Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Foto des Tages | Las Hijas Gothic
Jarenlang wist de Spaanse premier Zapatero met succes zijn dochters uit de pers te houden. Begin deze week ging het mis toen hij met mujer en hijas naar Nueva York afreisde voor de algemene vergadering van de Verenigde Naties. De receptie op het Witte Huis bracht voor altijd change in het Spaanse persbeleid. Een fotograaf vroeg de meiden te poseren met de president, een ambtenaar zette de foto op de website van het State Department en de internets deden de rest… Twee wat schuchtere chicas staan voorovergebogen in zwarte jurken, eenmaal zwarte mascara en zwarte polsbandjes: ola somos gothicas. [bron met foto]
Stap van dat skateboard af
Op Sargasso bieden we regelmatig plaats aan gastbijdrages. Dit maal een bijdrage van Remko van Broekhoven, politiek filosoof en docent op de School voor Journalistiek. Het zal niet bij deze ene bijdrage blijven, verwachten wij.
‘Email is voor oude mensen.’ Aldus een oudere man, die het weer van zijn puberdochter had gehoord. Vorige week opende hij er een debat voor HBO-docenten mee waar ik aanwezig was. Jongeren, zo bedoelde hij, chatten, sms-en en – gaap, daar heb je ‘m weer – twitteren.
Leuk bedacht. Of goed gejat. Want deze oneliner zingt al weer jaren rond op internet. Het publiek met vooral meneren en mevrouwen van middelbare leeftijd knikte in elk geval schuldbewust. Ja, ha, ha: die leuke jongens en meisjes in de klas… we moeten echt wat beter onze best doen om bij hun leefwereld aan te sluiten.
Ze kunnen zich de moeite besparen. Je mag je bijvoorbeeld afvragen of de stelling wel klopt. Zo opende de Volkskrant nog geen twee maanden terug: ‘Jongeren twitteren niet’. Een 15-jarige jongen uit Londen had het geconcludeerd na een onderzoekje onder zijn vrienden. Marktonderzoeksbureau Morgan Stanley gaf er vervolgens zijn zegen aan.
Duizenden blogs en tweets uitten woede of instemming. Waarbij ik maar even in het midden laat of die reacties van tieners, twintigers of bejaarden afkomstig waren. Ik vond het nieuws in elk geval een welkome nuancering. De laatste jaren heb ik iets te veel mensen het einde van de huidige technologie horen uitroepen. Die dan geheel toevallig vaak hun brood verdienen met de nog nieuwere media, welke immers ook moeten worden verkocht.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Quote du Jour | Honkbalknuppel
“mijn kinderen worden gepest, mijn huis zit regelmatig onder de mayonaise en pindasaus, kapotte bierflessen in de tuin, schreeuwende jongeren voor de deur”. (DePers)
Het in Sint-Annaland woonachtige PvdA-Kamerlid Luuk Blom ging op 9 januari jl. met een honkbalknuppel achter een groepje jongeren aan dat zijn gezin terroriseerde. Dat wekte nogal wat commotie, “mag dat wel” vroeg men zich in Den Haag en op Tholen af? Ja dat mag, zo stelt de PvdA die genoegen neemt met Blom’s verklaring. Vorige week schreef collega Dimitri een postje waarin hij ervoor pleitte dat agressie op straat door burgers mag worden beantwoord met een corrigerende tik. Her en der viel in de daaropvolgende discussie het woord ‘allochtoon’ al weer, die zouden toch heel anders t.o.v. geweld staan. Gelukkig kan de discussie over de straatterreur in Sint-Annaland zuiver gevoerd worden, want de stijlloze Allochtoon-o-Meter leert ons dat in de gemeente Tholen, met in totaal 3560 inwoners, slechts 30 niet-westerse allochtholen wonen. Zeer waarschijnlijk waren het dus enkel autochtonen die het gezin Blom terroriseerden. Maar ook die mag je als burger op een bepaald moment best wegjagen met een honkbalknuppel, zolang je maar niet al te hard doorslaat…
Quote du Jour | “Hij is je vader niet!”
“Wat hij zegt moet gebeuren. Het baasje kan van iemand anders niets verdragen. Ik vind hem af en toe enorm asociaal en egoïstisch en ik ben niet de enige. Het Israëlische meisje op onze kamer vraagt me wel eens waarom ik bepaalde dingen van hem neem. Hij is je vader niet, zegt ze. Ik antwoord haar dan dat ik dit alleen doe om herrie te voorkomen.” (Erik Wetjens, de ex-vriend van Geert Wilders, in Vrij Nederland)
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.