Detailpolitiek (18): Ingrijpen in het HBO

Wat doe je als landelijke politiek als er wantoestanden zijn in het hoger onderwijs? Dan moet je hard ingrijpen! Deze week liet staatssecretaris Zijlstra zijn spierballen zien, en stelde dat hij gaat uitzoeken of de slechte opleidingen van InHolland wel verbeterd kunnen worden of beter dicht kunnen. De staatssecretaris wil meer grip op de hogescholen, en hen kunnen dwingen wantoestanden aan te pakken. CDA-Kamerlid Sander de Rouwe liet bij RTL Nieuws meteen zijn instemming blijken: “Een staatssecretaris kan alleen een kopje koffie drinken en aangeven dat hem iets niet zint, maar dat vind ik eigenlijk een tandenloze tijger, je moet ook kunnen ingrijpen als iets misgaat, en niet wachten tot het al fout is gegaan, zoals we nu gezien hebben bij InHolland.”

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bijna helft onderzochte LVO-scholen voldoet niet

De problemen bij het vmbo in Maastricht stonden blijkbaar niet op zichzelf:

Op vijf van de elf Limburgse middelbare scholen die de onderwijsinspectie heeft bezocht, is het onderwijs onder de maat. Het gaat om afdelingen van drie LVO-scholen in Maastricht: VMBO Maastricht, Sint-Maartenscollege en Bonnefantencollege, een afdeling van het Sophianum in Gulpen en een van de Vrijeschool Parkstad in Heerlen. Maar ook op de andere onderzochte scholen is volgens de inspectie ruimte voor verbetering. Er is één terugkerende zorg voor de Maastrichtse scholen: onderwijstijd. De leerlingen krijgen niet genoeg les.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Pak nu ook de universiteit aan

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Ditmaal voor H.W. von der Dunk, emeritus hoogleraar geschiedenis. Deze opinie verscheen eerder in de Volkskrant.

Universiteit (Foto: Flickr/mollyali)

De commissie-Dijsselbloem heeft in het hele land de noodklok over het onderwijs geluid. Of de zeer vernietigende conclusies van deze commissie tot daadwerkelijke verbeteringen zullen leiden, moet nog worden afgewacht. Vooralsnog is enige scepsis gerechtvaardigd. De prompte reactie ‘broddelwerk’ van één van de voormalige topapparatsjiks Roel in ’t Veld was een te verwachten verweer uit de hoek van het management-denken dat zich inmiddels met professorale titels kan tooien, dankzij de inflatie van bijzondere leerstoelen waar de nieuwe kleren van de keizer worden verkocht.

In elk geval is er enige golfslag verwekt en is het parlement even wakker geschud. Maar de recuperatie van het onderwijs zal vermoedelijk kinderspel blijken vergeleken bij die van de universiteiten. Daar zullen wetenschappelijke status en gewicht van alle betrokkenen en vooral de veel complexere functie en onvergelijkbaarheid van het hele wetenschappelijke spectrum, bestrijding van de misstanden veel ingewikkelder maken. Typerend genoeg is het weer eens de fiscus die met zijn vraag naar inkomstenbronnen van hoogleraren aandacht voor die institutie heeft gevraagd; niet een areopagus (vergadering van wijzen -red) van erkende wetenschappers.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Academisch onderwijs is gebakken lucht

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Ditmaal voor Anton Loonen, arts en buitengewoon hoogleraar aan de Rijksuniversiteit Groningen. Deze opinie verscheen eerder in de Volkskrant.

Universiteit (Foto:Flickr/mollyali)

De kwaliteit van de universiteit holt achteruit. Gelukkig zijn er nog buitengewoon hoogleraren. Berry Tholen heeft volkomen gelijk: De privaat betaalde prof is als een nep – Rolex. Het is mijns inziens nog veel erger: het academische onderwijs en onderzoek is meestal niet veel meer dan gebakken lucht.

Ik heb inmiddels driemaal intensief contact gehad met de academische wereld. Ik studeerde eerst farmacie aan de Universiteit van Amsterdam van 1972 tot 1978 en was eerst kandidaatsassistent en van 1975 tot 1980 wetenschappelijk medewerker.

Ik studeerde van 1991 tot 1996 geneeskunde aan de ? toen nog gewoon Katholieke ? Universiteit te Nijmegen. Sinds 2004 ben ik als ? inderdaad buitengewoon ? hoogleraar verbonden aan de Rijksuniversiteit te Groningen.

Ik heb dus wat te vergelijken en ik word daar niet vrolijk van. Het is allemaal bijzonder schools geworden. De vroegere alma mater moet zich tegenwoordig gedragen als een soort goedkope onderwijshoer, die grote aantallen studenten tot helemaal niets opleidt.

Studenten worden beschouwd als klanten en zij gedragen zich ook als gasten die vooral geamuseerd willen worden. Van de academische vorming, waarbij de studerende jongeling zelf zijn weg moet zoeken in de wetenschap en waar docenten hen inspireren om op de zelf ingeslagen weg voort te gaan, is helemaal geen sprake meer.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.