Voortbestaan CDA in gevaar?

De CDA partijtop kiest voor politieke samenwerking met de PVV. Het CDA ontleent haar bestaansrecht aan haar stabiele, behoudende en betrouwbare koers. Op sociaal-economisch gebied stond de partij van oudsher één stap links van de VVD en twee passen rechts van de PvdA. Kortom: een veilige haven voor iedere christen die zich niet thuisvoelde bij al te rechts of al te links. Vanaf de jaren ’60 begonnen structurele veranderingen in de maatschappij de partij parten te spelen. Ontkerkelijking, verstedelijking en ontzuiling maakte de traditionele achterban van het CDA minder trouw. Toch bleef het CDA vanaf haar oprichting in 1980 de belangrijkste machtfactor in het Nederlandse politieke landschap. Sterker nog: de confessionelen hebben vanaf de invoering van het algemeen kiesrecht het Nederlandse politieke beeld grotendeels bepaald. Meestal leverden de confessionelen de minister-president, vrijwel altijd nam men regeringsverantwoordelijkheid. In de hele 20ste eeuw week de partij nooit af van de stabiele, behoudende en betrouwbare koers. De koers die mensen deed besluiten voor het CDA te kiezen, zelfs al waren diezelfde mensen niet langer kerkelijk, plattelandbewoner of innig verbonden met hun christelijke zuil.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote du Jour | Nabeschouwing…

“Wat u nu doet, is een nabeschouwing houden. Maar als CDA zitten wij nog midden in de wedstrijd. En weet u wat nu het mooie is aan Jan-Peter Balkenende: dat hij rechtovereind blijft, zelfs bij pittige tegenwind. Daar wordt hij zelfs sterker van.” (Marja van Bijsterveldt, staatssecretaris van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap)

Marja van Bijsterveldt (CDA) antwoordt tijdens een politiek debat op een vraag uit het publiek: “Of het geen vorm van kiezersbedrog is om nog langer te zeggen ‘stem op Balkenende’?” Een logische vraag. Circa driekwart van Nederland verwacht namelijk dat Balkenende mogelijk al de ochtend na de verkiezingen vertrokken is. Intussen lijkt Balkenende zelf er nog volop in te geloven en schitterde hij gister zelfs als de vulling van een kroket die uit zijn paneerlaag barst in DWDD. Een getal dat begint met een 3, dat is het aantal zetels waar hij op 9 juni op rekent. Rest ons echter nog wel een vraag: hoever zal hij na 9 juni over zijn eigen norm heengaan in een nieuwe functie?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Boterzachte breekpuntjes

SaillantLOGO “Het noemen van breekpunten in verkiezingstijd is dom”

Wilders, Balkenende en Pechtold hebben ieder een breekpunt genoemd. Balkenende wil niet aan de H-aftrek morrelen, Pechtold zeker wel en van Wilders mag de AOW-leeftijd niet worden verhoogd. Vanwaar die breekpunten? Wellicht was het doel de kiezer duidelijkheid te verschaffen over de genoemde standpunten. Maar niet alle kiezers zijn gek. Zij weten dat spijkerharde breekpunten tijdens de onderhandelingen na 9 juni ineens boterzacht kunnen zijn. Wie nu breekpunten noemt, laat blijken de kiezer niet serieus te nemen. Balkenende maakt het van de drie heren het bontst. Eerst geeft hij aan de H-aftrek als breekpunt te zien, een dag later ziet hij D66 als mogelijke coalitiekandidaat.

Zou het toeval zijn dat de afgelopen maanden de heren alledrie genoemd zijn als premierkandidaat en op dit moment diep wegzakken in de polls? Anders gezegd: dat de politici een potje paniekvoetbal spelen?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Statussymboolpolitiek

In zijn politieke overlevingsstrijd gooide Balkenende tijdens het verkiezingsdebat een bot naar de kiezer die denkt dat het grootste probleem in ons land bestaat uit sommige jonge Marokkanen:

“Als ik bijvoorbeeld zie dat sommige jonge Marokkanen de taakstraf zien als een soort statussymbool, dan zeg ik dan moet je harder zijn. Dan heb je strafdienstplicht nodig, om aan te geven van: nachtdetentie, heropvoeding, het hoort er allemaal bij.”

Meneer Balkenende, kunt u in enkele in elkaar overvloeiende lettergrepen uitleggen waarom de taakstraf niet deugt?

Stel dat het waar is: de jonge Marokkanen van Balkenende zien de taakstraf -schoffelen bij je hangplek- als een statussymbool, wat betekent een zwaardere straf dan voor die status?

Gedachte-experiment: Stel dat de Romeinen Jezus hadden veroordeeld tot 240 uur dienstverlening. Hoe zou de wereld er dan hebben uitgezien?

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Crisisberaad in het Catshuis

B – Die koffie is hier echt niet te zuipen…automatentroep, gedver!
R – Ho ho Wouter, effe dimmen hé….geen schuttingtaal
JP – Heren, heren! Allemaal effe dimmen! Wouter, vanaf nu wordt het oploskoffie, we moeten het goede voorbeeld geven.Crisisberaad in het Catshuis
R – Die thee, moet dat nou echt? Twee glazen uit een zakje?
B – Ja André! En als je nog één keer dat H-woord in je strot neemt douw ik die hele schaal mariakaakjes er achteraan!
JP – Jongens wat doen we nou met die CBS-cijfers…het wordt allemaal alleen maar erger
R – Als jullie maar afblijven van die zondagssluiting….
B – Ja hoor, ons land gaat naar de ratsmodee en meneer wil het MKB helemaal laten verzuipen. Doe maar even een paar schietgebedjes, zullen we straks nodig hebben…

JP – We moeten gewoon het hoofd koel houden en wat verzinnen. Wouter, kun jij niet wat boekhoudkundige trucs uit de kast halen en een paar miljard vrijmaken? Extra investeringen enzo hier en daar, plannen naar voren halen….gemeenten en provincies uitknijpen…
B – Kan, maar eerst even alle ministeries kaalscheren….even zien wat die nog op de plank hebben liggen….ik kan niet blijven poenscheppen.
R – …kunnen we die JSF’s niet gewoon afbestellen?….en de AOW naar 75 jaar en de hypo…
JP – Nu is het afgelopen André! Ga jij maar even buitenspelen nu…we roepen je wel als we eruit zijn.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Eerste Kamer moet in de Irak-kwestie nú ruggengraat tonen

De Tweede Kamer vergat voorafgaande aan en tijdens de debatten over de Nederlandse steun aan de Irak-oorlog voldoende inhoudelijke vragen te stellen over de gang van zaken in 2003. Na het opduiken van een geheim memorandum, onthuld door NRC, tonen Kamerleden van PvdA en CU zich ineens ‘geschokt’ over de bevindingen. Alles goed en wel, maar beide regeringsfracties zijn gebonden aan de regeerafspraak. En die dicteert: geen parlementair onderzoek, never nooit.
De Eerste Kamer deed vorig jaar wat aan de overkant van het Binnenhof was nagelaten. Namelijk het stellen van honderden schriftelijke vragen inzake alle ins en outs over de rechtvaardiging van het Irak-besluit. Tot ergernis van menig senator – ook binnen de “regeringsfracties’ – traineerde het kabinet-Balkenende de beantwoording acht maanden en kwam pas vlak voor het kerstreces met een reeks antwoorden die in het geheel geen uitsluitsel gaven (zie ook deze Quote du Jour). PvdA-senator Klaas de Vries is zo iemand die het helemaal gehad heeft met de Lubberiaanse mist die Balkenende blijft optrekken rondom dit thema…

Verdacht stil

Veelzeggend is het dat Jaap de Hoop Scheffer, nu NAVO-topman en in 2003 minister van Buitenlandse Zaken, in het geheel niet wil reageren op de recente onthullingen. En ook bij de rest van het CDA is het verdacht stil: Tweede Kamerleden en Senatoren houden zich koest. Van die partij zal het verzet zeker niet komen. Maar van PvdA- en CU-zijde stijgt steeds luider het gemor op. Zeker is evenwel dat in de Tweede Kamer geen meerderheid te vinden is voor een onderzoek. De oproep van D66 om het debat over de Irak-kwestie daar te heropenen heeft dan ook weinig zin.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Quote du Jour | Balkenende’s gebedsmolen

“Vergelijk het maar met een Tibetaanse gebedsmolen. Daar zitten mantra’s in, die voortdurend ronddraaien. En dan moet je maar hopen dat het karma die mantra’s oppakt. Het is dus simpelweg het voortdurend herhalen van zetten”.
Uri Rosenthal, fractievoorzitter van de VVD in de Senaat, over de mistige antwoorden van het kabinet Balkenende op de vele vragen die in de Eerste Kamer zijn gesteld over de Nederlandse steun aan de oorlog in Irak. In het tv-programma Buitenhof liet Rosenthal blijken dat de Eerste Kamer het zo onderhand zat is: acht maanden moest men wachten op de antwoorden die vlak voor het Kerstreces pas afkwamen. En dan nog is er niets duidelijk: “Er hangt voortdurend dikke mist rond de besluitvorming en die mist trekt maar niet weg.”
Tot voor kort was de VVD nog tegenstander van een parlementair onderzoek, maar als het kabinet niet snel duidelijkheid geeft dan is daar geen ontkomen meer aan. Zelfs een parlementaire enquête sluit Rosenthal niet meer uit, als Balkenende maar om de hete brij heen blijft draaien. De recente onthullingen over het bewust achterhouden van een ambtelijk advies hebben inmiddels ook tot vele kritische vragen geleid in de Tweede kamer.
Een meerderheid van de Nederlanders vindt, blijkens een peiling, dat er een parlementaire enquête moet komen. Het zou mooi zijn als de Senaat tot dit middel zou besluiten; dat zou namelijk voor het eerst in de geschiedenis zijn.

[poll=249]

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

KSTn – Kwaliteit of afkomst?

Logo kamerstukken van de dagIn de Europese Raad van 14 december jl. werd naast het tekenen van het nieuwe whatever-verdrag ook nog gesproken over een lange termijn studiegroep. En daar liet NL bij monde van onze JP zich toch weer lekker provinciaals kennen:
Onder meer de Minister-President benadrukte dat in de voordrachten de regionale balans moet worden gerespecteerd. Voorts benadrukte de Minister-President dat de groep een diverse samenstelling moet hebben.
Terwijl het officieel als volgt beschreven werd:
…and will include no more than 9 members selected from across the Union on the basis of merit.

Alsof je gaat lopen mekkeren dat de SER wel heel weinig mensen uit noord Nederland onder de leden heeft. Pfffff.

En ik ga weer over tot de orde van de dag.
Overigens ben ik van mening dat de Tweede Kamer altijd hoofdelijk moet stemmen en dat alle stemmeningen direct online beschikbaar moeten zijn.
KSTn = Selectie uit recente KamerSTukken.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.