Dali + Disney = Destino
De scheiding tussen lage en hoge kunst is minstens zo arbitrair als de scheiding tussen linkse en rechtse politiek. Wanneer een tekenfilm animator gaat samenwerken met een kunstschilder, is het product dat hieruit ontstaat verwarrend. Is Destino (1946) een kunstwerk of een tekenfilm? It’s in the eye of the beholder.
Kunst was altijd voor de elite geweest, een selecte groep liefhebbers die de tijd, kennis of financiële middelen middelen bezat om de kunstwereld te betreden. Hierdoor stond de kunst los van de dagelijkse werkelijkheid, deze gedachte heeft vele kunstenaar geïntrigeerd. Marcel Duchamp’s maakte in het begin van de twintigste eeuw de beroemde readymades, zoals een urinoir voorzien van zijn handtekening. Deze was net zo kunstzinnig als een olieschilderij, het is immers een product van de kunstenaar. Duchamp nam een loopje met de kunstelite, het ironische is echter dat zijn urinoir nog altijd als Hoge Kunst wordt beschouwd.
Popart kunstenaars uit de jaren vijftig en zestig, zoals Andy Warhol of Roy Liechtenstein, werden beroemd om hun kunstwerken waarin de fictieve grens werd opgezocht tussen ‘hoge’ schilderkunst en ‘lage’ toegepaste kunst als reclame (Campbell soepblik) of stripboek (Whaam!). En met succes: een reproductie van Liechtenstein is bijvoorbeeld vrij snel te vinden bij een IKEA of Xenos. En Andy Warhol is nooit ver weg, op een platenhoes van The Velvet Underground had hij een banaan afgebeeld. Decennia later is deze banaan nog steeds populair, nu als T-shirt print voor fucking hipsters. Hoge Kunst of Lage Kunst?