Een journalist die zijn haters opzocht
, door
Foto:
Eric Heupel (cc)
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Foto:
Eric Heupel (cc)
Het verhaal achter Twitter
, door
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag Chris Aalberts met de achtste en voorlopig laatste in de serie over twitter, vandaag het verhaal achter twitter zelf.
De manier waarop politici met burgers communiceren is al decennialang hetzelfde: massamedia verzorgen berichtgeving over de politieke actualiteit, journalisten interviewen politici over hun standpunten en kranten publiceren opinieartikelen van volksvertegenwoordigers. Deze middelen zijn beproefd, maar lijken inmiddels hopeloos ouderwets. Waarom zou je als politicus wachten tot een krant je opinieartikel publiceert of je een interview aanbiedt? Waarom zou je wachten totdat journalisten over je schrijven op een manier waar je geen controle over hebt?
De moderne oplossing heet Twitter. In 2010 brak dit medium definitief door als middel voor politici om hun achterban op de hoogte te stellen van hun standpunten en bezigheden. Inmiddels heeft meer dan de helft van de Tweede Kamerleden een account en maakt daar bovendien regelmatig gebruik van. Wat levert Twitter in politieke zin op? Een analyse van diverse tweets geeft geen positief beeld.
Zomaar iets roepen
Politici gebruiken Twitter vooral om iets te roepen en zo allerlei standpunten te verspreiden. Of die standpunten juist zijn, maakt daarvoor niet uit. Farshad Bashir twittert over aanbestedingen, maar vermeldt niet dat zijn partij de discussie over aanbesteden al heel lang geleden verloor. Ineke van Gent twittert over de treinchaos op Utrecht CS, en suggereert dat ten onrechte de Tweede Kamer hier iets aan kan doen. Het CDA twittert over treinvertragingen, maar verzwijgt dat het niets doet om het openbaar vervoer te verbeteren. Sophie in ’t Veld pronkt met verlengd zwangerschapsverlof, maar vergeet te melden dat het een vorm van Europese regelgeving is waar burgers sterk tegen zijn.
Foto:
Eric Heupel (cc)
Politici die de pers mijden: slechte ontwikkeling
, door
Perhaps the reluctance of Tea Party Republicans and even Democratic incumbents to sidestep the journalistic scrutiny is a sign of a robust, questioning, and skeptical press. Not a perfect press, mind you, as anybody who has eavesdropped on a recent political press conference can attest. But when politicians beat this sort of a retreat, they’re not signaling that they fear the questions but that they fear the answers.
In Amerika is het een opkomende trend: politici die in verkiezingstijd de pers mijden. Je kunt het uitleggen als een teken van een krachtig imago van journalisten. Ik zie het als iets negatiefs: democratisch gekozen – of nog te kiezen – volksvertegenwoordigers die weigeren zichzelf bloot te stellen aan kritische vragen is een slechte ontwikkeling. Slecht voor de journalistiek, omdat er geen nieuws gebracht kan worden. Slecht voor de kiezer, omdat niet duidelijk wordt of de beloftevolle kandidaten ook daadwerkelijk iets te leveren hebben. En last but not least: slecht voor de kandidaat, omdat de basis waarop hij of zij gekozen wordt steeds smaller wordt. Alleen maar verliezers dus.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Russische journalistes vieren vrijheid
, door
Russische journalistes vieren vrijheid
Oh nee, de verjaardag van Poetin. Hoernalisten?
Foto:
Eric Heupel (cc)
It’s all about trust
, door
Politici hebben autoverkopers van de laatste plaats in de betrouwbaarheidsindex gestoten, konden we de afgelopen dagen uitgebreid in de kranten lezen. Schokkend? Nou nee. De staat van de Nederlandse politiek is al tijden deplorabel, en zelfs als dat niet zo zou zijn, dan nog heerst er normaal gesproken een gezond wantrouwen tegenover politici. Maar misschien worden autoverkopers dan nog net iets minder betrouwbaar geacht. Op dit moment dus niet, en zijn politici slechts voor 12% betrouwbaar, en hebben autoverkopers 2% meer.
Interessanter aan het lijstje dat gepubliceerd is, zijn de andere beroepsgroepen die erop staan. Het valt op dat de beroepen waarin we hulpeloos en afhankelijk zijn goed worden gewaardeerd. Je hebt het er maar mee te doen, en kan over het algemeen de ene niet inruilen voor de andere. De brandweer, artsen, piloten en verpleegkundigen worden zijn voorbeelden van ‘betrouwbare’ beroepen.
Aan de onderkant van de lijst bungelen echter nog wel wat opvallende beroepen. Kijk, financieel adviseurs, daar kan ik me nog wel wat bij voorstellen. Hoewel, als 82% de persoon die zijn financiën doet niet vertrouwt, dan zit er iets goed fout. Of is het meer iets als ‘alle financieel adviseurs zijn onbetrouwbaar, behalve die van mij’?
Bazarow is een verkopende boekensite, waar je ook recensies, nieuws, een agenda en een digitaal magazine kan vinden. Nog niet alles is af, maar veel boeken zijn al te vinden en er komt de komende maanden steeds meer bij.
Het doel van Bazarow is om een site te vormen die evenveel gemak biedt als de online giganten maar die wél teruggeeft aan de boekensector. Tegen roofkapitalisme, en voor teruggeefkapitalisme, bijvoorbeeld door te zorgen dat een flink deel van de opbrengst terug naar de sector gaat en door boekhandels te steunen.
Foto:
Eric Heupel (cc)
QvdD: Humanitarian and peaceloving policy
, door
“The measure taken to release the American journalists is a manifestation of the DPRK’s humanitarian and peaceloving policy.”
Het Noord-Koreaanse persbureau KNCA geeft op zijn in Japan gehoste retro-website zijn geheel eigen visie op de vrijlating van Amerikaanse journalisten na bemiddeling van Bill Clinton.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.