Nadat een eerdere poging in februari nog werd verhinderd, is het er gisteravond dus toch van gekomen.
Hoewel het zichtbare enthousiasme groot was, zet het de lokale verhoudingen op scherp.
Bij de eerste poging in februari maakte Trouw-journalist Fleur de Weerd deze reportage. Enkele (veelzeggende) fragmenten daaruit:
"Hebben jullie geen standbeelden van Lenin dan?", vraagt Olga Sergejovitsj. Haar mond valt open als ze hoort dat Lenin in Nederland niet populair is. "Maar wij communisten hebben Europa toch bevrijd van Hitler?"
Een man staat bij het standbeeld te roken. Hij stelt zich voor als Aleksandr Gliherenko. "Een echte Oekraïense achternaam", zegt de 67-jarige. "En ik ben een echte communist." [...]
"Mijn verleden, mijn heden en mijn toekomst. Als je me zegt dat Lenin weg moet, betekent dat dat mijn leven niets waard is geweest. Dat kun je me niet aandoen."
Buiten het hek wordt inmiddels gediscussieerd over de EU. "Mannen kunnen er met elkaar trouwen, en ze hebben ziektes", zegt Gregidna. "Oi, oi, rustig," zegt Goerka. Met een blik opzij: "Die toeristen tijdens het EK waren toch best leuk?"
Kan Oekraïne dan geen banden met Rusland én de EU hebben? De vrouwen kijken verward. "Nee", zegt Sergejovitsj. "Europa wil ons inlijven en zorgen dat wij hun producten hier verkopen. Daardoor gaan al onze bedrijven failliet en moeten wij als slaaf gaan werken in Duitsland." Aleksander Kolobkov (31) komt erbij: "Ze gaan hun nucleair afval bij ons dumpen. Dat heb ik op de Russische televisie gehoord."
Punt van dit alles is dat de voormalige Sovjet Unie een verleden heeft dat je met een gerust hart als fucked up kunt kwalificeren. Erger nog: ze zijn er nog lang niet overheen.
