Gemeenten kopen thuiszorg op internetveiling

Zo bericht de Volkskrant: Zeker 35 Nederlandse gemeenten, met samen 1,5 miljoen inwoners, veilen de thuiszorg per afslag op een marktplaatsachtige website. Op zichzelf is het nog niet zo vreselijk dat gemeenten via een online veiling zorg inkopen. Dat hoeft namelijk niet per se tot ellende te leiden, maar in sommige gemeenten, waaronder Leiden, is dat dus wel het geval: 'De zorgveiling van Stipter werkt zolang een gemeente de schuifjes goed zet', zegt directeur Mark van den Berg van de landelijk opererende thuiszorgonderneming Tzorg. 'Zo selecteren ze in Zeist via Stipter echt op kwaliteit.' Vaak is het andersom, zegt ook Van den Berg. 'In Leiden bieden we niet meer, ze leggen daar te veel nadruk op prijs.' De eigenlijke boosdoener is natuurlijk het idee dat je zorg voor kwetsbare anderen inkoopt als ware het een marktproduct. Want juist dan krijg je dubieuze leveranciers, terwijl de inkoper niet wakker zal liggen van het gebrek aan kwaliteit: Enkele gemeenten zouden de thuiszorg online inkopen tegen tarieven waarmee zorgbedrijven hun personeel onmogelijk cao-lonen kunnen betalen. Critici vrezen dat prijsvechters via de site opdrachten binnenhalen en de zorg dan laten verlenen door jongeren of zzp'ers die bereid zijn voor lagere lonen te werken. Hadden we dit kunnen voorzien? Ja. Maar misschien was dit ook gewoon de bedoeling.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.