Jasper Soetendal van Weetmeer.nl -bekend van meerdere gastbijdragen op Sargasso- publiceert vandaag de Politieke Landkaart 2009. Deze kaart toont de politieke oriëntatie van de Nederlandse gemeenten, op een assenstelsel links-rechts vs. progressief-conservatief. Zo liggen Groningen en Nijmegen opeens aan zee en is Urk weer terecht een eiland. De kaart deelt Nederland op in regio's waaronder: het Progressieve Midden, de Bible Belt en eilanden als Rijk & Rechts. Ondanks de electorale vlucht naar de extremere flanken met PVV en SP liggen de meeste gemeenten nog steeds in de Midden-regio's. Rustig wonen is het op de Rijke Eilanden. Opvallend is ook de afwezigheid van Rotterdam op het Progressieve Steden Eiland, de Rotterdammers zijn namelijk gemiddeld een stuk conservatiever en rechtser dan andere stedelingen. Eigenlijk laat de Politieke Landkaart zien wat we al wisten zoals Tytsjerkeradiel: Rode Regio, Tholen: Bible Belt, Krimpen aan de IJssel: Conservatief Midden, Blaricum: Rijk & Rechts, Wageningen: Progressieve Steden, Zoetermeer: Midden Midden, Bergen (NH): Rijk & Progressief. Maar niets is comfortabeler dan je opvattingen bevestigd zien en over onverwachte uitkomsten is het fijn discuzeuren!
The Great War – Caricature Map by Keith Thompson
Darwinists, Clankers and Neutrals
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Voorspelbare consternatie toen ruim een week geleden Steeph met een visualisatie van de Nederlandse politieke blogosfeer kwam. Er waren uiteraard blogs geheel onterecht niet meegenomen, maar men kon zich ook niet altijd vinden in de typering “rechts-links” en “progressief-conservatief”. Blogs die werden neergezet als schreeuwerig vonden zichzelf HELEMAAL NIET SCHREEUWERIG!!1! en ook over het cijfer voor relevantie werd over en weer geschamperd. Mission accomplished en Steeph komt in het najaar vast terug met een nog veel betere versie.
In Amerika zijn ze echter in alles verder: obesitas, kredietcrisis maar zo ook met het karteren van hun blogosfeer. Hier geen gekrakeel over typeringen ‘liberal’ of ‘conservative’, Amerikanen weten allang waar ze staan. Het resultaat: 621 meest invloedrijke blogs in een kaart, NICE!
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.