Bernie mania

Het linkse alternatief voor Hillary Clinton wordt in de Nederlandse media ten onrechte genegeerd, vindt Hans van Zon. Bernie Sanders, onafhankelijk senator voor Vermont, heeft zich april 2015 kandidaat gesteld voor de Democratische nominatie voor het Amerikaanse presidentschap (2016). Aanvankelijk gaf vrijwel niemand hem een kans, niet omdat hij 73 jaar is maar omdat hij zich presenteert als een socialist. Hij is voor het inperken van de macht van Wall Street, voor een CO2 belasting, tegen excessieve ongelijkheid, tegen vrijhandelsakkoorden en voor een algemene publieke gezondheidskostenverzekering. Hij is ook de enige kandidaat die geen donaties krijgt van de superrijken. De gemiddelde donatie is 43 dollar en hij heeft een groter aantal donateurs (35 000) dan welke andere kandidaat. Hij trekt ook de grootste menigten, zelfs volle stadions. Zoals de 28 000 in Portland (Oregon) en 27 500 in Los Angeles. Clinton daarentegen heeft tot nu toe niet meer dan 5 500 mensen gehad. Daarom spreekt men in de VS over Bernie-manie. Daarom kunnen de Amerikaanse toonaangevende media hem niet meer doodzwijgen alhoewel zijn campagne nog steeds erg weinig aandacht trekt. Alleen de online krant Huffington Post volgt zijn campagne intensief.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 06-11-2022

Quote du jour | Loony left Corbyn

Toch zou ik Corbyn geen populist willen noemen. Ik denk dat dit het onbegrip versterkt en dat we Corbyn beter kunnen plaatsen binnen de ‘loony left’ waarmee Labour al veel langer te maken heeft. Dat is niet populistisch, maar studentikoos, anti-burgerlijk en politiek correct. Denk aan ‘red’ Ken Livingstone, die het tot burgemeester van Londen schopte, om Blair te pesten. Hij voerde tolpoorten voor de binnenstad in, geen volkse prioriteit, maar meer speelruimte voor de rijken en de radicale chic. Een communist als George Galloway was lang een horzel voor de Labourleiding. Met zijn anti-Israëlstandpunten en pro-moslimhouding doet hij het goed op universiteiten. Maar de Britse arbeidersklasse heeft er niks aan. Hetzelfde geldt voor Corbyn, pacifist én vriend van Hamas, Hezbollah en Poetin. Hij wil namens Labour excuus maken voor de Irakoorlog, de dood van Osama bin Laden noemde hij ‘een tragedie’.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Miniquote: The Labour Threat

The Labour Party is now a threat to our national security, our economic security and your family’s security.

– David Cameron, 13 september 2015

De taal van dictators om te legitimeren waarom ze aan de macht moeten blijven. Pas op het Rode Gevaar!
In het verleden vaak reden om partijen door de geheime dienst te laten volgen en de mensen te dwarsbomen.
Maar dit is toch 2015? En het Verenigd Koninkrijk is toch een democratie?

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Quote du Jour | Dwindling individualism

There is a demographic lag at play here, but individualism will only dwindle from here on in. Political upheavals from Occupy to Corbymania, and the success of the SNP, all show how the millennial generation understand themselves using a fundamentally different model to those raised in the 20th century, and who still unconsciously use individualism as the basis of their thought. It may take a few more “inexplicable” political shocks before the Westminster consensus grasps what has happened, but the “historical throwbacks” are not those who support Jeremy Corbyn. It is those that are bewildered.

Daily Mail publiceert bizarre ‘what if Corbyn was PM?’-dystopie

Oké, get this. In 2016 stort de wereldeconomie volledig in elkaar, het VK belandt in een soort Griekse crisis, en er ontstaat voldoende draagvlak voor een Syriza-achtige regering. Het is 2020, verkiezingstijd. Labour, inmiddels geleid door Jeremy Corbyn, behaalt een ruime overwinning.

The Red Flag was hung from the windows of No 10. Russell Brand kept his garbled verbosity in check for once and simply tweeted: ‘YEEESSSSSS!!!!’

Zo begint Corbyns premierschap zoals (uiteraard niet helemaal serieus) geschilderd in dit 2500 woorden tellende toekomstscenario in de Daily Mail: Prime Minister Corbyn… and the 1,000 days that destroyed Britain.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige