Politiek Kwartier | Exit Martijn, entree Dutroux

Maakt het taboe op pedofilie onze samenleving veiliger, of juist niet? De pedofielenclub Martijn is verboden. Dit omdat haar gedachten in strijd zijn met 'levende maatschappelijke opvattingen'. De schaarse kritiek op dit verbod was tweeledig. Sommigen waarschuwden voor het gevaar van ondergronds gaan van de pedofielen. Anderen hielden een omslachtig pleidooi voor de vrijheid van meningsuiting in het algemeen. Maar over all bleef de kritiek met name erg voorzichtig. Vrijwel niemand durfde het op te nemen voor de club pedofielen met wereldvreemde ideeën. Helaas is daarom de vraag niet hardop gesteld of het wel zo zinvol is om Martijn te verbieden.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Quote du Jour | ‘C’est une monstre’

‘C’est une monstre’ [bron]

Aan het woord is de vader van één van de door Marc Dutroux vermoorde kinderen, Paul Marchal. Zijn dochter verdween 5742 dagen geleden.
In het altijd in rep en roer lijkende België is er nieuwe beroering ontstaan omtrent de vrijlating van de inmiddels ex-vrouw van Dutroux: Michelle Martin. Ze zou aan de voorwaarden voldoen om vrij te komen – 15 jaar na de feiten.  Een van haar bijdragen: toen Dutroux opgepakt was heeft ze de toen in een vochtige kruipkelder opgesloten kinderen laten uitdrogen en -hongeren. Omdat ze onder ‘invloed’ stond van haar man.
Paul Marchal, heeft naar verluidt een ’telefoonoffensief’ ingezet om de vrijlating te verhinderen. Zo zou hij de oorspronkelijke toezegging van Frankrijk om Martin in een Frans klooster op te nemen, kunnen ompraten bij de Franse minister van Justitie. En in België kan Martin niet wonen. ‘Het is een monster’.
Zou er iemand zijn die die 15 jaar voldoende vindt?

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.