#overlyhonestlymethods en ongelukjes

Wetenschappers moeten zo openlijk mogelijk zijn over grote of kleine 'oeps'-momenten in hun onderzoek. Maar enkele grootse uitvindingen werden per ongeluk gedaan, betoogt Barbara Vreede. Momenteel is het een rage op Twitter: de hashtag #overlyhonestmethods. Wetenschappers in alle rangen en standen doen een boekje open over hoe het er wérkelijk aan toe gaat in de labs, in het veld, en achter de computer. Ze tweeten wat ze eigenlijk op hadden moeten schrijven in de methodes van hun laatste paper, maar verbloemden, for obvious reasons. Hilarisch en herkenbaar voor iedereen die ooit in een lab of een veld heeft gestaan—en vervolgens kaas van de data moest maken. Voor wie die achtergrond niet heeft is het misschien wat ontluisterend om te ontdekken hoe in de wetenschap soms praktische beslissingen worden gemaakt, over onderzoekslocaties, bijvoorbeeld: ‘We chose these observation locations because they were close to college bars and cheap sushi’ #overlyhonestmethods

Door: Foto: tk-link (cc)

Ook in het wild rennen muizen graag in een loopwiel

, door

Veelal wordt aangenomen dat het rennen van muizen in loopwielen, in gevangenschap aangeleerd gedrag is. In laboratorium settings worden dergelijke loopwielen gebruik om het activiteitsniveau van muizen te stimuleren.

Neuropsysiologen Johanna Meijer en Yuri Robbers (Universiteit Leiden) hebben echter ontdekt dat dieren (hoofdzakelijk muizen) in het wild net zo goed graag in een loopwiel rennen als in een laboratorium.

If wheel running is indeed caused by captive housing, wild mice are not expected to use a running wheel in nature. This however, to our knowledge, has never been tested. Here, we show that when running wheels are placed in nature, they are frequently used by wild mice, also when no extrinsic reward is provided. Bout lengths of running wheel behaviour in the wild match those for captive mice. This finding falsifies one criterion for stereotypic behaviour, and suggests that running wheel activity is an elective behaviour.

Het onderzoek is gepubliceerd in Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Controversiële experimenten op dierenactivisten

, door

Elke week maakt GeenCommentaar ruimte voor een artikel van de satirische website de Speld! Nieuws zonder de ‘feitish’ van de reguliere media.

Er lijkt inderdaad wel iets mis te zijn (Foto: Flickr/niallkennedy)

Neurowetenschapper Bert Bokhoven heeft een groot onderzoek naar dierenactivisten aangekondigd. Volgens hem komt dierenactivisme niet voort uit een ideologie, maar is het te wijten aan een genetische afwijking. Voor zijn neurologische experimenten zal hij tientallen dierenactivisten in het laboratorium opnemen, geïsoleerd in kleine kooien. Ze zullen daar worden blootgesteld aan uiteenlopende onderzoeken.

Het onderzoek kon niet overal op enthousiasme rekenen. Critici noemen het inhumaan en riskant. Volgens internationaal vermaard gedragsgeneticus Bokhoven is het onderzoek echter ‘relatief veilig’. Hij zegt dat de belangen ruimschoots opwegen tegen eventuele risico’s. “De dierenactivisten zijn ook op een professionele manier gevangen toen ze probeerden een nertsenfokkerij binnen te dringen. Hierbij is alles gedaan om stress te voorkomen,” aldus Bokhoven.

“De deelnemers zitten in een omgeving die nauwgezet wordt gecontroleerd. Vervolgens onderwerpen we ze aan een reeks tests. Gemeten worden onder andere hun reacties op stress en pijn, het blootstaan aan extreme koude en hitte, en de omgang met een variabele beloningsstructuur. We nemen neurologische en DNA-samples af om de aanwezigheid van structurele genetische afwijkingen te bestuderen. Daarvoor zullen ze trouwens meestal verdoofd zijn. Verder wordt er prima voor ze gezorgd. Er is een rad aanwezig, we hebben posters in de kooi opgehangen, en de meeste deelnemers krijgen elke dag eten.”

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.