Kunst op Zondag | about blank

“Wit is een oude meester” U zult vorige week wellicht de wenkbrauwen hebben gefronst bij het “lezen” van een nagenoeg lege aflevering van Kunst op Zondag. Een aflevering zonder titel (en dan ook écht zonder titel), gevolgd door veel wit dat plots eindigde in Grrr… Eén van de bijgevoegde tags deed vermoeden dat het om een inspiratieloze aflevering ging en dat de auteur zich daar over kwaad maakte (Grrr…). Het viel niemand op dat het juist om een uiterst geïnspireerde aflevering ging, die handelde over het wit in de kunst. Het was een visueel gedicht. Eerst het ijskoude wit dat even voortduurde en afsloot met het Grrr… dat in deze context van alles kan betekenen: het rijmt op het ijskoude of het is zelfkritiek op dit staaltje conceptuele kunst of de puntjes geven aan dat de kijker/lezer er zelf iets aan kan toevoegen. Ik vreesde een scheldkanonnade in de reactievelden. Waar ik het lef vandaan haalde zo maar ruimte leeg te laten. Sommigen lezers dachten misschien dat Kunst op Zondag door een virus getroffen was en daarom een “about blank”-pagina te zien was. Of men reageerde helemaal niet, bang besmet te raken. Niets van dat alles. De vorige Kunst op Zondag was “about blank”, omdat het over het wit in de kunst ging.

Door: Foto: FaceMePLS (cc)
Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Politiek Kwartier | Rutte op ramkoers

COLUMN - Rutte heeft geen tijd voor experimenten. Hij ligt op ramkoers om met zijn marktwerking de kredietmaatschappij te laten groeien. Alternatieven lijken er nauwelijks te zijn.

Begrip voor de Grieken valt nog ver te zoeken. Terwijl hen door de EU wars van ieder democratisch proces een programma door de strot wordt gedouwd dat heel de Griekse samenleving down the drain jaagt, worden zij door het NOS Journaal afgeschilderd als onrealistische gekkies die eindelijk een keer normaal moeten gaan doen.

Wie echter naar het programma van Syriza kijkt ziet een partij die niets anders voorstaat dan de sociale voorzieningen zoals die hier in West Europa al decennialang geregeld zijn, met een gezond pacifistisch randje.

Het Spaanse “Podemos” wordt in de media afgeschilderd als Syriza II. Het is een mooie tweede editie. Waar Syriza nog haar basis heeft in de oude communistische beweging en zich gedraagt als klassieke sociaal-democraten, pleit de in het sociale verzet en de universitaire wereld gewortelde Podemos voor een nieuwe verzorgingsstaat, en schuwt niet een term als het basisinkomen te gebruiken.

Beide partijen stellen een ander economisch beleid van de EU voor, waarbij opvallend is dat ze beide wel uitgesproken voor de EU zijn. Zij willen dat in Brussel democratischer wordt, zodat politici gedwongen worden eerst te denken aan de bevolking, en daarna pas aan de banken. Dat spreekt die lui daar in het Zuiden klaarblijkelijk aan.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Geen nieuws

Het is nog niet eens zomer, of een zwaar gevoel van komkommertijd zet al in. Tuurlijk, er is nog oorlog, honger, onrechtvaardigheid, misdaad, bedrog en wat al niet meer in de wereld. Maar geen grote actuele ontwikkelingen. Het is zondag middag, een waterig zonnetje schijnt en de vogels fluiten. Tijd voor bezinning dan maar?

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.