Rob de Wijk begrijpt niet waarom mensen demonstreren tegen TTIP. Maar er zijn genoeg redenen die gewoon op straat liggen. Als je daar geen weerwoord op hebt, schrijf er dan ook geen stukje over. Wat wisten die duizenden demonstranten in Europese steden over het trans-Atlantische handels- en investeringsverdrag TTIP dat ik niet weet? ... vraagt Rob de Wijk zich vandaag af in Trouw. Volgens hem zijn alle protesten tegen het vrijhandelsverdrag tussen de EU en de VS voorbarig, omdat we nog helemaal niet weten wat er in het verdrag staat: de onderhandelingen zijn immers geheim. Verdiep je eerst eens in de argumenten van degenen over wie je schrijft, Rob de Wijk.
The Court concludes that the arbitration clause in the BIT [bilateral investment treaty] has an adverse effect on the autonomy of EU law, and is therefore incompatible with EU law.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Dit jaar viert ISDS zijn 50ste verjaardag. Hella Hueck vraagt zich af hoe het nog blijft bestaan:
Investor- state dispute settlement. Dat is een arbitragesysteem waarbij buitenlandse investeerders staten buiten de nationale rechter om kunnen aanklagen. In een paar jaar tijd is de weerstand van burgers tegen handelsverdragen en dit soort arbitragetribunalen toegenomen.
Kunnen we van ISDS af? (Spoiler alert: nee, voorlopig niet.)
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
ONDERZOEK - Brievenbusfirma’s worden niet alleen gebruikt voor belastingontwijking. Bedrijven gebruiken Nederland ook als hub om staten aan te klagen op basis van handelsverdragen van Nederland:
Buitenlandse bedrijven maken via brievenbusfirma’s gebruik van Nederlandse handelsverdragen om andere staten aan te klagen. Na de Verenigde Staten werden in de afgelopen dertig jaar vanuit Nederland de meeste claims bij andere landen neergelegd. Het overgrote deel daarvan is afkomstig van buitenlandse bedrijven, die Nederland als claim-hub gebruiken.
Longread met veel uitleg over ISDS en rol Nederland, inzake TTIP handelsakkoord.
Grapje. In de marge van de speech van Tsipras heeft het Europees Parlement ingestemd met het vervolg van de TTIP onderhandelingen waarvan de ISDS (de oncontroleerbare tribunalen waarin bedrijfsleven de dienst uitmaakt en die democratische staten onderwerpen aan bedrijfsbelangen) onderdeel uitmaakt. Wel weer een flutcompromisje waarin de ISDS op termijn moet worden veranderd. Duh.
Vuurwerk in het Europees Parlement gisteren over een verdrag dat qua wetgeving ingrijpender is dan drie jaar Rutte II, maar we moeten naar de Belgische TV gaan om ervan op de hoogte te worden gebracht. Aan de Groene en Socialistische fracties ligt het niet dat de Eurokritische Nederlander zich niet vertegenwoordigd voelt in het EP, dat ligt aan de navelstaarderige Nederlandse media die liever bericht over de laatste tweet van Wilders of over Maxime Verhagen die in een greppel valt.
Ruim anderhalf jaar lang lukte het niet om de Transatlantic Trade and Investment Partnership op de publieke agenda te krijgen, maar vorige week was TTIP, het handelsverdrag tussen de Europese Unie en de Verenigde Staten, trending topic op Twitter. Daarmee is aan een van mijn beleidsprioriteiten aangaande dit verdrag voldaan: maximale transparantie.
Minister Lilianne Ploumen complimenteert Arjen Lubach voor het op de publieke agenda zetten van het TTIP-verdrag. Ze heeft zelf namelijk zo verschrikkelijk hard haar best gedaan, maar het is haar niet gelukt. De lijst met initiatieven van Lilianne Ploumen om de onderhandelingen zo transparant mogelijk te laten verlopen, is natuurlijk eindeloos. Zo vond ze het geen probleem dat de onderhandelingen in het diepste geheim plaatsvonden. Oh wacht, dat is niet echt transparant.
Draft tekst deel TTIP over beschermen belangen investeerders (ISDS) gelekt.
Update: Nog wat problematische aspecten toegelicht
ACHTERGROND - Arjen Lubach legt tijdens Zondag met Lubach uit wat het vrijhandelsverdrag TTIP nu eigenlijk inhoudt.
Hier alle eerdere artikelen over TTIP op Sargasso.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.