Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Closing Time | My Baby Just Cares For Me (Live at Montreux)
, door
De song My Baby Just Cares For Me van Nina Simone die kende ik wel. Dat was in 1988 opeens een grote hit.
Dus ja, ik wist zo’n beetje de tekst nog wel en hoe dat pianoloopje ging. Maar toen zag ik hoe Nina Simone dat nummer speelde in Montreux. En ze doet zo’n beetje alles met die song en die piano. Ze verklassiekt de song, ze rockt ‘m, ze doet er grappig mee, ze doet er speels mee, ze keert ‘m binnenstebuiten, ze neemt een loopje met hem, ze aait ‘m, geeft hem een tik, kietelt ‘m, laat ‘m verdwalen tussen de toetsen, ze plaagt hem, dresseert hem, ze verpakt ‘m, ze wijst ‘m de weg naar de afsluitende noten. Kortgezegd: de jazzuitvoering.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Closing Time | True Blue (live)
, door
Hoe gaat dat, je knippert een paar keer met je ogen en je bent alweer een decennium opgeschoten. Dat is ouder worden kennelijk.
Hoe dan ook, het was een paar jaar geleden (15 jaar geleden, red.) dat ik die cd’s van Bright Eyes kocht. Heerlijk geluid. En hij, Connor Oberst, de man achter Bright Eyes dus, grossierde in z’n platen, op een gegeven moment bracht hij er twee tegelijk uit: I’m Wide Awake It’s Morning en Digital Ash in a Digital Urn. En iets later ook nog een live plaat, Motion Sickness, 2005. En op die plaat staat een nummer dat zeer uitbundig naar z’n eind wordt begeleid door een trompet: True Blue. En dat gebeurt in twee gedeeltes. Allereerst op 2:30 minuut en dan de uitzinnige finale vanaf 4:45 minuut.
Closing Time | He’s Fine
, door
Laura en Lydia Rogers zijn echt zussen, van elkaar, Secret Sisters is dus geen artiestennaam. Ja, het is wel een artiestennaam natuurlijk, maar dat secret maakt het wat geheimzinnig….
Dat ze zussen zijn, verklaart waarschijnlijk hun hechte sound. Maar ook dat ze op elkaar ingespeeld zijn op het podium, hun dialogen tussen de nummers zijn erg onderhoudend. Ze weten hoe ze elkaar en het publiek scherp moeten houden. Je hebt wel ‘ns bij bandjes dat de live uitvoeringen van hun liedjes wel lukt, maar wat doe je in de ruimte tussen de songs? Nou, daar hadden de zusjes geen enkel probleem mee, ze hadden de zaal aan een touwtje. Hier een kleine anekdote, daar een plagerijtje naar zus, daar een reactie naar het publiek, dan een recensie over de maaltijd die ze de dag ervoor in een jongerencentrum hadden gegeten. Ze gaven het publiek geen kans om hun aandacht af te laten dwalen. Daar was ik ze erg dankbaar voor: soms sta je naast twee mensen die dan samen even de week doornemen – TIJDENS JOUW FAVORIETE NUMMER! Maar hier was alle aandacht voor het drama dat zich aan de zangeres had voltrokken: ze was bedrogen en in de steek gelaten. Door toedoen van zo’n slet, zo’n Louisiana girl. En ze zong het zo, dat je het kon meevoelen. En dat je die vent, die ex van haar, een lul vond. Hartgrondig.
Closing Time | Lera Lynn
, door
Lera Lynn is dankt haar bekendheid, voor zover daar al sprake van is, aan haar rol in de HBO-serie True Detective. Ze speelt daar een zangeres. Ik ben verslingerd aan de live-uitvoeringen van haar liedjes, waarvan er gelukkig een hele hoop te vinden zijn op Youtube. Op haar eigen kanaal zijn de nodige filmpjes te vinden waarin ze nummers van haar laatste plaat speelt in haar eigen studio. Solo, of met band, in de simpele bezetting: bas, drums, twee gitaren en zang. Waarom ik er niet op uitgeluisterd raak snap ik zelf niet zo goed. Behalve dan dat het gewoon ontzettend lekker klinkt.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
They Might Be Giants, muzikanten en geeks, live!
, door
Ze waren de eerste die een album in uitsluitend mp3-formaat uitbrachten. In de jaren 90 bedachten ze een telefonische dienst die hun nummers speelde. TMBG is een duo dat bestaat uit John Linnell en John Flansburgh, die beide verschillende instrumenten bespelen. Hier treden ze op bij TED, versterkt met een drummer. Bedrieglijk simpele, makkelijk in het gehoor liggende, geestige nummers.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
SGC-Café: Debat over Irak
, door
Vandaag debatteert de kamer vanaf 10.15 uur over de voorgestelde onderzoekscommissie naar de besluitvorming rond de oorlog in Irak. De koffie en een plakje cake staat klaar!
We hebben Sargasso ook uitgenodigd, dus des te meer reden om te gaan!
Update: Tweede Kamer is ontruimd, oorzaak onbekend.
Update update: ontruiming was een oefening, debat gaat weer door.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.