Het verschil tussen een land en een regime

Duitsers zijn in Nederland tot ver na de oorlog niet erg populair geweest. De haat tegen de oosterburen speelde mee bij voetbalwedstrijden. En de stereotype beelden van dikke, roodverbrande, bier drinkende mannen in zandkuilen aan het Noordzeestrand deden nog decennia na de bevrijding de ronde. Voor mij was Duitsland lange tijd bijvoorbeeld ook geen aantrekkelijk vakantieland en dat had alles te maken met een beeld van Duitsers dat – onbewust misschien, maar toch- terug te voeren was op de bezettingstijd. Duitsers of nazi's? Mijn beeld van Duitsland en de Duitsers is in de loop van de tijd door twee verschillende contacten gecorrigeerd. Op de eerste plaats door oud-verzetsstrijders. In hun verhalen waren niet de Duitsers de vijand, maar de nazi’s. Terecht natuurlijk. Hoeveel Duitsers, joden en niet-joden, zijn zelf niet het slachtoffer geworden van het naziregime? Natuurlijk kan de overweldigende steun van de Duitse bevolking voor het regime niet ontkend worden. Maar de misdaden van de nazi’s moeten op de eerste plaats toegerekend worden aan een barbaars regime dat ook de eigen bevolking onderdrukte. Wie ‘het volk’ als zodanig schuldig verklaart trapt in dezelfde val als de fascisten. De tweede correctie op mijn beeld van de Duitsers kreeg ik veel later toen ik in contact kwam met de Duitse Groenen. Hun standpunten, hun verhalen en de cultuur van hun partij leken – althans aan het begin van deze eeuw- als twee druppels water op wat ik tegenkwam bij GroenLinks. Ik ontmoette Duitsers die niet of nauwelijks verschilden van politiek gelijkgestemde landgenoten. Misschien gold dat wel voor alle Nederlanders en Duitsers? Rusland Over naar 2022. Wat doet de oorlog die Poetin in Oekraïne voert nu met onze beelden van Rusland en de Russen? Het lijkt wel alsof alle betrekkingen met het land verbroken moeten worden. Alles wat Russisch is wordt besmet verklaard en moet verbannen worden, tot schilderijen, componisten en katten aan toe. Afgezien van het feit dat dergelijke absurde maatregelen Poetin alleen maar in de kaart spelen, kun je je afvragen of de bedenkers hiervan niet even gestoord zijn als de Russische dictator. Waarom kunnen we –opnieuw- het verschil niet zien tussen een misdadig regime en het land, zijn bevolking en cultuur? 'Een tragische vergissing' Deze vraag zou ik ook kunnen stellen aan degenen die menen dat deze oorlog laat zien dat ‘het westen’ naïef is geweest. De vraag is namelijk of hier sprake is van een collectief wegkijken door de gehele westerse wereld of van een riskante strategie van aanwijsbare westerse machthebbers. Ja, het ressentiment van Poetin en zijn omgeving over vergane glorie is sinds het eind vorige eeuw min of meer  genegeerd door westerse regeringen en zakenpartners van de oligarchen. Maar was dat naïviteit of onderdeel van een heel bewuste politiek van achtereenvolgende regeringen van de VS en hun bondgenoten die zich beschouwden als de overwinnaars van de Koude Oorlog? En die politiek was in het westen in de afgelopen decennia bepaald niet onomstreden. Er is hier ook vaak genoeg voor gewaarschuwd. ‘Prominente westerlingen speelden een sleutelrol in het post-Sovjettraject van Rusland,’ schrijft Katharina Pistor: 'Na de ineenstorting van de Sovjet-Unie 30 jaar geleden, overtuigden Amerikaanse economische adviseurs de Russische leiders om zich te concentreren op economische hervormingen en de democratie op een laag pitje te zetten – waar Poetin het gemakkelijk zou kunnen doven wanneer de tijd daar was.' Prioriteit was het incorporeren van Rusland en de satellietstaten in het westerse economische systeem. En in het militaire bondgenootschap. En daarin volgden vele Europese leiders de VS zonder meer. Dat er risico’s verbonden waren aan de uitbreiding van de NAVO was in het westen genoegzaam bekend. Zo beoordeelde de Amerikaanse diplomaat George Kennan, de architect van de Koude Oorlogstrategie van de VS, in 1998 de geleidelijke aansluiting van alle Oost-Europese landen bij de NAVO als een noodlottige koers: 'Ik denk dat de Russen geleidelijk nogal negatief zullen reageren en het zal hun beleid beïnvloeden. Ik denk dat het een tragische vergissing is. Hier was geen enkele reden voor. Niemand bedreigde iemand anders.' De overwinnaarsroes van Bush, Clinton, Blair c.s. bood kennelijk geen plaats voor deze simpele, inmiddels helaas al vele jaren achterhaalde, constatering. Geen isolatie van Rusland In onze geschiedenislessen leren we nog steeds over landen die oorlogen voeren. Het niet specificeren van het regime dat de verantwoordelijkheid draagt kan echter tot gevaarlijke generalisaties leiden over de bevolking van deze landen. De oorlog van het Poetin-regime tegen Oekraïne leert andermaal dat we hier moeten opletten om landen en regimes niet door elkaar te halen. Dat geldt voor het treffen van sancties en ook voor het onderhouden van relaties en het toegankelijk houden van de cultuur. Een totale isolatie van de Russische bevolking is alleen maar in het belang van Poetin en zijn oligarchenkliek die intussen, naar we mogen aannemen, al dan niet via de Amsterdamse Zuidas, hun schaapjes wel op het droge hebben gebracht. Laten we liever proberen wegen te vinden voor steun aan de duizenden demonstranten in Rusland tegen de oorlog van dit misdadige regime.

Door: Foto: Victoria Pickering (cc)

Closing Time | Two Tribes

, door

Hoe ik bij dit nummer kom? Oekraïne. Ook al mengen zich daar meer dan twee stammen in de propaganda en het ‘koude’ strijdgewoel. Dit nummer van Frankie Goes To Hollywood, komt uit het George Orwell-jaar 1984, en het zou nog vijf jaar duren voordat de Berlijnse Muur zou vallen.

In de video staan Reagan en Tsjernenko tegenover (en soms achter elkaar) in de ring. Het gevecht is behoorlijk straat. En het publiek wedt, filmt, fotografeert, schreeuwt, moedigt aan –  en vecht aan het eind ook mee. Brrrrr.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Joan (cc)

Falend licht

, door

RECENSIE - Niet de liberale democratie maar het illiberalisme lijkt dertig jaar na het einde van de Koude Oorlog aan de winnende hand. Wat ging er mis?

Toen in 1989 de Muur viel en het communistische Oostblok definitief uiteen viel was overal de verwachting dat het kapitalisme en de liberale democratie zich nu wereldwijd zouden verspreiden. Het westen, de democratie, het liberalisme en de kapitalistische economie hadden bewezen superieur te zijn. Dit systeem zou nu over de hele wereld worden uitgerold. De Amerikaanse socioloog Fukuyama schreef daarover zijn bekende boek: ‘Het einde van de geschiedenis en de laatste mens’.

Fukuyama heeft zijn stellingen later moeten relativeren. Het idee dat met de val van het communisme westerse waarden en praktijken universele geldigheid verwierven is in de loop van de tijd door velen bekritiseerd op grond van politieke en economische ontwikkelingen in de nieuwe eeuw. Ivan Krastev en Stephem Holmes leveren in Falend Licht; Hoe het Westen de Koude Oorlog won maar de vrede verloor een originele en plausibele analyse van deze ontwikkelingen. Ze citeren in hun inleiding uit de biografie van Barack Obama die bij zijn afscheid van het Witte Huis in een reflectief moment twijfels opgeworpen zou hebben over de juiste interpretatie van de periode na de Koude Oorlog. ‘Wat, als we het bij het verkeerde eind hebben?’ vroeg hij zich af. Krastev en Holmes laten in hun boek over de illiberale tendensen van Oost-Europese regeringen, over Poetin’s antwoord op de pogingen van het westen de voormalige Sovjetstaat en zijn satellieten in te palmen, over de populariteit van Trump en -kort ook nog- over het Chinese staatskapitalisme, zien dat Obama’s twijfels terecht waren. En dat na dertig jaar het kapitalisme misschien nog wel leeft, maar dat de liberale democratie in ernstig vaarwater is gekomen.

Foto: William (cc)

Kunst op Zondag | Memento monumenten

, door

Monumenten vertellen een geschiedenis, maar wat voor toekomst hebben ze?

Ook monumenten zijn geen eeuwig leven beschoren. Als ze al niet van materiaalmoeheid tot stof wederkeren, dan worden ze wel verpulverd door de tijdgeest.

De communisten, pardon, onze Oost-Europese medeburgers zijn aardig omgesprongen met het monumentale erfgoed van rode signatuur.  Gewoon een museum en/of park inrichten met vergane glorie.

Bijvoorbeeld het Memento Park in Hongarije.
cc Flickr Loizeau photostream Satellite State location Memento Park, Budapest, Hungary

Of in Litouwen het Grūtas Park, in de volksmond ook wel ‘Stalins World’ genoemd.

Met onder andere de beeldengroep van  Karolis Požela, Juozas Greifenbergeris, Kazys Giedrys en Rapolas Čarnas,  vier Litouwse communisten, die in 1926 door het leger werden geëxecuteerd.

Bronius Vyšniauskas – beeldengroep ‘Vier communards’.
cc Flickr Jayway gtravel photostream Grutas Park - 14

Wat In Rusland begon als het ‘Park van de gevallen helden’, is tegenwoordig het ‘Muzeon Park of Arts. Met nog steeds beelden van Sovjetkopstukken, maar ook hedendaagse kunst als commentaar op de communistische relikwieën.

Hoewel een nationaal herdenkingsmonument (Wall of grief) pas vorig jaar door Putin werd onthuld, is in Rusland de Stalinterreur allang erkend. In het Muzeon Park staat vlak bij het beeld van Stalin het door Evgeny Chubarov ontworpen monument ‘Victims to the Totalitarian Regime’.
cc Flickr Garrett Ziegler, photostream Stalin (defaced) and Gulag memorial, Muzeon, Moscow

Hier een detail van dat monument.
cc Flickr Paul L Dineen photostream Memorial to victims of Stalin, Muzeon Park of Arts [sic], Moscow, Russia

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

https://www.youtube.com/watch?v=K2QAMqTgPKI[/embed

Closing Time | Franky Goes to Hollywood

, door

]

De verhoudingen tussen Rusland en de Verenigde Staten verslechteren en het is niet moeilijk weer aan de Koude Oorlog te denken. Het bovenstaande nummer van Franky Goes to Hollywood was een dijk van een hit in de nadagen van dat conflict, kort voordat Gorbatsjov aan de macht kwam en de dynamiek van de internationale diplomatie totaal op z’n kop zette.

Persoonlijke herinnering: opkomen voor militaire dienst en op mijn eerste dag in ’s konings wapenrok eindeloos wachten tot een vrachtwagen ons kwam ophalen voor vervoer naar een andere kazerne. Een lefgozer uit Rotterdam had een enorme ghettoblaster bij zich en speelde “Two Tribes”, in een versie die begon met het geluid van luchtarm. Mijn maten vonden dat heel, heel stoer en ik wist dat, als dit het niveau van de humor bleef, de komende veertien maanden nog heel, heel lang zouden duren.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Hulspas weet het | Als wodka voor de ziel

, door

COLUMN - Generaals denken altijd in termen van de vorige oorlog, zo luidt het gezegde. Staatslieden doen dat blijkbaar ook, zo bleek uit de recente toespraak van Vladimir Poetin. Het buitenland luistert niet naar Rusland, zo klaagde hij. Maar met onze nieuwe wapens zullen ze wel moéten luisteren! De Russische leider demonstreerde daarmee ten eerste een oeroude constante in de Russische buitenlandse politiek: een chronisch onvermogen om vrienden te maken. Gelijkwaardigheid bestaat niet. Rusland wordt al eeuwenlang slechts omringd door vijanden en vazalstaten. (‘De vrienden van Rusland,’ zei tsaar Alexander III al, ‘zijn het leger en de vloot’). En met de verkiezingen in aantocht, roffelde Poetin op dat oude blikken trommeltje: wij Russen, ze motten ons niet! we staan alleen!

Daarnaast demonstreerde Poetin met zijn wonderwapens hoezeer hij de gevangene is van de droom van het machtige Rusland, en een kind van de Koude Oorlog. De Russische economie is de zestiende van deze wereld. Ze hapert aan alle kanten. Maar net als de oude communistische leiders liegt Poetin de bevolking voor dat Rusland het verdient op de eerste rij te zitten. En als de rest niet opschuift, zal hij die plek veroveren door met wonderwapens te dreigen.

Foto: Jan Furstenborg (cc)

Finland 100

, door

ELDERS - Finland viert deze week zijn 100ste geboortedag. Het land heeft in de Europese context een bijzondere geschiedenis en is ook vandaag de dag nog wel een buitenbeentje.

Over de hele wereld zijn monumenten blauw-wit verlicht ter ere van het feit dat Finland honderd jaar geleden onafhankelijk werd. Van de Leeuw van Juda in Ethiopië tot aan het Empire State Building in New York en het Christus Verlosser Beeld in de haven van Rio de Janeiro. In Alkmaar schijnt het restaurant Stadskantine ook mee te doen. Buurland Noorwegen had nog een heel speciaal cadeau in gedachten: een bergtop. Maar dat bleek wetstechnisch wat lastig te regelen.

In Helsinki ontvingen de president  Sauli Niinistö en zijn vrouw Jenni Haukio woensdag tweeduizend gasten op een receptie die traditioneel door ongeveer de helft van de bevolking op televisie wordt bekeken. Het paleis was versierd met 3500 witte en blauwe bloemen, uit eigen land afkomstig. Speciale aandacht ging uit naar de kleding van de dames. Een van de tabloids becommentariëerde de keuze van een parlementslid voor bont: een affront voor de presidentsvrouw, een bekende dierenrechtenactiviste. Als ‘best dressed‘ kwam Minttu Räikkönen uit de bus, de vrouw van een Formule 1 coureur.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Hulspas weet het | Toen presidenten nog wijs waren

, door

COLUMN - Iedereen wist dat de Amerikanen de eersten zouden zijn. Twee jaar eerder hadden zowel Rusland als de VS bekendgemaakt dat ze werkten aan een kunstmatige aardsatelliet, die gelanceerd zouden worden tijdens het Internationaal Geofysisch Jaar, 1957/58. Een jaar dat in het teken stond van de internationale wetenschappelijke samenwerking. Niemand wist waar de Russen mee bezig waren, maar in Amerikaanse boekwinkels kon je ruim voordien al boekjes kopen over de komende lancering van de Vanguard, de eerste Amerikaanse satelliet. Dat zou de start worden van de Space Age, met ruimteschepen naar de maan, mannen op Mars, kortom, alle science fiction zou daarna werkelijkheid worden. En made in America.

Maar wat óók bijna niemand wist, was dat het Amerikaanse satellietprogramma ernstige vertraging had opgelopen. De draagraket bezorgde iedereen hoofdpijn. De eerste trap was niet sterk genoeg, de tweede bevatte ontwerpfouten en de derde was gewoon te zwaar. Het zou op z’n vroegst ergens in 1958 worden. Maar niet getreurd. Het ‘jaar’ zou tot eind 1958 duren en de Russen waren in geen velden of wegen te bekennen. Tot op 4 oktober 1957 (nu op een weekje na zestig jaar geleden) persbureau TASS bekendmaakte dat een satelliet genaamd Spoetnik rondjes om de aarde draaide. En voor ongelovigen in het Westen: de satelliet bevatte een zender en was op de radio te horen.

Foto: Defence Images (cc)

Militair vertoon

, door

ELDERS - In Oost-Europa heerst een Koude Oorlog sfeer. Volgens de Finse minister van Defensie wordt er vooral een propagandaoorlog gevoerd.

Rusland en Wit-Rusland houden deze maand gezamenlijk militaire oefeningen onder de naam Zapad-2017. De operatie is onderdeel van een vier jaar durende cyclus van oefeningen in verschillende delen van Rusland. Zapad (Westen) speelt zich af langs de westelijke grens en dat leidt in aangrenzende landen en de westerse wereld tot verhoogde spanning.

In de OVSE is afgesproken dat bij militaire oefeningen met meer dan 13.000 soldaten buitenlandse waarnemers moeten worden toegelaten. Zapad haalt dat aantal niet volgens de Russen, maar dat wordt door NATO-analisten betwijfeld. Zij vermoeden dat het aantal deelnemers kan oplopen tot 100.000. Westerse media tonen zorgwekkende beelden. Trouw (€) had gisteren een graphic met een alarmerende vergelijking tussen aantallen soldaten aan de west- en de oostkant van de nieuwe Koude Oorlogsgrens: 405.560 tegen 879.00.

Russische invasie

President Poroshenko van Oekraïne ziet een groot gevaar in de Russische militaire oefeningen. Hij acht het mogelijk dat Zapad een voorbode is voor een invasie in zijn land en een aanvalsoorlog die het hele continent treft. Russische agressie is eerder ingeluid door militaire oefeningen. Keir Giles, een Britse Rusland-expert erkent dit, maar verwacht geen herhaling van de acties van de Russen in 2008 (tegen Georgië) en 2014 (Oekraïene). De politieke situatie is niet vergelijkbaar, nog afgezien van het feit dat de Russen in de tussentijd vele oefeningen hebben gehouden zonder dat daar enige dreiging van uit ging.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doe het veilig met NordVPN

Mededeling

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: 7th Army Training Command (cc)

Soldaten naar de oostgrens

, door

ELDERS - Ontspanning in de relaties tussen het westen en Rusland is ver weg.

De NAVO heeft deze week besloten een enorme troepenmacht te stationeren aan de grenzen met Rusland. Canada neemt de leiding in Letland met 400 soldaten, aangevuld met troepen uit Italië, Albanië, Polen en Slovenië. In Litouwen krijgt Duitsland de leiding met 600 soldaten. Zij krijgen hulp uit België, Luxemburg, Nederland, Frankrijk, Kroatië en Noorwegen. Het Verenigd Koninkrijk gaat voorop in Estland met 800 soldaten. De Verenigde Staten sturen 900 man naar Polen.

In Roemenië komt een ‘Zwarte Zee’- brigade met 5000 soldaten uit een groot aantal landen, waaronder ook Nederland. Roemenië haalde eerder dit jaar de woede van Rusland op de hals toen het besloot een Amerikaans anti-raketsysteem op zijn grondgebied toe te laten. Een paar jaar geleden had president Obama daar tot tevredenheid van Poetin nog van afgezien.

Noorwegen gaat een paar honderd man huisvesten op de militaire basis Vaernes, in het midden van het land. Het is voor het eerst sinds de Tweede Wereldoorlog dat het land vreemde soldaten permanent toelaat op het eigen grondgebied. De laatste keer dat buitenlandse soldaten in het land gelegerd waren was toen het Russische Rode Leger tegen de Duitsers streed.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Volgende