Duitsland worstelt met extreemrechts

Hoe vinden we een balans tussen de bestrijding van extreemrechts geweld en de handhaving van burgerrechten? Een onderzoek naar aanhangers van extreemrechtse ideeën bij de Duitse politie heeft 377 incidenten in drie jaar tijd aan het licht gebracht. In de meeste gevallen gaat het om strafbare uitspraken of symbolen in chatgroepen. Volgens minister Seehofer van Binnenlandse Zaken is er geen 'structureel probleem'. Het zou gaan om een kleine minderheid, minder dan 1% van het totaal aantal agenten. Maar de Binnenlandse Veiligheidsdienst die het onderzoek uitvoerde waarschuwt dat de aantallen waarschijnlijk groter zijn. Na afloop van het onderzoek zijn recent in de Duitse deelstaat Noordrijn-Westfalen nog chatgroepen van in totaal 29 agenten ontdekt waarin extreemrechtse propaganda wordt verspreid. Ook een deel van het leger is geïnfecteerd met extreemrechtse denkbeelden. Afgelopen zomer leidde dat tot de opheffing van de tweede compagnie van het Kommando Spezialkräfte (KSK), een elite-eenheid die in het nieuws kwam vanwege het gebruik van nazi-symbolen. In mei werd een officier, Franco A., opgepakt omdat hij een wapenarsenaal en explosieven in huis bleek te hebben, samen met nazigerelateerde objecten. Hij zou een aanslag aan hebben voorbereid. De onderzoeken naar Franco A.,  hebben meer verbanden blootgelegd met het commando van de KSK dan voorheen bekend waren. De extreem-rechtse sympathieën van A. waren wel al jaren bekend bij de legerleiding, maar die greep niet in. Voormalig minister van Defensie, thans voorzitter van de Europese Commissie, Ursula Von der Leyen, kreeg hiervoor scherpe kritiek te verduren. Haar opvolgster Annegret Kramp-Karrenbauer (ook CDU) handelde doortastender. Nadat ook een medewerker van de Militaire Inlichtingendienst in opspraak kwam vanwege de wapenvondst bij Franco A. verloor de minister het vertrouwen in de leiding van de dienst. Woensdag benoemde ze een nieuwe chef, de juriste Martina Rosenberg.

Foto: Dennis Jarvis (cc)

Kunst op Zondag | Een bezoek aan de Hermitage

Onze vaste KOZ redacteur Peter is even weg. Ter opvulling van het gat een verslag van een museumbezoek.

Deze zomer bezocht ik de Hermitage in Sint Petersburg. Een enorme massa kunst, verdeeld over twee gebouwen: het Winterpaleis, met onder andere een hele zaal vol Rembrandts en het gebouw van de Generale Staf aan de overkant van het plein waar je meesterwerken van Picasso, Gauguin, Renoir, Matisse, Rodin en vele anderen  kunt bewonderen. Ook in aantallen die vrijwel nergens anders worden geëvenaard. Terwijl het Winterpaleis bomvol was met grote groepen, vooral Japanse, toeristen, konden we de moderne kunst in het gebouw van de Generale Staf in alle rust bekijken. En fotograferen.

Sinds vrijwel alle museumbezoekers met een smartphone op zak kunst komen kijken worden er in de museumzalen meer plaatjes dan ooit geschoten. Als dat mag, of, als het niet mag, als de suppoost even weg is. Ik zie soms mensen gewoon alles fotograferen. Wie dat niet doet kan zichzelf de vraag stellen wat de selectie heeft bepaald: de bekendheid van het werk, wat je zelf het mooiste vindt, of wat je graag aan een ander laat zien (zoals de ansichtkaart die je in de museumwinkel koopt om nog eens bij gelegenheid te versturen).

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Rudi401 (cc)

„Spaß unter Kameraden“

ELDERS - Ursula von der Leyen, de Duitse minister van Defensie (CDU), staat vlak voor de parlementsverkiezingen onder toenemende druk vanwege de afwikkeling van schandalen in het leger.

Begin dit jaar kwam een opleidingscentrum van de Bundeswehr in Pfullendorf (Baden-Würtemberg) in opspraak vanwege hardhandige ontgroeningspraktijken, vreemdsoortige trainingsmethoden en verplicht ‘paaldansen’ van vrouwelijke soldaten. Minister Von der Leyen onthief de commandant van zijn functie en ontsloeg de Chef Opleiding en vier betrokken soldaten. De soldaten vochten hun ontslag aan, maar kregen deze week geen gelijk van de rechter.

In de rechtszaak ging het alleen nog over sadistische praktijken bij het ontgroeningesritueel, voor de andere aanklachten waarop Von der Leyen zich baseerde was onvoldoende bewijs. Volgens de ontslagen soldaten ging het om „Spaß unter Kameraden“. De minister vond wat er was gebeurd “abstoßend und widerwärtig.” Mensen die dit anderen aandoen horen volgens haar niet in het leger thuis. De legerleiding zag er ook de lol niet van in en wilde met het ontslag een voorbeeld stellen.  Daar heeft de rechter zich nu bij aangesloten.

Enkele hooggeplaatse militairen vinden dat de minister overdrijft. Ze maakt het allemaal veel te groot. Generaal-majoor Walter Spindler, de commandant die door Von der Leyen is afgezet, vindt dat zij stijlloos gehandeld heeft. ‘Zo wordt de Bundeswehr in een vertrouwens- en loyaliteitscrisis gestort,’ zei hij.

Foto: Een F-35 Joint Strike Fighter in een testvlucht. Foto door Lockheed Martin copyright ok. Gecheckt 18-03-2022

Verhoging van defensieuitgaven helpt de EU niet zelfstandig te worden

COLUMN - Om militair zelfstandig te worden dienen de EU landen hun defensieuitgaven niet omhoog te brengen, maar hun militaire apparaat centraal te organiseren.

Te weinig geld?

Het is een gedachte die je de afgelopen tijd wel vaker hoort: de Europese landen geven veel te weinig geld uit aan defensie. De NAVO zou voornamelijk op Amerikaanse investeringen draaien, en de Europese staten nemen hun verantwoordelijkheid niet. De cijfers lijken dat te onderstrepen: Gemiddeld geven de Europese lidstaten nog niets eens 1,5 procent aan defensie uit, terwijl de Verenigde Staten 4% van haar begroting aan defensie uitgeeft. Een NAVO-afspraak gaat uit van 2%.

Zo beschouwd lijkt het volkomen logisch te stellen dat de EU-landen meer geld aan defensie zouden moeten gaan besteden. De meeste partijen hebben die mening dan ook. Alle partijen, behalve de SP, GroenLinks en Denk, vinden dat er de komende jaren meer geld naar defensie moet. De opmerking van Trump dat hij een NAVO lidstaat die niet aan zijn investeringsverplichting voldoet niet meer te willen beschermen heeft veel mensen wakker geschud. De EU wil zichzelf kunnen verdedigen.

De vraag is echter of dit wel via een verhoging van de uitgaven aan defensie kan en moet.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Het Egyptische leger brengt niet alleen vrede en democratie, maar geneest nu ook AIDS en Hepatitis C

Srsly:

On Saturday, the Egyptian armed forces announced in a press conference that its engineering department had invented devices to diagnosis and HIV and Hepatitis C: “The armed forces have achieved a scientific breakthrough by inventing devices to diagnose and treat Hepatitis C and HIV without taking a blood sample from the patient that gets immediate results at a low cost,” said army spokesperson Colonel Ahmed Ali. […]

Physician and Major-General Ibrahim Abdel-Atti, the man behind the reported scientific breakthroughs, said the HIV and Hepatitis C treatments had a 100 percent success rate.

“I started working on this project 22 years ago,” Abdel-Atti said. “It started secretly in the military intelligence but now we are announcing it to the whole world.”

Foto: Enric Borràs (cc)

Over de ‘Hannibal Procedure’ waarbij Israel de eigen militairen liever doodt dan ze in handen te laten vallen van de vijand

article-goldin-0801
Is het met zware artillerie uren lang bombarderen van stadsdelen waar even tevoren een militair van het eigen leger gevangen is genomen, een adequate manier om die militair te bevrijden? Nou nee, niet echt, zou je zeggen. Los van het feit dat op die manier tientallen en mogelijk honderden burgers worden gedood, is de kans namelijk groot dat ook de eigen militair aan reepjes wordt geschoten.
Toch is dat precies wat Israel vrijdag in de stad Rafah heeft gedaan, nadat strijders van Hamas de Israëlische luitenant Hadar Goldin gevangen hadden genomen. Hamas heeft in twee communiqués de gang van zaken weergegeven. Vrijdag werd gemeld dat Israel ´s nachts een heel stuk was opgerukt in Rafah en dat om zeven uur ´s ochtends, nog vóór het ingaan van het bestaan, een clash plaatsvond van strijders van Hamas met het Israëlische leger, waarbij een Israeli gevangen werd genomen.
In het tweede communiqué van zaterdagochtend, zegt Hamas onder meer:

Second. We lost contact with the group of fighters who were present at the scene. We believe that all the members of this fighting group were killed in the Israeli strike along with the missing soldier if that group had really captured him.”
“Third: We, al-Qassam Brigades, have no information, whatsoever, about the issue of the missing Israeli soldier.”
“Fourth: We informed the mediators of the brokered humanitarian ceasefire that we cannot stop firing at advancing Israeli troops that have been moving into the Strip round-the-clock. Such incursions will inevitably trigger clashes.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Volgende