Muziek in tijden van avondklokken.
Eerst werden de podia gesloten, maar geen nood, met livestreams en filmpjes bleven musici aan het werk. Het publiek kon blijven genieten.
Toen kwam de avondklok. Dat beperkte de tijd die musici beschikbaar hadden om naar opnamelocaties te reizen en voor de avondklok weer thuis te zijn.
Maar creatievelingen zijn niet voor één avondklok te vangen. Een lumineus, schitterend, prachtig idee van Splendor is niet stil te krijgen.
Het idee: twee musici die niet eerder een programma samen maakten en waarvan de instrument-of genre combinatie niet voor de hand ligt zoeken elkaars muzikale raakvlakken en vormen samen een Duo voor één Dag.
Overdag repeteren ze, ’s avonds treden ze op. Tot de lockdown werden de optredens elke vrijdag om 20.45 uur uitgevoerd en waren ze, tegen betaling, via een livestream bij te wonen.
Tijdens de lockdown moest het publiek wegblijven, maar gingen de concerten door. En de livestreams zijn tot het einde van deze lockdown gratis toegankelijk, dus voor leden en niet-leden.
Nog steeds om 20,.45 uur? Dat kan natuurlijk niet. De concerten zijn vervoegd naar 18 uur.
Laten we eens kijken en luisteren naar één van die pareltjes van Splendor.
Pianist Gerard Bouwhuis en violiste Heleen Hulst als begeleiders van de ‘stille film’ Everything I can see from here, een animatieflm gemaakt door en Sam Taylor en Bjorn-Erik Aschim van The Line Animation.
https://youtu.be/uP4OCX0Wzto
Meer over het animatiefilmpje: kijk naar ‘the making off…’.
Splendor heet een ‘muzikaal laboratorium’, een ‘culturele vrijplaats’ te zijn, waar “podiumkunstenaars onafhankelijk van overheid en politieke instanties kunnen maken waarvan zij vinden dat mensen dat moeten kunnen zien, voelen en horen.”
Bassist Wilmar de Visser bedacht het concept en samen met nog eens 49 andere musici kreeg Splendor vorm en werd geopend in 2013 in een voormalig badhuis in Amsterdam. Behalve door de investeringen van de 50 musici kan Splendor bestaan dankzij de steun van zo’n duizend leden en 120 obligatiehouders.
Een schitterend initiatief dat met recht Splendor heet.
Eerstvolgende ´Duo voor een Dag´ vrijdagavond livestream bij Splendor: 26 februari 18 uur met Aisling Casey (hobo) en Santiago Cimadevilla (bandoneon).
De vrijdagavonden terugkijken kan op Splendors Youtube vrijdagavonden playlist.
We kijken tot slot naar de laatste vrijdagavond (19 februari). Weer met pianist Gerard Bouwhuis, deze keer met basklarinettist Maarten Ornstein. Zij namen de coronaregels erg nauw door beiden ‘in isolatie te spelen’. Ze namen plaats in twee aparte ruimten en konden elkaar niet zien én niet horen (!).
Op 0:30 seconden wordt het duo geïntroduceerd en op 1 min. 40” begint het concert. Met eerst ‘Formen in der Luft’, een compositie van Arthur Lourié (1892-1966) opgedragen aan Pablo Picasso.
Op ongeveer 9 min. 40’’ begeleiden beiden de ‘Train dance’, een scène uit de Soviet-film "The Seven Brides of Corporal Zbruev” (1970). Gevolgd op 11 min. 30”door een solo- improvisatie van Maarten Ornstein. Op 17 min. 40” een improvisatie van beide musici.
Op 22 min. 50” introduceert Bouwhuis een aardige verassing. Een door Gilius van Bergeijk in 1968 voor twee piano’s bewerkte versie van Chopins Nocturne in Cis klein. De pianisten zaten in aparte ruimtes en konden alleen het aftellen horen. Daarna speelde de ene pianist de partij voor de linkerhand, de ander die voor de rechterhand.
Bouwhuis en Ornstein speelden nu hun versie, met Bouwhuis op melodica en Ornstein op basklarinet. Start op 23 min. 59”.
In de rest van het concert komt onder andere de ‘Train Dance’ nog een keer langs. Al met al laten de heren zien dat, ook al zijn ze zo’n 50 minuten van elkaar afgezonderd, ze toch heel goed samen kunnen werken.
Kijk en geniet.
https://youtu.be/zcFKsK3ZKZ8
Desondanks is een ontmoeting met purschuim voor mensen meestal niet dodelijk, voor vleermuizen ligt dat heel anders. Goedbedoelde isolatie-woede doodt soms honderden vleermuizen tegelijk als de spouwmuren van een (oud) pand worden volgepompt met deze gele duivel. De Nederlandse