Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Closing Time | While You Were Sleeping
Elvis Perkins is een singersongwriter die in februari 2007 zijn debuutalbum uitbracht. Het openingsnummer van die plaat is While You Were Sleeping.
Daarna ging de carriere van Elvis Perkins door. Hij schreef nog meer liedjes, liet zijn baard staan, bracht een nieuwe elpee uit, liet zijn haar groeien, ging op tournee naar Euopa, knipte zijn haar weer kort, schoor zijn baard weer af, maar een mooier liedje dan While You Were Sleeping, heeft hij nooit meer gemaakt.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Closing Time | Fat Man Blues
Voor een blues is nodig: een staande bas, een drummer en een gitarist. En het wordt een goeie blues als je een goeie bassist hebt. En een goeie drummer. En een goeie gitarist. Tekst? Nee, laat die woorden maar even weg. Denk zelf maar aan iets. Of aan niets. Mag ook.
Closing Time | Geef Mij Wat Vloerbedekking Onder Deze Vette Zwevende Sofa
Ahoy, Rotterdam, 27 november, 1971. Wat een gekke teksten maakte men toen, Frank Zappa dan. Maar ook wel poëtisch. Ik kan die vloerbedekking onder die sofa wel waarderen. Ook al heb ik geen idee waar het over gaat. En wat kende hij zijn talen, ik hoor ook nog Duits. En de muziek? Een mengeling van gospel, jazz, vaudeville, spoken word en pop. Plus vreemde maatsoorten en ritmes naast wat weirdness, virtuositeit, experiment en gekkigheid.
Closing Time | Lament
My Uncle Jimmy lives next door to a church of Christ. And the preacher would come over sometimes and he’d always hide his beer and his cigarettes, so I wrote a song about it
The Gourds is een leuke band, maar je moet ze wel live zien/horen. Als je ze op een studio cd hoort, dan verliest het geluid veel van z’n aantrekkelijkheid. En de band weet dat kennelijk, want van de cd gogitchyershinebox zijn de eerste drie songs opgenomen in de studio en bij de songs die daarna volgen staat: Live at the Melkweg. Je vraagt je af of een niet-Nederlandse fan weet wat er bedoeld wordt met Melkweg.
Closing Time | Phoenix (live)
Ik zat aan de keukentafel en uit de speakertjes van mijn laptop klonk de nieuwe plaat van Big Red Machine, om precies te zijn, het nummer Phoenix. ‘Mooi he’, zei ik tegen M. M. luisterde even, haalde haar schouders op en zei ‘ik vind het maar een saai nummer.’
Big Red Machine heeft dus een tweede plaat uit waar de meningen kennelijk over verschillen.
Closing Time | The Way Young Lovers Do
Een staande bas, een cello, violen, een saxofoon, een trompet, een vleugel, een percussionist, een losjes drummende drummer en een scattende zanger die zich als André Hazes gekleed heeft– daar word ik nou helemaal astraal en week van.
Nou had ik begrepen dat Van Morrison niet altijd het zonnetje in huis is, maar wat een song die blaakt van optimisme, blijheid en lichtheid heeft hij dan gemaakt met The Way That Young Lovers Do. En wat wordt die prachtig uitgevoerd veertig jaar nadat het nummer op de plaat werd gezet. Daar wordt een monumentje neergezet. Daar zou een zich achter de laptop bevindend sargasso-schrijvertje haast een traan van in zijn ogen krijgen. Haast dan hè, niet echt natuurlijk,
Closing Time | The Four Mills Brothers
Ik maakte kennis met de muziek van het fenomeen Van Dyke Parks in 1984, in de ochtend na een groot feest. Ik was blijven overnachten en hielp dus mee met opruimen: de flesjes in de kratten, stofzuigen, dweilen en afwassen. En iemand had bedacht dat het een goed idee was om die activiteiten muzikaal te begeleiden met de elpee Jump van Van Dyke Parks, die toen net uit was. Ik vond er toen niet veel aan, iets teveel opgeklopte vrolijkheid voor mijn kater. En het klonk wat ouderwets ook, vond ik.
Closing Time | Odetta In Paris
Toen ik de eerste keer dit filmpje zag, Odetta in Paris, dacht ik, waar zijn de microfoons, waar is de snoerenspaghetti op het podium? Waar zijn de pedalen, de kastjes, de boxen, de knopjes? Is het wel live? En wat een vreemd zaaltje, zo met al die losse houten stoelen. En wat een net publiek, jong oud, maar allemaal netjes met bloesje, stropdas, colbertjasje, haar netjes geknipt, en heerlijk, een paar dames met de tas op schoot. En niemand die joelt, roept of op zijn vingers fluit tussen de nummers door. En tijdens de nummers houden ze ook heel netjes hun bakkes. Moet je tegenwoordig ‘ns horen tijdens een concert. Enfin. Toen ik het filmpje nog een keer bekeek zag ik toch een microfoon op een standaard een eindje voor de bas staan. Idem bij de gitaar. Maar waar zingt Odetta in?
Closing Time | Howling wolf
Terwijl elders op Sargasso het topic over de favoriete live albums van de bezoekers/reageerders net wordt gesloten, luister ik hier naar het Muddy Mississippi Waters Live album. En als mijn smaak niet veranderd was in de loop der jaren, dan had ik deze plaat er zeker op gezet. Maar mijn belangstelling voor de Blues is de loop der jaren wat verflauwd. En dat ligt aan mij, en niet aan de Blues, want, allemachtig, wat een krachtig genre kan het zijn in de handen van Muddy Mississippi (dubbel s, dubbel s, dubbel p) Waters. Ik houd zo van deze plaat omdat het ‘publiek jennen’ hier naar een hoger plan wordt gevoerd. Hier wordt de zaal getergd, getreiterd met die gitaar. En de piano. En de mondharmonica. En maar doorgaan, en nog een beetje, en nog wat meer. En dan toch weer wat terug, en dan weer een uithaal. En dan weer gauw terugtrekken. Wel beloven, maar niet direct geven. Hier een schijnbeweging, daar weer een sneer. Het publiek wordt uitgedaagd, op de proef gesteld, de verlossing uitgesteld. Het is een spel. Het is het leven zelf. Het is de Blues. Wat een plaat. Hoe ik sta? Paf.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.