asielzoeker naar Sudan.

De drie bleven staan om te verhinderen dat het toestel zou vertrekken. Die methode werd eerder met succes toegepast door een studente in Zweden, die zich verzette tegen de uitzetting van een Somalische naar Somalië. Zíj had succes, maar in Nederland volgen we dit soort humanitaire acties niet na. Wat denken ze wel!

Dus werden de protesterende passagiers uiteindelijk op verzoek van de KLM door de marechaussee uit het vliegtuig verwijderd en meege-nomen. Mensen die de gebeurtenis wilden filmen kregen te horen dat ze beelden moesten verwijderen. Anders zouden ook zij worden opgepakt.

Gemarteld

De uitzetting betrof de 25-jarige Ezzedine Mehimmid uit Darfour. Er werd gevreesd dat hij bij aankomst in Sudan zou worden gearresteerd, mogelijk gemarteld en misschien zelfs gedood, aangezien de oorlog in Darfour eigenlijk nooit is bijgelegd. Amnesty International meldt dat er na zijn aankomst niets meer van hem is vernomen, zodat gevreesd mag worden dat hij inderdaad ergens in een cel zit.

Amnesty meldt ook dat een man die verleden jaar door de altijd strenge IND naar Sudan werd teruggestuurd en aan de Sudanese veiligheidsdienst NISS werd overgedragen, daadwerkelijk werd vastgezet en gemarteld. Foto’s van zijn verwondingen bewijzen de mishandeling, volgens Amnesty. Hij kreeg van de veiligheidsdienst het consigne zich dagelijks te melden, maar zit nu ondergedoken ergens in Sudan.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

“They are slaughtering us like animals”

Een indrukwekkende reportage van de New York Times over de Filipijnen, waar het mensenrechten schendende beleid van president Duterte huishoudt onder drugsdealers, druggebruikers, mensen die per ongeluk op de verkeerde plek waren of gewoonweg lastig waren. En natuurlijk raakt het geweld vooral de onderkant van de samenleving.

I HAVE WORKED IN 60 COUNTRIES, covered wars in Iraq and Afghanistan, and spent much of 2014 living inside West Africa’s Ebola zone, a place gripped by fear and death. What I experienced in the Philippines felt like a new level of ruthlessness: police officers’ summarily shooting anyone suspected of dealing or even using drugs, vigilantes’ taking seriously Mr. Duterte’s call to “slaughter them all.”
Foto: World Bank Photo Collection (cc)

Incredible India?

VERSLAG - Ik zit in de ochtend te nippen aan een glas karnemelk, zoals dit ooit bij ons smaakte en denk na over de belevenissen van de vorige avond. Ik was op een van de inmense industrieparken in Gujarat, India. Als je denkt waar zijn al die Europese fabrieken gebleven, ze staan hier.

Met grote belastingvoordelen en goede infrastructuur heeft de Indiase regering praktisch alle automotive giganten naar Sanand gelokt. Hele grote moderne fabrieken omringd met hekken en scheermes prikkeldraad. Het levert zoveel banen op dat mensen met honderden bussen worden aan en afgevoerd. Gemiddeld zijn ze een uur onderweg en werken ze zes en soms zeven shifts van 12 uur per week. De meesten voor het wettelijk minimum van ongeveer 150 Euro per maand.

De enige actieve vakbond is de Gujarat Security Workers Union en ze zijn redelijk succesvol.

Tot nu toe weten de leden zich verzekerd van het wettelijk minimum loon, wat in India niet vanzelfsprekend is. Ook een tweede uniform hoort tot de verworvenheden. We spreken met verschillende security guards. Hun leven, ver weg van hun gezinnen en families is niet gemakkelijk.

Omdat er een groot tekort aan mensen is, komen de mensen van heinde en ver. Het zijn feitelijk interne migranten. Daarom zijn er een aantal appartement gebouwen door de werkgever aangekocht. Daar kunnen ze met vier man slapen op een kamer van drie bij drie. Een keukentje, toilet en waterput. Als wij een ruimte betreden treffen we drie slapende mannen aan. De vierde doet wellicht overwerk.
© foto Eddy Stam

Foto: United States Mission Geneva (cc)

Israel en VS verhinderen noemen van namen van ondernemingen die werken met nederzettingen

ACHTERGROND - De Hoge Commissaris van de Verenigde Naties voor de Mensenrechten, heeft woensdag een rapport gepubliceerd waarin het vaststelt dat 206 firma’s en multinationals zakendoen met en profiteren van illegale Israelische nederzettingen die gebouwd zijn op gestolen land op de Westoever in Oost-Jeruzalem of de Golan Hoogvlakte. De meerderheid van de firma’s, een aantal van 143,  is gevestigd in Israel zelf of in de nederzettingen, 22 zijn Amerikaans, en de rest is gevestigd in 19 andere landen, waaronder Duitsland, Nederland, Frankrijk en Groot-Brittannië.

Het rapport stelt vast dat de schendingen van de mensenrechten die te maken hebben met de nederzettingen bij voortduring zeer ernstig zijn en alle facetten van het Palestijnse leven betreffen.  ”Wegens de infrastructuur en de ontwikkeling van de nederzettingen lijden de Palestijnen onder beperkingen van hun vrijheden op het gebied van religie, beweging, en onderwijs, hun rechten op land en water, toegang tot middelen van bestaan en hun recht op een adequate levensstandaard, hun recht op familieleven en nog meer fundamentele mensenrechten.”

Het was de bedoeling van de Hoge Commissaris, de Jordaanse prins Zei Ra’ad al-Hussein, om de lijst van firma’s al in december openbaar te maken. Ondanks de buitengewoon ernstige inbreuken op de mensenrechten noemt zijn bureau de 206 maatschappijen echter niet met name. De reden daarvoor is druk van Israelische zijde, waarbij Israel krachtig wordt gesteund door het Amerika van president Trump. Israel vreest dat het rapport een rol zou kunnen gaan spelen in de BDS campagne van boycots tegen Israel. Het rapport meldt overigens dat het de bedoeling is dat de bekendmaking van de namen op een later moment alsnog wordt gedaan.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Israël: 40.000 vluchtelingen terug naar Afrika

NIEUWS - Israël gaat 40.000 vluchtelingen al of niet gedwongen terugsturen naar Afrika.

De Israëlische premier Netanyahu heeft zondag bekend gemaakt dat Israël ”een internationale overeenkomst” heeft gesloten voor het terugsturen van ongeveer 40,000 Afrikaanse vluchtelingen. Tegelijkertijd heeft het Israëlische kabinet zondag besloten om het detentiecentrum Holot voor Afrikaanse vluchtelingen in de zuidelijke Israëlische Negev woestijn te sluiten. De vluchtelingen krijgen drie maanden de tijd om vrijwillig te vertrekken, zo niet dan zullen ze gedeporteerd worden.

Het gaat om vluchtelingen die in de eerste jaren van deze eeuw voornamelijk uit Sudan en Eritrea, via de Sinaï naar Israël vluchtten. Aanvankelijk ging het om rond de 60.000 mensen, maar zo’n 20.000 van hen hebben zich in de loop der laatste paar jaren, na ontvangst van een kleine terugkeerpremie, al laten uitwijzen. Die terugkeer ging niet naar de landen van herkomst, maar naar Rwanda of Uganda waarmee afspraken waren gemaakt.

Netanyahu maakte aan het begin van de kabinetsvergadering van zondag bekend dat de resterende 40.000 nu ook kunnen worden uitgewezen op grond van een overeenkomst die hij ”erg belangrijk” noemde.

Met welk land of welke landen de overeenkomst werd gesloten werd niet vermeld. Aangenomen wordt echter dat dit Rwanda is. De Israëlisch Rwandese betrekkingen zijn de laatste tijd bijzonder hartelijk. Netanyahu bezocht Rwanda in 2015 en de Rwandese president Kagame werd in juli die van dit jaar allerhartelijkst in Israël ontvangen.

Foto: Verloren Oudheid

Fact check: De Cyrus Cylinder als mensenrechtendocument

FACTCHECK - In 539 v. Chr. veroverde de Perzische krijgsheer Cyrus de stad Babylon. Babylon was destijds de grootste stad ter wereld en bovendien de hoofdstad van het tot dan toe oppermachtige Babylonische Rijk. Cyrus stond voor de taak om de hearts en minds van de Babyloniërs te winnen. In deze context vaardigde hij een bouwinscriptie uit: de zogenaamde Cyrus Cylinder. In dit document rechtvaardigt Cyrus zijn greep naar de macht en presenteert hij zichzelf als een vrome koning.

Na de herontdekking van de Cyrus Cylinder in 1879 is het document veelal geprezen om het milde beleid dat erin beschreven zou staan. Vanaf de jaren ’70 van de twintigste eeuw wordt het document – als gevolg van een propagandacampagne van de Sjah Mohammed Reza Pahlavi – zelfs beschreven als de Eerste Verklaring van de Rechten van de Mens. Deze benaming wordt door vele Iraniërs gekoesterd en is onder meer overgenomen door de Verenigde Naties. De vraag is alleen: is deze benaming terecht?

Criteria

Om te kunnen beoordelen of de Cyrus Cylinder een mensenrechtendocument is, is het noodzakelijk om toetsbare criteria op te stellen. Aangezien de voorstanders van bovengenoemde claim expliciet de vergelijking maken met de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, is het passend om dit document als uitgangspunt te nemen. Om als voorloper van UVRM te worden beschouwd, dient de Cyrus Cylinder daarom aan de volgende criteria te voldoen:

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Christian Rüfli (cc)

Rusland breekt met de Raad van Europa

Het conflict tussen Rusland en de andere 46 leden van de Raad van Europa gaat naar een climax.

Rusland acht zich niet gebonden aan uitspraken van het Europese Hof voor de Mensenrechten in Straatsburg als het land niet mag meedoen met de selectie van nieuwe rechters. Die rechters worden benoemd door de Parlementaire Assemblee van de Raad (PACE). En die heeft de delegatie van Rusland in 2014 het stemrecht ontnomen na de annexatie van de Krim.

In juli meldden de Russen al dat de financiële contributie aan de RvE voor 2017 niet wordt overgemaakt. Er is een ‘ongebreidelde campagne’ gaande tegen de Russische parlementariërs in de Assemblee, aldus hun verklaring. Er wordt pas weer geld overgemaakt wanneer de ‘rechten van de Russische delegatie weer in ere zijn hersteld’.

Een definitief afscheid van Rusland van de Raad van Europa komt steeds dichterbij. Dat betekent dat het Hof in Straatsburg zich ook niet meer zal kunnen uitspreken over mensenrechten in Rusland. En dat zal een nieuwe slag betekenen voor alle Russen die ‘Straatsburg’ goed kunnen gebruiken voor de strijd om de toepassing van mensenrechten in hun land.

De Council of Europe/Raad van Europa (CvE/RvE) is een samenwerkingsorgaan van alle Europese landen (plus Turkije en nog enkele staten aan de rand van Europa en minus Wit-Rusland en Vaticaanstad ) op het gebied van mensenrechten en de bevordering van de rechtsstaat en de democratie. De belangrijkste instelling is het Europese Hof van Mensenrechten in Straatsburg waar iedere ingezetene van de lidstaten die meent dat hij of zij in eigen land geen recht wordt gedaan, een beroep kan doen op het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM). De RvE is in 1949 opgericht en bestond lange tijd alleen uit westerse landen. Na de ineenstorting van de Sovjet-Unie hebben de voormalige oostblokstaten zich in snel tempo aangesloten. Rusland werd in 1996 lid.

Foto: Broo_am (Andy B) (cc)

Tegen ongelijkheid doet Rutte III keer niks

Het zal niet verbazen dat Rutte III geen grootse plannen heeft om ongelijkheid te verminderen. Kansengelijkheid, steun aan de armste en kwetsbaarste groepen, mensenrechten: het is hier een beetje geven, daar een beetje nemen, of erger, een stap vooruit en twee stappen achteruit.

Aan de hand van mijn eerdere korte serie over de aanpak van ongelijkheid in de verkiezingsprogramma’s bespreek ik de aangekondigde maatregelen in het regeerakkoord op het gebied van onderwijs, inkomen, vermogen en rechten. Drie uitspraken die Rutte III niet waarmaakt:

1: “De voornaamste ambities van dit kabinet liggen in de bestrijding van kansenongelijkheid…”

Het woord ‘ongelijkheid’ komt sowieso maar één keer voor in het akkoord, in bovenstaande zin (blz.9). Maar erg ambitieus wordt het niet. Ja, in lijn met het SER-advies, gaat er 170 miljoen euro naar vroeg- en voorschoolse educatie, wat moet zorgen voor een aanbod van 16 uur per week voor achterstandsleerlingen (wens D66). Het budget voor het onderwijsachterstandenbeleid wordt verhoogd met 15 miljoen euro per jaar, maar dat bedrag is lachwekkend laag als je weet dat er sinds 2006 zoveel is bezuinigd dat de regering in de afgelopen jaren 100 miljoen euro heeft kunnen besparen.

Die bezuinigingen zijn steeds gelegitimeerd door de definitie van ‘achterstandsleerling’ zo bij te stellen waardoor het leek dat het aantal achterstandsleerlingen was afgenomen. Realiteit is dat zo’n twintig procent van de leerlingen die extra onderwijs en aandacht nodig hebben buiten de boot vallen. Het regeerakkoord belooft dat ‘de verdeling wordt geactualiseerd’: het is een stap, maar echt ambitieus was geweest de omvang van het probleem te erkennen en een adequaat budget vrij te maken.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Cary Bass-Deschenes (cc)

Wat willen partijen doen aan ongelijkheid? Deel 4: rechten

Het thema ongelijkheid kon in de afgelopen jaren op veel belangstelling rekenen. In aanloop naar de verkiezingen kijk ik wat partijen beloven te doen aan het verminderen van ongelijkheid. Deel 4: rechten.

Evenals onderwijskansen, inkomen en vermogen, is de mate waarin mensen zich effectief op hun rechten kunnen beroepen ongelijk verdeeld. De oorzaken moeten onder meer gezocht worden in (onbewuste) discriminatie of de ongelijke verdeling van hulpbronnen zoals geld en kennis die nodig zijn een beroep te kunnen doen op, bijvoorbeeld, rechtsbijstand of een bestaansminimum.

Op initiatief van de Orde van Advocaten verscheen vorige week een analyse van het rechtsstatelijk gehalte van 13 verkiezingsprogramma’s, waarin ook de bescherming van fundamentele rechten tegen het licht werd gehouden. Conclusie: vijf partijen doen voorstellen die ‘op gespannen voet staan met de rechtsstaat’. (Volgens mij zijn het acht partijen.)

Deze conclusie zal niet verbazen gezien een recent advies aan de Verenigde Naties, waarin 23 mensenrechtenorganisaties waarschuwen dat de mensenrechtensituatie in Nederland de afgelopen vijf jaar is verslechterd. ‘Ouderen en mensen met een beperking worden uitgesloten, de politie discrimineert stelselmatig, kwetsbare vluchtelingen worden slecht behandeld en de privacy van Nederlanders staat stevig onder druk.’ In het rapport worden 32 aanbevelingen gedaan. Sommige mensenrechtenschendingen raken (bijna) iedereen, andere inbreuken raken vooral kwetsbare groepen. Vanuit die gedachte zoom ik hier in op enkele van de aanbevelingen en kijk ik wat 16 partijen erover zeggen in hun verkiezingsprogramma’s (zie deel 1 voor verantwoording).

Vorige Volgende