In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Closing Time | I See A Darkness
, door
In de herfst van zijn leven nam Johnny Cash zes platen op met Amerikaanse muziekklassiekers.
Daaronder ook dit nummer van Bonnie “Prince” Billy, dat in de vaardige handen van Cash een ronduit melancholische kleur krijgt.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Closing Time | Spiritual
, door
Je pakt je gitaar en daar speel je een loopje op van zes noten. Niet meer. En dat doe je ongeveer zes en halve minuut lang. Steeds dezelfde zes noten. En die speel je zo traag mogelijk. Dat het liedje haast stilstaat. Je doet er een smartelijke tekst bij over dat je geliefde je verlaten heeft en dat je je daarom, met al je pijn, nu wendt tot Hem, of Hij je niet alleen wilt laten sterven. Dit had verkeerd kunnen uitpakken. Maar niet als die zes noten bedacht zijn door Spain. Later heeft Johnny Cash dit nummer ook ontdekt, hier zijn hartbrekende versie.
Closing Time | Jan Rot
, door
Van Trent Reznor naar Johnny Cash naar Jan Rot in het Nederlands. Of het nu Hurt of Pijn heet, het blijft mooi.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Closing Time | The Charioteers
, door
Ezekiel saw the Wheel is een gospel classic. Hierboven een uitvoering van The Charioteers, een close harmony band die zijn hoogtepunt beleefde in de jaren veertig. Het lied werd ook uitgevoerd door onder andere Johnny Cash en John Lee Hooker.
In deze versie van Louis Armstrong hoor je ook de connectie met een ander lied op basis van dezelfde bijbeltekst, het overbekende Dem Dry Bones.
Closing Time | In the pines
, door
In zijn jongste stripalbum In the pines verbeeldt Erik Kriek een vijftal murder ballads. Er zit een cd-tje bij, dat u zelf maar moet kopen, want Kriek moet ook ergens van rondkomen. Bovenstaande versie van In the Pines is van blueslegende Lead Belly, die door Nirvana abusievelijk als de auteur werd aangemerkt van hun cover.
Het lied is echter veel ouder, misschien van rond 1870. Er zijn meer dan honderd variaties bekend. Lead Belly nam er in zijn eentje al meerdere op. Altijd zit er een meisje in, een man onthoofd door een trein en die ijzingwekkende pijnbomen. Eigenlijk is het een wonder dat Johnny Cash het nooit heeft opgenomen, al kwam hij in de buurt.
Closing Time | Hurt
, door
Bijna op de minuut af op het moment dat dit stukje op sargasso verschijnt, zal hij gedraaid worden op radio 2, in die exercitie van muzikale burgerlijke braafheid die Top 2000 heet. Het nummer Hurt, door Johnny Cash, hoog in de lijst op nummer 26. Tekenend vind ik dat.
Het nummer is oorspronkelijk van Nine Inch Nails ofte wel Trent Reznor. Op de achtergrond bij de coupletten horen we een soort van beademingsmachine ruisen, want Reznor’s leven is enkel nog een mechanisch voortslepen, getekend door ellende. De minimale gitaarbegeleiding hier is bewust vervormd, het geluid valt regelmatig even weg alsof de bandopname beschadigd is. Het beaccentueerd de rotzooi die z’n leven is. Om de refreinen extra kracht bij te zetten vallen deze stijlfiguren weg zodra het refrein inzet – bijzondere productionele stijltechnieken die het nummer tot een waar kunstwerkje maken.
En Johnny Cash maakt er weer een gewoon liedje van – best aardig gedaan, maar het is in essentie terug bij gewoon een liedje, door een zanger met (vroeger) een goede stem. Ik respecteer Johnny Cash, en de man heeft een mooie stem en brengt het gevoelig, maar het origineel van Nine Inch Nails is gewoon op alle fronten beter: de zang is veel intenser, Reznor doet veel meer met z’n stem en met verschillende emoties er in, en de productie is op een bijzondere manier aangepast aan het thema van het stuk.
Closing Time | Girl from the North Country
, door
Om een beetje in de country-sfeer te blijven, vandaag ‘Girl from the North Country’, in de verzie (samen met Johnny Cash) zoals die op Bob Dylans ‘çountry-album’ Nashville Skyline verscheen.
Closing Time | Alvin Stardust
, door
Glamrocker Alvin Stardust legt uit dat iedereen een geweldige tijd tegemoet gaat in de hemel. Als u liever de versie van Johnny Cash hoort, kan dat hier.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Zwarte song Johnny Cash door publiek geïllustreerd
, door
Onheilszwanger nummer van Johnny Cash voorzien van hallucinerende beelden door een collectief kunstproject. Iedereen mag tekeningen inleveren van de ‘Man in Black’ en als ik het goed begrijp kunnen die ook nu nog in de video – of in volgende video’s – worden opgenomen.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.