Standbeeld Lenin alsnog omvergehaald in Kharkov

Nadat een eerdere poging in februari nog werd verhinderd, is het er gisteravond dus toch van gekomen. Hoewel het zichtbare enthousiasme groot was, zet het de lokale verhoudingen op scherp. Bij de eerste poging in februari maakte Trouw-journalist Fleur de Weerd deze reportage. Enkele (veelzeggende) fragmenten daaruit: "Hebben jullie geen standbeelden van Lenin dan?", vraagt Olga Sergejovitsj. Haar mond valt open als ze hoort dat Lenin in Nederland niet populair is. "Maar wij communisten hebben Europa toch bevrijd van Hitler?" Een man staat bij het standbeeld te roken. Hij stelt zich voor als Aleksandr Gliherenko. "Een echte Oekraïense achternaam", zegt de 67-jarige. "En ik ben een echte communist." [...] "Mijn verleden, mijn heden en mijn toekomst. Als je me zegt dat Lenin weg moet, betekent dat dat mijn leven niets waard is geweest. Dat kun je me niet aandoen." Buiten het hek wordt inmiddels gediscussieerd over de EU. "Mannen kunnen er met elkaar trouwen, en ze hebben ziektes", zegt Gregidna. "Oi, oi, rustig," zegt Goerka. Met een blik opzij: "Die toeristen tijdens het EK waren toch best leuk?" Kan Oekraïne dan geen banden met Rusland én de EU hebben? De vrouwen kijken verward. "Nee", zegt Sergejovitsj. "Europa wil ons inlijven en zorgen dat wij hun producten hier verkopen. Daardoor gaan al onze bedrijven failliet en moeten wij als slaaf gaan werken in Duitsland." Aleksander Kolobkov (31) komt erbij: "Ze gaan hun nucleair afval bij ons dumpen. Dat heb ik op de Russische televisie gehoord." Punt van dit alles is dat de voormalige Sovjet Unie een verleden heeft dat je met een gerust hart als fucked up kunt kwalificeren. Erger nog: ze zijn er nog lang niet overheen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.